Καλή σου μέρα, καλότροπη αναγνώστρια και θυμόσοφε αναγνώστη μου. Δεν σου κρύβω ότι όλες αυτές τις μέρες προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να απευθυνθώ στο θυμικό σου, και να αναζητήσω λίγη συμπαράσταση, μιας και οι καιροί προβλέπονται δυσοίωνοι.
Βλέποντας με να μιζεριάζω, ο καλός μου εκδότης, αποφάσισε να με στείλει σε αποστολή στο εξωτερικό, για να σου περιγράψω ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ στην Ευρώπη (Queen’s Day), και ταυτόχρονα να με απομακρύνει από την Αθήνα, γιατί όπως ξέρεις, είμαι γκρινιάρης και δεν θα το είχα σε πολύ να κατέβω στο κέντρο και να αρπάζομαι με τους φίλους μου, τα στρουμφάκια... (όσο ο Λουκ, είναι δίπλα μου.. γιατί αλλιώς κοκοκο!) :o)
Πάρα ταύτα, δεν πρόκειται να κάτσω να σου γράψω τώρα για το Άμστερνταμ, τα φράγματα, τα κόκκινα φανάρια, και τα λοιπά.. Ούτε θα σου πω, πόσο οξύμωρο και σαδιστικό είναι, να στέλνεις στο Άμστερνταμ, έναν άνθρωπο που βλέπει τσιγάρο και στρίβει δύο στενά πιο πρίν. Θα τα αφήσω όλα αυτά για κάποια άλλη στιγμή.
Αυτή την φορά, θα μου επιτρέψεις να κάνω μια μικρή εξαίρεση, να σταματήσω λίγο τα αστειάκια και τον χαβαλέ και να σου μιλήσω για κάτι που θεωρώ πολύ σημαντικό.
Θα σου μιλήσω για δυο σύμβολα...
Δυο σύμβολα μιας αστικής επανάστασης, από δυο μικρόσωμους γίγαντες. Τον Κανέλλο και τον Λουκ.
Τον Κανέλλο, λίγο πολύ, τον γνωρίζεις. Ήταν αυτός ο τετράποδος επαναστάτης, που έμπαινε μπροστά σε κάθε πορεία, είτε ήταν μαθηματική είτε συνδικαλιστική, για να διαδηλώσει με τον τρόπο του υπέρ των φτωχών και τίμιων ανθρώπων. Ένας σκύλος με ψυχή.
Ο Κανέλλος, λοιπόν, γέννημα-θρέμμα του ΕΜΠ, και θεματοφύλακας των ιδεών του, τραυματίστηκε πολύ σοβαρά τον Νοέμβρη του 2006, με αποτέλεσμα να χάσει από νευροπαραλυτικά αέρια τα πίσω του πόδια. Παρόλα αυτά, ποτέ δεν σταμάτησε να βγαίνει στους δρόμους, μέχρι την 2η Ιουλίου του 2008, που άφησε την τελευταία του ανάσα, και τάφηκε στον χώρο, που έδωσε και την ζωή του, για να προφυλάξει. Και όπως, πολύ σωστά, είχε γράψει κάποτε ο εκδότης μου, ο Κανέλλος «είναι μέρος της ιστορίας της πόλης και εν πολλοίς μιας κουλτούρας».
Ο Λουκ τώρα, είναι ο αντικαταστάτης του Κανέλλου, και τυγχάνει να είναι ο σκύλος, που όλα τα media, έχουν μπερδέψει με τον αείμνηστο Κανέλλο.
Δεν πειράζει, είναι και αυτή μια μορφή αναγνώρισης για τον Κανέλλο, που η κληρονομιά του θα βαραίνει κάθε μικρό κύων, που επαναστατεί στον δρόμο, με κίνδυνο τη ζωή του, για τα δικά σου και τα δικά μου δικαιώματα.
Αφού λοιπόν σου ξεκαθάρισα αυτήν την σημαντική λεπτομέρεια, γιατί καλό είναι να τιμάμε τον Κανέλλο, αλλά είναι άδικο να μην ξέρουμε τον Λουκ, θα σου δείξω την παρακαταθήκη που άφησαν αυτοί οι δύο γίγαντες θάρρους.
Κάνω μια μικρή παρένθεση, και αναφέρω ότι θα προτιμούσα να ήταν κάποιος Έλληνας πολιτικός που θα είχε προκαλέσει τόσο μεγάλο παγκόσμιο θαυμασμό, αλλά τι να κάνεις; Όπως στρώσαμε, θα κοιμηθούμε...
Επιστρέφω λοιπόν, και για να μην μπερδευόμαστε, θα γράφω Κανέλλος, όπως κάνουν όλα τα μέσα, αλλά εσύ θα ξέρεις ότι είναι Λουκ, και θα τιμάς και τον Κανέλλο ταυτόχρονα! ;o)
O Κανέλλος έχει γίνει πρώτο θέμα σε όλο τον κόσμο (Guardian, Yahoo, Huffington Post, Associated Press, New York Post, κτλ.) είτε στις ειδήσεις, είτε ακόμα και στο Twitter.
Έχει 18,200+ φίλους στο Facebook, και σίγουρα έχει προκαλέσει το μεγαλύτερο σοκ, στους εκδότες του Guardian, (που το έκαναν πρώτοι θέμα), βλέποντας ότι το photostream, του τετράποδου επαναστάτη, έχει ξεπεράσει τα 4500 likes στο FB, και τα 340 ReTweets, όταν ακόμα και η παραίτηση του ίδιου του Gordon Brown, δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 10 likes, και τα 40 RTs.
Στο twitter, που σου ανέφερα πιο πριν, αλλά βαρέθηκες να κάνεις κλικ, είναι συγκλονιστικό εώς και ανατριχιαστικό, να βλέπεις ανθρώπους από όλο τον κόσμο, να εκδηλώνουν σε όλες τις γλώσσες, τον θαυμασμό τους για τον Κανέλλο.
Και θέλεις να μάθεις γιατί επικρατεί όλος αυτός ο παγκόσμιος θαυμασμός για τον Κανέλλο, τον Λουκ, και όλα αυτά τα αδέσποτα πόλεων που παλεύουν στον δρόμο για τα δικαιώματα μας;
Γιατί, αυτά τα τετράποδα, και όλα τα τετράποδα, έχουν μέσα τους ακόμα καρδιά και φιλανθρωπιά... Δυο λέξεις, που εμείς χάσαμε με το πέρασμα των χρόνων, και μας τις θυμίζει καμιά φορά κανένα βιβλίο ή κανένας Κανέλλος, μέχρι να χασμουρηθούμε και να πέσουμε για ύπνο.
Θα τελειώσω εδώ, αυτήν την μικρή ραψωδία μου για τον Κανέλλο και τον Λουκ, προσπαθώντας να αποφύγω τα χαζοχαρούμενα αστειάκια, για μια φορά.
Θα σου αφιέρωνα το video, τον Κυρ Παντελή του αείμνηστου Πάνου Τζαβέλλα, αλλά επειδή είναι λίγο δύσπεπτο, θα σου αφιερώσω κάτι καλύτερο... Δες το, γιατί αξίζει.
Υ.Γ. 1: Να μην μελαγχολείς και να μην κουνάς το κεφάλι από αμηχανία, γιατί δυο τετράποδα είναι πιο ζωντανά από εσένα και εμένα. Ας αναρωτηθούμε που κάναμε λάθος, και ας το διορθώσουμε. Στο χέρι μας είναι. Τι παρακαταθήκη θα αφήσουμε;
Υ.Γ. 2: Το τελευταίο εξώφυλλο του Economist.
Σχόλια