Βεβαίως το “Deasy” δεν μπορούσε να μην καταγράψει μια από τις μεγαλύτερες ειδήσεις των τελευταίων ημερών, δηλαδή το 1 δις δολάρια που πλήρωσε το 2014 η Google στην Apple προκειμένου η μηχανή αναζήτησής της να παραμείνει η default επιλογή των κατόχων iPhone και iPad. Η είδηση έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς μας επιτρέπει να ρίξουμε μια ματιά στην αθέατη πλευρά της αγοράς τεχνολογίας και ειδικά στο πιο ψηλό κομμάτι της και να επιβεβαιώσουμε αυτό που ήδη λίγο-πολύ υποψιαζόμαστε: ότι οι σχέσεις μεταξύ των εταιρειών δεν είναι ακριβώς αυτό που δείχνουν απ' έξω.
Όπως επισημαίνει και το “Techcrunch” οι κορώνες του Τιμ Κουκ σχετικά με το πώς “αντίθετα μ' εμάς ο ανταγωνισμός βγάζει λεφτά από τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών” είναι για ευρεία κατανάλωση: από τη στιγμή που η Google πληρώνει την Apple για να έχει τη μηχανή αναζήτησής της στα προϊόντα της, η τελευταία επίσης βγάζει λεφτά από τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών, έστω και έμμεσα. Για την ακρίβεια, τα βγάζει συνεργαζόμενη με αυτούς που το κάνουν.
Φυσικά οι χρήστες δεν είναι τόσο αφελείς (έτσι δεν είναι;) ώστε να πιστέψουν ότι οι μπίζνες σε τόσο ψηλό επίπεδο γίνονται απολύτως ανταγωνιστικά –πριν από μερικά χρόνια, επίσης στο περιθώριο δικαστικής αναμέτρησης, είχε δοθεί στη δημοσιότητα προσωπική αλληλογραφία μεταξύ των κεφαλών της Σίλικον Βάλεϊ (συμπεριλαμβανομένων και αυτών της Google και της Apple) σχετικά με την μη πρόσληψη από τη μια εταιρεία στελεχών που είχαν φύγει από την άλλη. Τα παλιά χρόνια, αυτό το λέγαμε “τραστ” –εν έτει 2016 η παλαιό-αριστερή ορολογία έχει φθαρεί (έτσι δεν είναι;) όμως η βασική ιδέα παραμένει.
Διερωτάται κανείς αν τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Και αν θα ήταν, αν εμείς ως χρήστες των υπηρεσιών και των προϊόντων των εταιρειών αυτών θα ήμασταν πιο ωφελημένοι. Ομολογώ ότι δεν έχω απάντηση: σε κάθε αγορά, σε κάθε χώρο τελικά, κάποιες εταιρείες/παίκτες θα γίνουν υπερδυνάμεις από έναν συνδυασμό ευφυΐας και τύχης και θα ορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού –ακόμα και αν θεωρητικά κάτι τέτοιο μοιάζει αποκλειστικό για τις υπόλοιπες, μάλλον τα πράγματα δε θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά. Αν μη τι άλλο, μπορούμε να παρηγορηθούμε με την ιδέα ότι τουλάχιστον στην αγορά τεχνολογίας, νέοι παίκτες έχουν ακόμα το περιθώριο να διεκδικήσουν μια θέση. Πριν από 10 χρόνια, όταν η Apple και η Google ήταν ήδη κορυφαίες, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τη Facebook, την Twitter ή την Uber –σε πόσες αγορές συμβαίνουν τέτοιες ανατροπές;
Σχόλια