Ξυπνάς πρωί, πρωί με την τσίμπλα στο μάτι... Γιακ!!!!
Το κινητό είναι πεταμένο κάπου στα μαξιλάρια του καναπέ γιατί χθες σε πήρε ο ύπνος βλέποντας sex and the city...
Το πρωί δεν μπορείς να ξυπνήσεις με τίποτα, χουζουρεύεις στο κρεβάτι...
Άργησες και τρέχεις να προλάβεις μη σε ξεχέσουν εντελώς στη δουλειά...
Η τσάντα τεράστια και τα πράγματα σε μια γυναικεία τσάντα άπειρα.
Βάζεις λοιπόν το τσαντάκι με τα καλλυντικά, πορτοφόλι και γυαλιά ηλίου (έχει ήλιο σήμερα...) και γυαλιά οράσεως γιατί γήρας ου γαρ έρχεται μόνο...
Φεύγεις γρήγορα από την πόρτα
Έχεις μια αίσθηση ότι κάτι έχεις ξεχάσει... αλλά έλα μωρέ τίποτα....
Τελικά όταν το ανακαλύπτεις είναι πάρα πολύ αργά, έχεις μπει ήδη στο αυτοκίνητό σου και λες δεν πειράζει..."τόσα χρόνια πώς μπορούσα χωρίς κινητό”;
Το στερητικό σύνδρομο δεν αργεί να σε πιάσει...
Φθάνεις στο γραφείο και ειδοποιείς τους φίλους σου ότι σήμερα θα σε βρίσκουν στο e-mail σου ή στο σταθερό της δουλειάς...
Θέλεις να συνεννοηθείς για το απογευματινό ποτό και το 4ήμερο που κανονίζειςγια το Πάσχα...
Ο γνώριμος ήχος των μηνυμάτων δεν ακούγεται σήμερα... Το ίδιο και το αγαπημένο σου τραγούδι που έχεις για ήχο κλήσης...
Νιώθεις λίγο ξεχασμένη;
Καταλήγεις να μπαίνεις στο mail σου κάθε λίγο και λιγάκι μήπως κάποιος σου έχει στείλει τίποτα....
Μπαίνεις στο facebook με τις ώρες, εκεί που γενικά το έχεις λίγο φτυσμένο...
Οι ώρες περνούν... Άραγε πήραν την ειδοποίηση οι φίλοι σου; Ξέρουν που να σε βρουν; Μόνο ένας απάντησε και αυτός δεν μπορεί σήμερα... Θα πας για ποτό μετά;
Μήπως πρέπει πρώτα να πας από το σπίτι να πάρεις το κινητό σου γιατί αισθάνεσαι μισή;
Τελικά, είναι ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΑΦΕΤΙ....
Σχόλια