Από τη στιγμή που μάθαμε για τη συμμετοχή αρκετών Ελλήνων φιναλίστ στα Παγκόσμια Βραβεία Φωτογραφίας θελήσαμε να έρθουμε σε επαφή μαζί τους για να μάθουμε λίγες παραπάνω πληροφορίες για τη συμμετοχή τους στον θεσμό. Αργήσαμε λίγο είναι η αλήθεια αλλά κάλιο αργά παρά… αργότερα.
Η αρχή έγινε πριν από λίγες μέρες με τη συνέντευξη του Παναγή Χρυσοβέργη, του νικητή του ελληνικού βραβείου, και σήμερα συνεχίζουμε με τους υπόλοιπους διακριθέντες φωτογράφους, από τους οποίους ζητήσαμε να απαντήσουν σε μερικές κοινές ερωτήσεις. Ο λόγος λοιπόν στον Βασίλη Ταγκούλη, τον Μανώλη Κουπέ – Καλομοίρη και την Μυρτώ Στενού…
Οι ερωτήσεις που τους ζητήσαμε να απαντήσουν ήταν:
1. Τι σημαίνει η συμμετοχή και διάκριση σε ένα τόσο σημαντικό θεσμό όπως τα Sony World PhotographyAwards;
2. Ποιο ήταν το κίνητρό σας για να δηλώσετε συμμετοχή;
3. Ποια η άποψή σας για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται η τέχνη ή ο κλάδος της φωτογραφίας στην Ελλάδα;
4. Όταν τα κινητά μπήκαν στη φωτογραφία, κάποιοι από τον κλάδο της φωτογραφίας είδαν με σκεπτικισμό αυτήν την εξέλιξη. Δέκα και πλέον χρόνια μετά πως βλέπετε εσείς αυτήν την εξέλιξη; Ωφέλησε ή όχι;
5. Τί σημαίνει για εσάς η φωτογραφία;
6. Τί θα λέγατε σε κάποιον για να τον προτρέψετε να ασχοληθεί με τη φωτογραφία;
1. Θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό για μένα να προβάλλω την δουλειά μου μέσα από τόσο παγκόσμια αναγνωρισμένους διαγωνισμούς φωτογραφίας. Το κάνω συνειδητά εδώ και χρόνια και θεωρώ πως έιναι και ένα από τα πολλά κίνητρα που έχω δημιουργήσει μέσα μου για να εξελίσσομαι σαν καλλιτέχνης. Όταν μάλιστα έρχεται και μια διάκριση είναι περισσότερο μια ανταμοιβή , ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, για το συνεχές εσωτερικό μου παίδεμα και την αναζήτηση μου..
2. Ηθελα απλά να πάρω μέρος σε ένα διαγωνισμό που ήξερα από πριν πως θα έχει μια σημαντική κάλυψη από όλα τα media.... Για κάποιο μαγικό λόγο από όλους τους σημαντικούς παγκόσμιους διαγωνισμούς φωτογραφίας, ο μόνος που είναι απόλυτα αναγνωρίσιμος στην Ελλάδα είναι τα Sony World Photography Awards.
3. Θα μπορούσα να είμαι πολύ σκληρός στην απάντηση μου ειδικά σε αυτήν την ερώτηση..όμως θα αρκεστώ να δώσω μια ευχή..Στα πλάισια της γενικότερης αναδιάρθρωσης, ορθολογισμού, αξιοκρατίας την Ελληνικής πραγματικότητας (sic) ελπίζω να αλλάξει και ο τρόπος που αναδεικνύεται η τέχνη και η φωτογραφία. Τοότε μόνο μπορεί να «ακουστούν» και διαφορετικές φωνές και να φανεί ένα πιο πλούσιο πρόσωπο τέχνης που οφείλει να υπάρχει αλλά για κάποιο λόγο κρύβεται μέσα από την συνεχή επανάληψη των ίδιων ανθρώπων που για κάποιο μαγικό λόγο έχουν πάρει την ταμπέλα «καλλιτέχνες» και «φωτογράφοι» και για κάποιο επίσης μαγικό λόγο καθορίζουν την μοίρα της τέχνης και της φωτογραφίας..
