Από προχθές που κυκλοφόρησε η είδηση για την εξαγορά του WhatsApp από τη Facebook, σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω πώς ακριβώς σκέφτονται στο Μένλο Παρκ. Nαι, πιθανότατα πρόκειται για ματαιοπονία καθώς δεν έχω όλα τα δεδομένα που έχει το επιτελείο του Μαρκ Ζάκερμπεργκ όμως όλοι όσοι ασχολούμαστε με την αγορά το κάνουμε, έστω και σαν άσκηση των ενστίκτων μας. Θέλω να πω, όταν μια εταιρεία δίνει στον αριθμό των χρηστών της την έμφαση που δίνει το Μεγάλο Μπλε Social Network, δεν είναι περίεργο να θέλει να αυξήσει τον αριθμό αυτό και τα 450 εκατομμύρια που φέρνει μαζί της η εφαρμογή ανεβάζουν το συνολικό πήχη σχεδόν στο 1,5 δις. Όμως αξίζει αυτό 19 δις;
Μια καλή απάντηση δίνει η σημερινή ανάλυση του Τζέρεμι Ουάγκσταφ στο Reuters -και είναι μια απάντηση που με έκανε να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο γιατί έπρεπε να την έχω σκεφτεί πρώτος, ειδικά με δεδομένο ότι εντός Deasy είμαι αυτός που συνήθως βλέπει τα πράγματα με... σχιστά μάτια. Σύμφωνα με τον (πολύ εμπειρότερο εμού σε θέματα Ασίας) βρετανό δημοσιογράφο, αυτό που πραγματικά προσπαθεί να κάνει η Facebook είναι να εμπλακεί στο παιχνίδι των εφαρμογών μηνυμάτων στην Ασία, μια περιοχή του κόσμου στην οποία η διείσδυσή της είναι περιορισμένη.
Όχι ότι το πρόσφατο απόκτημά της έχει εξαιρετική διείσδυση παντού βεβαίως: πάντα κατά την ίδια ανάλυση, το WhatsApp έρχεται πρώτο μόνο σε τρεις ασιατικές χώρες, την Ινδία, το Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη (και, παρεμπιπτόντως, και σε άλλες αναπτυσσόμενες αγορές όπως η Βραζιλία, το Μεξικό, η Κένυα, η Νιγηρία και η Νότια Αφρική). Όχι ότι η Ινδία είναι μικρός στόχος βεβαίως, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι μόνο εκεί το WhatsApp διαθέτει το 9% της παγκόσμιας βάσης του, δηλαδή 40 εκατομμύρια χρήστες. Όμως ο μεγάλος στόχος είναι, βεβαίως, η Κίνα.
Το πρόβλημα είναι ότι όσο αρχίζει κανείς να κινείται βόρεια του Κατμαντού και ανατολικά του Κόλπου της Βεγγάλης, τα πράγματα γίνονται περίπλοκα καθώς, όπως έχουμε γράψει και εδώ στο Deasy αρκετές φορές οι τοπικές εφαρμογές (Line, KakaoTalk, και το κινεζικό WeChat) αλλά και το Twitter έχουν νούμερα που δύσκολα θα χτυπήσει ένας νεοφερμένος. Και αυτό επειδή, μεταξύ άλλων, εξακολουθούν να δίνουν έμφαση σε βασικές λειτουργίες, πολύ πιο ταιριαστές στο τοπικό κοινό που συχνά δεσμεύεται από ελλιπείς υποδομές και φτηνές συσκευές.
Φυσικά, και επειδή τελικά το πάπλωμα στον καυγά είναι οι χρήστες (τους οποίους, όπως λέει το γνωστό μάντρα, κάποτε θα πρέπει να δούμε τη Facebook να αξιοποιεί), η εταιρεία θα κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Ειδικά αν καταφέρει να βρει μια διασύνδεση μεταξύ WhatsApp και Messenger και καταφέρει να βάλει από την πίσω πόρτα το βασικό της προϊόν στις ασιατικές αγορές, ίσως όντως να βελτιώσει σημαντικά τη θέση της σ' αυτές. Και παρότι, ως γνωστόν, δεν είμαι και ο πιο φανατικός υποστηρικτής ούτε της ίδιας, ούτε του προϊόντος της, μια τέτοια κίνηση θα είναι στ' αλήθεια άξια θαυμασμού.
Σχόλια