Το ξεκίνημα της Alibaba στο αμερικανικό χρηματιστήριο ήλθε και παρήλθε, η εταιρεία συνέλλεξε 25 δις δολάρια καθώς το «χαρτί» έφτασε σχεδόν στα 100 δολάρια από την αρχική του τιμή των 68, η ιαπωνική μεγαλομέτοχος SoftBank κέρδισε 4,6 δις δολάρια, υπερβαίνοντας τις εκτιμήσεις της προηγούμενης εβδομάδας ο ίδιος ο Τζακ Μα «αξίζει» πλέον 16 δις δολάρια και είναι ο πλουσιότερος άνθρωπος της Κίνας και μέλος της χρυσής δεκάδας της αγοράς τεχνολογίας και το όλο πράγμα πήρε τον χαρακτηρισμό «η μεγαλύτερη δημόσια εγγραφή που έγινε ποτέ».
Και ταυτόχρονα βγήκαν στην επιφάνεια μια σειρά από δημοσιεύματα από διάφορα σημαντικά ΜΜΕ του χώρου της οικονομίας –μιλάμε εδώ για ονόματα όπως η «Wall Street Journal», το Forbes- τα οποία λένε άλλοτε έμμεσα και άλλοτε άμεσα ότι όσοι έσπευσαν να συμμετάσχουν στη δημόσια εγγραφή και στις πρώτες ημέρες συναλλαγών ενδέχεται να δοκιμάσουν μια δυσάρεστη έκπληξη καθώς η όλη διαδικασία είναι κάπως διαφορετική από αυτή που ισχύει π.χ. για μια αμερικανική εταιρεία.
Η λεπτομέρεια που, πολύ βολικά, δεν αναφερόταν σχεδόν πουθενά πριν τη μεγάλη ημέρα του κινεζικού γίγαντα του e-commerce, είναι ότι η κινεζική νομοθεσία απαγορεύει στους ξένους να έχουν μετοχές ντόπιων εταιρειών τεχνολογίας. Προκειμένου να παρακαμφθεί το εμπόδιο αυτό, όλες οι κινεζικές εταιρείες του χώρου που θέλουν να διαπραγματευθούν τις μετοχές τους διεθνώς το κάνουν μέσω εταιρειών που αποκαλούνται «VIE» ή «Variable Interest Entities» (Φορείς Κυμαινόμενου Επιτοκίου) και οι οποίες έχουν την έδρα τους κάπου πέρα από τα αδιάκριτα μάτια του κινεζικού κράτους –στην περίπτωση της Alibaba, η έδρα είναι στα Νησιά Κάιμαν. Όσοι αγοράζουν μετοχές της Alibaba, δεν αγοράζουν πραγματικά μετοχές της εταιρείας αλλά μερίδια της Alibaba Holdings Cayman Islands στην οποία η Alibaba διοχετεύει τα κέρδη της.
Ή, εν πάση περιπτώσει, όσα από τα κέρδη της αποφασίσει να διοχετεύσει καθώς αντίθετα από άλλες εταιρείες, η Alibaba δρομολογεί στη VIE της μόλις 12% του τζίρου και 8% των περιουσιακών της στοιχείων. Και αν αυτό δεν αρκεί για να κάνει κάποιους να αισθανθούν κάπως νευρικοί, το γεγονός ότι ανά πάσα στιγμή ελλοχεύει ο κίνδυνος να επέμβει η κινεζική κυβέρνηση και να μπλοκάρει όλες τις διαδικασίες κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα –το ίδιο και το γεγονός ότι ο Τζακ Μα εκμεταλλεύθηκε τη συγκεκριμένη νομοθεσία το 2011 προκειμένου να εξαγοράσει τα μερίδια της εταιρείας ηλεκτρονικών πληρωμών Alipay από τους γνωστούς εταίρους του (τη Softbank και τη Yahoo).
Τα παραπάνω δε σημαίνουν απαραίτητα ότι η ιστορία της Alibaba στο αμερικανικό χρηματιστήριο είναι μια καταστροφή που περιμένει να συμβεί –αν και ορισμένοι έσπευσαν να το παρουσιάσουν έτσι. Σημαίνουν όμως ότι μάλλον τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο η αγορά μετοχών π.χ. της Google, της Amazon, της Facebook ή της Twitter. Το παγκόσμιο hype (αλλά και η ανάγκη της Γουόλ Στριτ για κάτι τόσο μεγάλο και τα, ομολογουμένως πειστικά, νούμερα της ίδιας της εταιρείας) εξίσωσαν στα μάτια των επενδυτών την Alibaba με τις εταιρείες της Σίλικον Βάλεϊ όμως ο κόσμος της Ασίας παραμένει γεμάτος από ιδιομορφίες πολλές από τις οποίες οι περισσότεροι ούτε καν έχουμε υποψιαστεί –όπως σχολίασε κάποιος αναλυτής, κάτι θα έπρεπε να μας λέει ότι το χρηματιστήριο του Χονγκ Κονγκ δε δέχτηκε να φιλοξενήσει την Alibaba…
Σχόλια