Το διάγγελμα του Μαρκ

Το διάγγελμα του Μαρκ

Και αίφνης, όλα τα ΜΜΕ κυρίως του χώρου μας –και απολύτως δικαιολογημένα (εδώ, εδώ και εδώ τρία χαρακτηριστικά παραδείγματα)- αλλά και μερικά εκτός αλλά από μια άποψη επίσης δικαιολογημένα, άρχισαν να ασχολούνται με το όραμα του Μαρκ Ζάκερμπεργκ, όπως αυτό εκφράστηκε στο τερατώδες (από άποψη μεγέθους) ποστ το οποίο ανέβασε στο δίκτυό του ο δημιουργός και επικεφαλής του στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας.

Όπως εύστοχα παρατήρησαν οι περισσότεροι, στο λογύδριό του (γιατί περί αυτού πρόκειται), ο κ. Ζάκερμπεργκ ακούγεται πιο πολιτικός από ό,τι ποτέ όμως ούτε αυτό δεν πρέπει να μας παραξενεύει αφού στα 13 χρόνια που υπάρχει το δημιούργημά του, οι αλλαγές στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων και η πολιτική τους έκφραση δεν αφήνουν πολλά περιθώρια να τις αγνοήσει κανείς. Το βασικό σκεπτικό, όχι μόνο του Facebook αλλά και του ίδιου του Internet, δηλαδή το πλησίασμα των ανθρώπων και η δημιουργία διαύλων επικοινωνίας που θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων της ανθρωπότητας, σήμερα μοιάζει να ακούγεται σχεδόν ριζοσπαστικό.

Αυτό που προκαλεί ανησυχίες ωστόσο είναι αφενός ότι το Facebook παρουσιάζεται σαν μια από τις σημαντικές υποδομές που επηρεάζονται από τις αλλαγές αυτές με αποτέλεσμα να μην μπορεί να φέρει σε πέρας τη μεγάλη του αποστολή (το πλησίασμα των ανθρώπων, τη δημιουργία διαύλων επικοινωνίας κ.λπ.) Και αφετέρου ότι ο τρόπος για να μπορέσει το Facebook να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες που το εμποδίζουν στην αποστολή του είναι όλο και περισσότερη παραμετροποίηση του περιεχομένου που εμφανίζεται στα μάτια του χρήστη, με τη βοήθεια μάλιστα της τεχνητής νοημοσύνης.

Είχα γράψει τις προάλλες ότι δεν πιστεύω ότι το Facebook ούτε μπορεί, ούτε πρέπει να κρίνεται με τα ίδια μέτρα και σταθμά που κρίνονται οι προκάτοχοί του: το μέγεθός του δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο. Από την άλλη, δεν μπορώ παρά να πω για μια ακόμα φορά ότι η ταύτιση μιας ιδιωτικής πλατφόρμας με το σύνολο του Internet είναι, για λόγους αρχής, αυτό που οι Αμερικανοί νομικοί αποκαλούν “γλιστερή κατηφόρα” που οδηγεί σε πολύ πιο επικίνδυνα μονοπάτια. Ό,τι είναι καλό για τη Facebook δεν είναι κατ’ ανάγκη καλό και για το Δίκτυο –αν κάποια στιγμή ταυτιστούν τόσο πολύ ώστε να είναι, τότε ίσως θα πρέπει να αλλάξουμε Δίκτυο.

Όσο για το δεύτερο μέρος, ακούγεται κάπως σαν η απάντηση για την έλλειψη πολιτικής ορθότητας που μαστίζει την εποχή μας να είναι ακόμα περισσότερη πολιτική ορθότητα –το γεγονός ότι για την πρώτη (συν)ευθύνεται η αμετροέπεια με την οποία εφαρμόστηκε η δεύτερη τα τελευταία 20 χρόνια, μάλλον περνάει απαρατήρητο. Αυτό που φαίνεται  να αντιπροτείνει ο δημιουργός του Facebook στην  κατηγορία περί των “φουσκών ασφαλείας” που προσάπτουν όλο και περισσότεροι στο Μεγάλο Μπλε Δίκτυο είναι ακόμα καλύτερες και πληρέστερες φούσκες με την αρωγή των παντοδύναμων αλγόριθμων. Και αν ο χρήστης δεν μπει στη διαδικασία να χτίσει καλά τη φούσκα του, ο αλγόριθμος θα του τη χτίζει εκείνος, στηριζόμενος στην “πλειονότητα των ανθρώπων της περιοχής του”. Του χρήστη, προφανώς. 

Δεν μπορώ καν να φανταστώ την ισχύ που πρέπει να αισθάνεται να έχει ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ. Και σίγουρα είναι προς τιμήν του ότι αφενός προβληματίζεται από αυτή και αφετέρου ότι ο προβληματισμός του παραμένει, στα χαρτιά τουλάχιστον, από την “πλευρά των αγγέλων.” Όμως πραγματικά, αν πρόκειται όντως να εμπλακεί ενεργά με τα πολιτικά δρώμενα –και δη με τα παγκόσμια, όπως επιβάλλει το εργαλείο που του δίνει την ισχύ αυτή- μάλλον θα πρέπει να βελτιώσει την οπτική του ή, στην καλύτερη περίπτωση, τον τρόπο που μιλάει γι αυτή. Από την άλλη, ρίχνοντας μια ματιά στα ίδια παγκόσμια πολιτικά δρώμενα τα τελευταία χρόνια, και στην αξία που τείνει να πάρει η πραγματικότητα, ίσως να μην έχει και τόσο πολλή σημασία...

MARK ZUCKERBERG,ΠΟΛΙΤΙΚΗ,FACEBOOK,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home