4. Εγώ εδώ και χρόνια έχω πει ναι σε αυτή την κίνηση και έχω δώσει φωτογραφίες μου σε εφαρμογές για κινητά ή σε ηλεκτρονικά περιοδικά που απευθύνονται σε κινητά, tablets. Το κινητό είναι ενα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και περνάμε πολλές ώρες μαζί του. Γιατι να μην μοιραζόμαστε και τις φωτογραφίες μας; ϊσως τελικά για κάποιους ανθρώπους ο μόνος χρόνος που μπορούν να διαθέσουν για να δουν φωτογραφίες είναι μέσα από το κινητό τους. Αποκτά και το κινητό μια άλλη διάσταση και αξία...Πιστεύω λοιπόν πως ωφέλησε η κίνηση αυτή και τώρα πια όλο και περισσότεροι από την φωτογραφική κοινότητα το βλέπουν θετικά σαν μέσω ουσιαστικής προβολής της δουλειας τους.
5. Η φωτογραφία για μένα είναι πολλά πράγματα. Είναι ουσιαστική επικοινωνία με την φύση αλλά και με τον εσωτερικό μου κόσμο. Μια συνεχής αναζήτηση που δεν στέκεται μόνο στην χαρτογράφηση «αγνώστων» περιοχών του χαρακτήρα μου αλλά προχωρά στην προσπάθεια για εξέλιξη και αναβάθμιση των αξιών μου και της γενικότερης κοσμοθεωρίας μου..Μπορώ να πω χιλιάδες πράγματα μέσα από την φωτογραφία μου που δεν θα τολμούσα η δεν θα μπορούσα να τα εκφρασω αλλιώς...
6. Φοβάμαι πως εδώ δεν μπορώ να πω τίποτα..Πιστεύω πως πρέπει μέσα σου να νιώσεις την ανάγκη να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου και τον «κόσμο» σου με μια φωτογραφική μηχανή και τότε θα το κάνεις και θα γινεις πολύ καλος. Αν προσπαθήσει κάποιος να σε προτρέψει να ασχοληθείς με την φωτογραφία χωρίς να το νιώθεις τότε γρηγορα θα τα παρατήσεις..
1. Τα Sony World Photography Awards συγκεντρώνουνε μεγάλο ενδιαφέρον από την φωτογραφική κοινότητα και όχι μόνο, και για μένα είναι σημαντική αυτή η στήριξη του φωτογραφικού μέσου και της δημιουργικότητας. Οι διακριθέντες φωτογράφοι είναι το κερασάκι στην τούρτα και απλά χαίρομαι που συγκαταλέγομαι σε αυτούς.
2. Ένας τέτοιος διαγωνισμός έχει ιδιαίτερη σημασία για μένα γιατί παρέχει τη δυνατότητα επικοινωνίας των φωτογραφιών μου με ένα κοινό που επεκτείνεται σε όλο τον πλανήτη.
3. Θα έλεγα ότι οι τέχνες γενικότερα και ο πολιτισμός έχουν περιέλθει σε βαθιά κρίση στην Ελλάδα, η φωτογραφία δεν αποτελεί εξαίρεση. Και πέρα από τις εφαρμοσμένες χρήσεις της εικόνας, δεν νομίζω ότι η φωτογραφία ως τέχνη καταλαμβάνει το χώρο που της αξίζει στο Ελληνικό καλλιτεχνικό τοπίο.
