Έχοντας ζήσει τις εποχές που όλοι οι επίδοξοι (και έφηβοι) ροκάδες της Αθήνας συγκεντρώνονταν τα πρωινά του Σαββάτου μπροστά από τη βιτρίνα του “DoReMi” στη γωνία Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου για να δουν έστω και μέσω τζαμιού μια από τις λίγες Stratocaster που υπήρχαν στην Αθήνα, δεν μπορούσα να μη διαβάσω με ενδιαφέρον το πρόσφατο άρθρο στο “Techcrunch” σχετικά με τη μετάβαση της Fender στην ψηφιακή εποχή –είμαι βέβαιος ότι όλοι οι συνομήλικοί μου με ανάλογα ενδιαφέροντα θα συμφωνήσουν ότι πρόκειται για κάτι που μάλλον έχει ήδη αργήσει.
Το άρθρο αναλύει την ανακοίνωση της εταιρείας που ταύτισε το όνομά της με το Ροκ εν Ρολ να δημιουργήσει θέση “υπεύθυνου ψηφιακών προϊόντων” και να διορίσει σ' αυτήν τον Ίθαν Κάπλαν. Ο κ. Κάπλαν έχει εργαστεί στον χώρο που η μουσική συναντάει την ψηφιακή τεχνολογία για την Warner Bros, την Live Nation Entertainment (έναν από τους μεγαλύτερους διοργανωτές συναυλιών στον κόσμο) και για την εταιρεία Gracenote που ειδικεύεται στη διαχείριση και τη διακίνηση μουσικού περιεχομένου.
Τι μπορεί να κάνει για την Fender; Η ανακοίνωση δεν λέει πολλά όμως ο Τζος Κοστάιν που υπογράφει το άρθρο στο “Techcrunch” κάνει ορισμένες υποθέσεις στηριγμένος σε συζητήσεις του με τον νέο υπεύθυνο τεχνολογίας της θρυλικής εταιρείας. Κατά τα φαινόμενα, το “κόλπο” είναι στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ αρχάριου και κάπως προχωρημένου κιθαρίστα –όπως ξέρουν όσοι έχουν πιάσει έστω και μια φορά κιθάρα στα χέρια τους, η εμπειρία μπορεί να είναι εξόχως απογοητευτική, ειδικά για όσους οραματίζονται ένα μέλλον γεμάτο συναυλίες σε στάδια με χιλιάδες θεατές.
Κατά τον CEO της Fender, Άντι Μούνεϊ (ο οποίος επίσης μιλάει στον κ. Κοστάιν) , αν η εταιρεία καταφέρει να μειώσει κατά 10% τον αριθμό αυτών που εγκαταλείπουν την κιθάρα μετά από μερικούς μήνες, ο κύκλος εργασιών ολόκληρης της αγοράς θα διπλασιαστεί. Είναι εφικτό κάτι τέτοιο; Ο νεοπροσληφθείς κ. Κάπλαν υποστηρίζει πως ναι, αρκεί να αξιοποιηθούν στοιχεία που έχουν προσδιορίσει με επιτυχία άλλους χώρους της ψηφιακής βιομηχανίας όπως το personalization, οι εφαρμογές που συνδέονται με το Δίκτυο κ.α.
Πρώτο προϊόν, πάντα κατά το άρθρο, φαίνεται να είναι ένα κουρδιστήρι (ας μην ξεχνάμε ότι η Fender είναι βασικά κατασκευαστής hardware) το οποίο θα λειτουργεί σαν ένας εξειδικευμένος μικρό-υπολογιστής και όχι απλώς ένα app για κινητά –οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη μουσική ούτως ή άλλως είναι συμφιλιωμένοι με την ιδέα ότι θα ξοδέψουν χρήματα σε εξοπλισμό και ένα κουρδιστήρι είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η συγκεκριμένη συσκευή θα λειτουργεί σαν κρίκος μεταξύ του μουσικού, της εταιρείας και του Δικτύου, δημιουργώντας ένα περιβάλλον ευεπίφορο για πρόοδο. Και άρα, για παραμονή στον... στάβλο της Fender.
Θα πετύχει; Προφανώς κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα. Από την άλλη, έχοντας δει πόσο η τεχνολογία έχει αλλάξει σχεδόν όλες τις άλλες διαστάσεις της μουσικής βιομηχανίας, θα στοιχημάτιζα ότι ακόμα και αν η απάντηση δεν είναι το κουρδιστήρι θα είναι κάτι άλλο και ότι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται τον τρόπο που λειτουργεί η ψηφιακή τεχνολογία όπως ο κ. Κάπλαν, θα τον βρουν. Η μουσική ήταν και είναι ούτως ή άλλως ένας χώρος που αξιοποιεί την τεχνολογία –ο ίδιος ο ιδρυτής της Fender, ο Λίο Φέντερ ήταν ηλεκτρονικός, όχι μουσικός- οπότε είναι περισσότερο θέμα εύρεσης της καλύτερης εφαρμογής και όχι της ίδιας της “σύγκλισης” –οι ίδιοι οι μουσικοί, αρχάριοι ή προχωρημένοι, είναι ήδη online και περιμένουν.
Σχόλια