Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος είχα την ευκαιρία να δω την ιαπωνική (και όχι μόνο) βιομηχανία φωτογραφίας στις δόξες της: το τελευταίο τετραήμερο της προηγούμενης εβδομάδας έγινε στη Γιοκοχάμα η φωτογραφική έκθεση CP+ 2013 και όπως και πέρσι, όλοι όσοι ασχολούνται με τη φωτογραφία στην ευρύτερη περιοχή του Κάντο (δηλαδή οτιδήποτε βρίσκεται σε μια ακτίνα 150 χιλιομέτρων από το Τόκιο) έσπευσαν να δουν από κοντά ό,τι καινούριο έχει να προσφέρει η μεγαλύτερη αγορά φωτογραφικών στον κόσμο.
Αν και η Photokina του Σεπτεμβρίου και η CES του Ιανουαρίου έκλεψαν, όπως πάντα ένα μέρος από τη λάμψη της CP+ (οι περισσότερες μεγάλες ανακοινώσεις έγιναν εκεί), η ιαπωνική έκθεση δε στερούταν ενδιαφέροντος -και εννοώ γενικά, καθώς προσωπικά είχε έτσι κι αλλιώς αφού δε βρέθηκα ούτε στη Photokina ούτε στη CES! Σε σύγκριση με πέρσι, και στο μέτρο που μπορεί κανείς να υπολογίσει με το μάτι κάτι τέτοιο (τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο τα τελικά στοιχεία δεν έχουν βγει ακόμα), η έκθεση ήταν μεγαλύτερη τόσο από πλευράς κοινού όσο και από πλευράς εκθετών, ενώ πιο πλούσιες ήταν και οι περιφερειακές εκδηλώσεις: πέραν των στάνταρ χαριτωμένων κοριτσιών που αντάλλασσαν τις φωτογραφίες τους με μπροσούρες, υπήρχαν περισσότερα "αυτοσχέδια στούντιο" όπου οι παρευρισκόμενοι μπορούσαν να δοκιμάσουν μηχανές σε δράση -τα πιο ενδιαφέροντα ήταν αυτά της Sony και της Casio για τη σειρά Exilim (EX-ZR700, EX-ZR400, EX-ZR1000 και EX-FC300S).
Μιλώντας για τη Sony, ο πρωταγωνιστής στο περίπτερό της δεν ήταν τόσο οι καινούριες DSLR α (α99, α77 και α65), οι NEX-7, NEX-6 και NEX-5R ή οι compact πλην "enthusiast" DSC-RX1 και DSC-RX100 αλλά μια τερατώδης συστοιχία πέντε τηλεοράσεων ανάλυσης 4Κ και διαγωνίου 84 ιντσών που, βεβαίως, πρόβαλλαν εικόνες τραβηγμένες από μηχανές 4Κ επιτρέποντας στον επισκέπτη να δει τι σημαίνει ανάλυση τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το High Definition που έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιείται σήμερα στην Ιαπωνία -ομολογουμένως το αποτέλεσμα είναι πέρα από κάθε περιγραφή!
Παραδόξως (ή όχι και τόσο παραδόξως αν σκεφτεί κανείς σε τι επίπεδο έχουν φτάσει πλέον οι "μικρές" μηχανές) από την έκθεση απουσίαζαν τα "θηρία", δηλαδή οι μεγάλες DSLR -ίσως η μόνη που παρουσιάστηκε εκτενώς στη CP+ ήταν η Canon EOS 6D όμως λαμβάνοντας υπόψη ότι το κορυφαίο μοντέλο της εταιρείας είναι η EOS-1D X ακολουθούμενη από τις EOS 5D Mark III και Mark II, η 6D μάλλον θα πρέπει να θεωρηθεί κάπως πιο... ήμερη.
Γενικά το σλόγκαν της CP+ 2013 θα μπορούσε να είναι "Αναζητώντας την ιαπωνική Leica" -σχεδόν όλες οι εταιρείες είχαν να παρουσιάσουν κάτι που να θυμίζει τόσο από πλευράς εμφάνισης όσο και από πλευράς δυνατοτήτων τις θρυλικές γερμανικές μηχανές. Τα κατάφεραν; Δύσκολα καθώς η Leica είναι η Leica, όμως η καινούρια Fujifilm X100S και η μικρότερη αδερφή της η Χ20 ίσως καταφέρνουν να πλησιάσουν -σίγουρα περισσότερο από ό,τι η Pentax με την ΜΧ-1, η Olympus με την OM-D ή η Panasonic με τη Lumix DMC-GX1.
Όπως και να 'χει, η εμπειρία ήταν για μια ακόμα φορά ιδιαίτερα ευχάριστη -και άκρως διδακτική καθώς περνώντας κανείς μερικές ώρες σε ένα τέτοιο περιβάλλον μαθαίνει να ελέγχει πολύ καλά τα καταναλωτικά του ένστικτα! Αν δε στον καταιγισμό μηχανών, φακών, λογισμικού και self-publishing προσθέσει κανείς την πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση του θρυλικού Ρόμπερτ Κάπα και της αγαπημένης του Γκέρντα Τάρο στο γειτονικό μουσείο της πόλης, το σαββατοκύριακο ήταν σίγουρα ξεχωριστό.
Σχόλια