Ομολογώ ότι ποτέ δεν υπήρξα φαν του Νίκου Χατζηνικολάου, ούτε στην τηλεόραση, ούτε στο ραδιόφωνο, ούτε στο χαρτί –ειδικά το τελευταίο μάλιστα, μου φαινόταν κάπως αφύσικο καθώς συγκαταλέγομαι κι εγώ σ’ αυτούς που έχουν συνδυάσει το συγκεκριμένο πρόσωπο με τα ηλεκτρονικά μέσα. Με αντίστοιχο σκεπτικισμό αντιμετώπισα και την παρουσία του στο Internet και αυτός είναι ο λόγος που γράφω αυτό το κείμενο: για να ζητήσω συγνώμη για την προκατάληψή μου αυτή.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν εξακολουθώ να έχω τις επιφυλάξεις μου για το είδος δημοσιογραφίας του κ. Χατζηνικολάου ή, εδώ που τα λέμε, οποιουδήποτε τόσο επώνυμου δημοσιογράφου (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Η απόφασή του, ωστόσο, να προσφέρει μέσω του σάιτ του τη δυνατότητα σε πολίτες να κάνουν διάλογο με πρώτης γραμμής πολιτικούς είναι κατά τη γνώμη μου ιδιαίτερα σημαντική. Όχι επειδή ο διάλογος είναι πιο ουσιαστικός από αυτόν που θα ήταν στην τηλεόραση (που και αυτό ισχύει σε κάποιο βαθμό), αλλά επειδή η έκθεση στο Internet ορισμένων πραγμάτων ισοδυναμεί για μια νεότερη γενιά ελλήνων με αυτό που σε κάποιες παλιότερες γενιές θα συνέβαινε με την έκδοση ενός βιβλίου ή με τη δημοσίευση σε μια εφημερίδα.
Είτε μας αρέσει είτε όχι, τα ΜΜΕ (και εδώ περιλαμβάνω και τα βιβλία γνωρίζοντας ότι δεν είναι ακριβώς ΜΜΕ) διαμορφώνουν τη συνείδηση του κοινού τους· ο λόγος που το πετυχαίνουν αυτό είναι επειδή στη συνείδησή μας αν κάτι δημοσιοποιηθεί αποκτάει υπόσταση. Με δεδομένη την πτώση του κύρους των «παραδοσιακών» ΜΜΕ και την άνοδο του κύρους του Δικτύου, δεν είναι περίεργο ότι μια ολόκληρη γενιά ελλήνων προσέχει για πρώτη φορά ορισμένα πράγματα επειδή «δημοσιοποιούνται» εκεί, άσχετα αν αυτά τα πράγματα υπήρχαν σε κοινή θέα σε άλλα μέσα.
Γράφω τα παραπάνω με αφορμή κάποιες συζητήσεις που είδα στα SNS σχετικά με τις θέσεις του ΚΚΕ όπως αυτές εκφράστηκαν στην online εκπομπή του κ. Χαζτηνικολάου με τη Γενική Γραμματέα του κόμματος. Με έκπληξή μου είδα ότι πολλοί χρήστες έπεσαν από τα σύννεφα ακούγοντας ορισμένες από τις απαντήσεις της κ. Παπαρήγα, καίτοι οι απαντήσεις αυτές είναι παγκοίνως γνωστές από δεκαετίες και αναδημοσιεύονται σε όλα τα μέσα τα οποία είτε διαχειρίζεται το συγκεκριμένο κόμμα, είτε φιλοξενούν εκπροσώπους του. Προφανώς, το ότι οι συγκεκριμένες θέσεις ακούστηκαν εντός Internet, τους έδωσε μια συγκεκριμένη υπόσταση και τις έκανε πιο πραγματικές για κάποιους.
Ορισμένοι ίσως θεωρούν κάτι τέτοιο θλιβερό· προσωπικά δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι πρέπει να το δούμε έτσι. Κάθε γενιά έχει το δικό της τρόπο να αντιλαμβάνεται τα πράγματα, τους δικούς της μηχανισμούς επιβεβαίωσης και τα δικά της μέσα έκφρασης, ενημέρωσης και επικοινωνίας. Αν το Internet συμβάλλει στο να αντιληφθούν οι νέοι έλληνες πολίτες την πραγματικότητα γύρω τους, έστω και μέσα στο γενικότερο θόρυβο που αναπόφευκτα συνοδεύει την ουσία, τότε σίγουρα έχει ικανοποιήσει τα οράματα αυτών που το έφτιαξαν –αν και συχνά αναφερόμαστε στην τεχνική τους ιδιοφυία, κάποιοι από τους ανθρώπους εκείνους ήταν βαθιά πολιτικοποιημένοι και διέβλεπαν στο δημιούργημά τους μια τέτοια διάσταση...
Σχόλια