4. Δεν έχει τύχει να απασχοληθώ προσωπικά με φωτογραφίσεις μέσο κινητού τηλεφώνου… Απλά θεωρώ ότι το κάθε εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας δημιουργός, αν και σημαντικό, δεν αποτελεί το επίκεντρο τις δουλειάς του. Δεν πιστεύω ότι έχει τόση βαρύτητα με ποιο πινέλο και σε τι καμβά ζωγράφισε ο Rembrandt η ποια κινηματογραφική μηχανή κατέγραψε το κινηματογραφικό όραμα του Kubrick. Από την άλλη, οι δημιουργοί που διαθέτουν φαντασία μας δίνουν την αίσθηση ότι μπορούν να δημιουργήσουν κάτι εξαιρετικό με τα πιο απίθανα εναλλακτικά μέσα.
5. Την διακρίνω σαν μια άλλη γλώσσα επικοινωνίας, που εκφράζεται μέσα από το φως, την σύνθεση και την άρθρωση τονικότητας μέσα από την εκτύπωση.
6. Η φωτογραφία είναι ιδιαίτερα εύκολη στην τεχνική της προσέγγιση κι αυτό τις δίνει μια ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις άλλες τέχνες, καθιστώντας την ιδιαίτερα προσβάσιμη σε όλους. Βεβαίως, δεν πρέπει η αρχική ευκολία να θεωρηθεί αδυναμία του μέσου, καθώς οι δυνατότητες εκβάθυνσης είναι ισάξιες με τις πλέον αναγνωρισμένες και ευρέως αποδεκτές δημιουργικές τέχνες, όπως είναι η μουσική ή η ζωγραφική.
Μυρτώ Στενού
1. Η όλη διαδικασία μοιάζει με την αίσθηση του να κάνει κανείς κούνια. Η συμμετοχή μοιάζει με το στάδιο που κάθεσαι στο ξύλο και βάζεις όλη τη δύναμη με τα πόδια σου για να πάρεις ύψος. Η διάκριση είναι το σημείο που πια έχεις πάρει φόρα και το απολαμβάνεις.
2. Αυτά τα μικρά στοιχήματα που βάζεις με τον εαυτό σου. Για να αναμετρηθείς εσύ με εσένα.
3. Η φωτογραφία αντιμετωπίζεται δυστυχώς ως χόμπι, ως παράπλευρη ενασχόληση ενός άλλου κύριου επαγγέλματος, όπως όλες οι αγάπες άλλωστε στην Ελλάδα οι οποίες δεν σε βιοπορίζουν. Είναι κρίμα να αποκλιμακώνουμε τα πάθη μας και να τα περιορίζουμε στο αφυδατωμένο πλαίσιο του όρου χόμπι.
4. Ένας παραλληλισμός με έναν άλλο καλλιτεχνικό κλάδο θα βοηθήσει. Στη ζωγραφική για παράδειγμα, ένα πινέλο δεν είναι από μόνο του κάτι. Το χέρι που θα το πιάσει είναι εκείνο που κάνει τη διαφορά. Ετσι και στη φωτογραφία, το κινητό είναι ένα μέσο που από μόνο του δεν λέει τίποτα. Υπάρχουν καλλιτέχνες που μεγαλουργούν μέσω των κινητών τους τηλεφώνων και άτομα που ξεχνούν να το ξεκολλήσουν από το χέρι τους αναβάζοντας γλυκαλάνατες φωτογραφίες στο ηλεκτρονικό τους προφίλ.
5. Η φωτογραφία είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να παγώσει τη στιγμή, να φυλακίσει το μη-επαναλήψιμο. Αυτό πρακτικά δεν συμβαίνει ποτέ αφού η ζωή υπερβαίνει τον φακό και συχνά ο φωτογράφος χάνει κάτι από το πραγματικό. Θα ήθελα να ζούσα δυο ζωές. Μία συνεχόμενη ροϊκή ζωή, χωρίς μηχανή στα χέρια και μία διακοπτόμενη, μια άρθρωση πολλαπλών φωτογραφιών που θα διαμόρφωναν την τελική ανάμνηση.
6. Θα τον συμβούλευα να παρατηρεί καλά γύρω του. Να βρίσκει ένα κομμάτι του εαυτού του πάνω στα πράγματα και τους ανθρώπους που τον περιστοιχίζουν.
Σχόλια