Τη δόξα του Wikileaks φαίνεται ότι ζήλεψε η Wall Street Journal και την προηγούμενη εβδομάδα ανακοίνωσε το ξεκίνημα ενός παρόμοιου σάιτ το οποίο απαντάει στη διεύθυνση https://www.wsjsafehouse.com/. Το SafeHouse θεωρητικώς δίνει στους επίδοξους insiders τη δυνατότητα να αποκαλύψουν στην εφημερίδα διάφορα μυστικά από τις εταιρείες και/ή τους οργανισμούς με τους οποίους συνεργάζονται ή να εκθέσουν πάσης φύσεως ευαίσθητα δεδομένα. Και λέμε «θεωρητικώς» γιατί σχεδόν ακαριαία η κοινότητα του Ίντερνετ, αντιδρώντας με τον αναμενόμενο τρόπο, έδειξε ότι τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά: οι ειδικοί ασφαλείας επεσήμαναν τα προβλήματα του σάιτ, ενώ οι σχετικοί με τα νομικά έσπευσαν να παρατηρήσουν ότι η μεγάλη οικονομική εφημερίδα (και ο κολοσσός των ΜΜΕ που λέγεται News Corporation και βρίσκεται πίσω της), αφήνει αρκετά παράθυρα σχετικά με την προστασία των πηγών του SafeHouse.
Το γεγονός φέρνει ξανά στην επικαιρότητα το ερώτημα αν και κατά πόσον ένα παραδοσιακό μέσο όπως μια πολύ γνωστή οικονομική εφημερίδα, κομμάτι ενός τεράστιου οργανισμού με αμέτρητες διαπλοκές στην παγκόσμια οικονομία και πολιτική, μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα δημοσιογραφικά και αν μπορεί να σταθεί απέναντι σε ένα vigilante μέσο όπως αυτά που έχουν γεννηθεί μέσα στο Ίντερνετ. Η προφανής απάντηση είναι «όχι» και η μάλλον ερασιτεχνική πρώτη αυτή προσπάθεια της WSJ δείχνει να την ενισχύει.
Αυτό βεβαίως δε σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι στη μετά-Wikileaks εποχή οι εφημερίδες θα χάσουν τη δυνατότητα των αποκαλύψεων. Σάιτ όπως το Wikileaks σπάνια καταφέρνουν να είναι κάτι παραπάνω από πάροχοι raw data και, συχνά, το πραγματικό «λαυράκι» βρίσκεται στην επεξεργασία των δεδομένων αυτών. Το πρόβλημα των εφημερίδων –και δη των μεγάλων- δεν είναι η πρόσβαση στις πληροφορίες –είναι το αν διαθέτουν επαρκή ελευθερία κίνησης για να τις επεξεργαστούν και να δώσουν στον αναγνώστη την ουσία τους. Και αν τεράστια μεγέθη όπως η WSJ δεν διαθέτουν τέτοια ελευθερία, μάλλον θα πρέπει η σκυτάλη να περάσει σε κάποιες άλλες, πιο ευέλικτες.
Σχόλια