Πείτε μας με ειλικρίνεια, έχετε ποτέ διαβάσει τις νομικές λεπτομέρειες για τα cookies; Ούτε εμείς. Απλά από το 2009, όταν η σχετική οδηγία της Ε.Ε. τέθηκε σε ισχύ, πατάμε ένα "Agree" ή "Disagree" σε κάποιο παράθυρο που εμφανίζεται μπροστά μας την ώρα που επισκεπτόμαστε μια σελίδα.
Αδιαφορούμε για το τι μαζεύουν τα cookies, όπως αδιαφορούμε για το τι λένε οι άδειες χρήσης του λογισμικού ή της υπηρεσίας στις οποίες πατάμε "Accept". Ελπίζουμε, απλά, ότι εκείνη τη στιγμή δεν συναινούμε στην αφαίρεση ενός νεφρού μας.
Αλλά για να γυρίσουμε στην ιστορία των cookies, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατάλαβε ότι αυτή η παραθυρομανία δεν έχει οδηγήσει πουθενά, δεν έχει κάνει τους χρήστες να σκέφτονται δυο φορές πριν επισκεφθούν μια σελίδα και ελάχιστοι συμβουλεύονται τις σελίδες με τις σχετικές νομικές πληροφορίες. Όποιος φτιάχνει ένα site πρέπει οπωσδήποτε να φτιάξει και μια σελίδα με τις πληροφορίες για τα cookies, πρέπει να έχει οπωσδήποτε έναν μηχανισμό όπου ο επισκέπτης θα δέχεται ή δεν θα δέχεται τα cookies και όλα αυτά, για τη συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα.
Τόση πολλή συμμόρφωση ουσιαστικά οδηγεί στο αντίθετο άκρο. Σύμφωνα με όσα διαβάζουμε στο Politico, βρίσκεται σε εξέλιξη μια προσπάθεια απλοποίησης της κατάστασης μήπως και απαλλαγούμε από αυτή την ιστορία που εδώ που τα λέμε και για να το πούμε σε απλά ελληνικά, κατάντησε αηδία. Σε τελική ανάλυση, αν ως Ευρώπη καμαρώνουμε για τη νομοθεσία του GDPR και την προστασία που προσφέρει, τι νόημα έχουν όλα αυτά τα παράθυρα με τα cookies; Η Δανία, που αυτή την περίοδο προεδρεύει του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου πρότεινε την κατάργηση των cookies που αφορούν απλά στατιστικά στοιχεία ή βασικές τεχνικές λειτουργίες. Προτείνει να παραμείνει ο μηχανισμός με τα παράθυρα και τα κουμπάκια αποδοχής ή απόρριψης για πιο σοβαρές περιπτώσεις cookies και εδώ που τα λέμε δεν θα βρείτε και πολλούς να διαφωνούν με αυτή την πρόταση.
Σχόλια