Σκόπιμα είχα μείνει ως τώρα εκτός της συζήτησης σχετικά με το Ello: ο βασικός λόγος είναι ότι οι καλοί συνάδελφοι εδώ στο «Deasy» το κάλυψαν επαρκώς (σ’ αυτό, σ αυτό και σ’ αυτό το κείμενο) όμως και πέραν αυτού, επειδή δεν έχω καταφέρει να καταλάβω σε τι αποσκοπεί, με τον ίδιο τρόπο που δεν είχα καταλάβει σε τι αποσκοπούσε το Google+ παρότι πίσω του βρισκόταν μια εταιρεία που θα μπορούσε όντως να στριμώξει την Facebook στη γωνία. Το γεγονός ότι σήμερα, 3 χρόνια και μισό δις χρήστες μετά, το πείραμα κοινωνικής δικτύωσης της Google παραμένει, ουσιαστικά ανενεργό, ενισχύει τον αρχικό μου προβληματισμό.
Δεν είμαι φαν των μονοπωλίων –τουλάχιστον στη θεωρία καθώς στην πράξη είναι αδιάφορο αν είναι κανείς φαν τους ή όχι- όμως όλο το νόημα ενός κοινωνικού δικτύου είναι η συμμετοχή σ’ αυτό. Για μια σειρά από λόγους, ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ και ο θίασός του, κατάφεραν καλώς ή κακώς (κατ’ εμέ «κακώς» αλλά όπως είπα, στην πράξη αυτό είναι αδιάφορο) να κάνουν το δικό τους δίκτυο το δημοφιλέστερο και να συνδέσουν πάνω του εταιρείες, προϊόντα, υπηρεσίες –ουσιαστικά έναν ολόκληρο κόσμο. Το ότι υποστηρίζουν τον κόσμο αυτόν με διαφημίσεις είναι μεν ενοχλητικό όμως ο περισσότερος κόσμος έμαθε να τις αγνοεί, όπως έμαθε να τις αγνοεί και στην τηλεόραση ή στα έντυπα Μέσα οπότε πιστεύω ότι η έλλειψη διαφημίσεων δεν είναι επαρκής δικαιολογία για να εγκαταλείψει κανείς το Facebook έναντι του Ello ή οποιουδήποτε άλλου νέου SNS.
Οπότε ποιος μπορεί να είναι; Η αποκλειστικότητα; Θα μπορούσε όμως αν οι άνθρωποι του Ello δε σκοπεύουν να το κάνουν μια κλειστή λέσχη, αργά ή γρήγορα ο κόσμος που θα μαζευτεί επάνω του θα είναι αρκετός ώστε το επιχείρημα περί αποκλειστικότητας να μην ισχύει –χώρια που ακόμα και στο Facebook, αν θέλει κανείς να επικοινωνεί μόνο με τους ανθρώπους που θέλει, μπορεί. Η ιδέα ότι το νέο δίκτυο δεν υποστηρίζεται από μια εταιρεία-κολοσσό; Ούτε το Facebook υποστηριζόταν πριν από 10 χρόνια όμως τελικά η εταιρεία που το δημιούργησε έγινε κολοσσός. Όσο για το Google+, το υποστηρίζει μια εταιρεία που είναι κολοσσός, μάζεψε πάνω του μισό δις χρήστες και παρόλα αυτά δεν κατάφερε να γίνει Facebook –αν αυτό ήταν που ήθελαν οι κ.κ. Πέιτζ και Μπριν.
Το Facebook –και μη γελιόμαστε: κάθε συζήτηση περί κοινωνικών δικτύων περιλαμβάνει με κάποιον τρόπο το Facebook γιατί για τα δεδομένα του περισσότερου κόσμου, αυτό έβαλε τον όρο στο τραπέζι- θα παραμείνει αυτό που είναι όσο καλά και αν πάει το Ello. Θα στοιχημάτιζα μάλιστα ότι ένα μεγάλο μέρος των χρηστών του τελευταίου, ακόμα και όταν ωριμάσει, θα εξακολουθήσει να χρησιμοποιεί και το Μεγάλο Μπλε social network επειδή είναι κάτι που το χρησιμοποιούν όλοι παρά τα όποια μειονεκτήματά του –σε ό,τι σχετίζεται με τα συστήματα επικοινωνιών, ο νόμος του Μέτκαλφ παραμένει μια χαρά στην υγεία του. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει χώρος για κάτι άλλο, σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει χώρος για κάτι άλλο αντίστοιχο: η Royal Enfield δεν είναι ανταγωνιστής της Honda, ό,τι κι αν υποστηρίζουν οι digerati.
Σχόλια