Επιτέλους και μια ψύχραιμη άποψη! Λέγαμε τις προάλλες για την έκδοση Barron’s και για τον κατάλογό του των δέκα πιο δυνατών εταιρειών από τον χώρο του ΙΤ. Μια ακόμα εκτίμηση του εντύπου, αυτή τη φορά ως προς την Groupon, έρχεται να μας ανακουφίσει κάπως από το hype που μαστίζει την αγορά της υψηλής τεχνολογίας: με δυο λόγια, οι αναλυτές του Barron’s προτείνουν στους επενδυτές να αποφύγουν να επενδύσουν στη δημόσια εγγραφή του διάσημου σάιτ προσφορών.
Βεβαίως, αναλόγως πόσο θα ψάξει κανείς, είναι βέβαιο ότι θα βρει κάποιον αναλυτή που να υποστηρίζει την άποψη που ο ίδιος θεωρεί σωστή. Και, βεβαίως, η πρόσφατη εμπειρία της Ελλάδας μας δίνει ένα μέτρο του τι εστί «οικονομικός αναλυτής» και τι ρόλο μπορεί να παίξει στη διαμόρφωση όχι απλώς της τιμής μιας μετοχής αλλά της οικονομίας μιας ολόκληρης χώρας! Παρόλα αυτά, οι εκτιμήσεις του Barron’s βγάζουν νόημα γιατί στηρίζονται στην πιο στοιχειώδη οικονομική λογική: ότι μια εταιρεία δεν μπορεί να έχει μόνο προοπτικές –οφείλει να έχει και κάποια άμεσα αποτελέσματα. Και αυτό συχνά παραβλέπεται όταν αναφερόμαστε στις εταιρείες τεχνολογίας.
Είναι αναμενόμενο: οι εταιρείες τεχνολογίας επενδύουν στο μέλλον· συνεπώς θεωρούμε εξ ορισμού ότι μια εταιρεία που ξεκίνησε από μια καλή ιδέα και που σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να γίνει μια από τις δημοφιλέστερες εταιρείες του Ίντερνετ, δεν μπορεί παρά να αποδειχθεί αργά ή γρήγορα και οικονομικά επιτυχημένη. Και δεν το θεωρούμε μόνο εμείς που, σε τελική ανάλυση, βρισκόμαστε μακριά από τη Σίλικον Βάλεϊ. Το θεωρούν και οι εκεί επενδυτές και τοποθετούν τα χρήματά τους κατά κόρον σε τέτοιες εταιρείες.
Αυτό που συχνά αγνοούμε τόσο εμείς, όσο και οι εν λόγω επενδυτές (πιθανότατα επειδή και οι ίδιοι προέρχονται, εν πολλοίς, από την ίδια αγορά), είναι ότι η έννοια της «αέναης ανάπτυξης» είναι θεωρητικό μοντέλο και ότι δεν μπορεί να έχει πρακτικό αντίκρισμα γιατί, απλώς, δε γίνεται να έχει! Ακόμα και αν ένα σάιτ καταφέρει να έχει πελάτες όλους τους χρήστες του Ίντερνετ (πράγμα που αυτή τη στιγμή δε συμβαίνει ούτε με τη Groupon, ούτε με καμία άλλη εταιρεία) και ακόμα και κινείται βάσει ενός επιχειρηματικού μοντέλου που να του αποφέρει το μάξιμουμ των δυνατών κερδών (πράγμα που επίσης δε συμβαίνει με τις περισσότερες εταιρείες του Ίντερνετ), το όριό του είναι εκεί –όσο μεγάλα και αν ακούγονται τα νούμερα. Και όλα αυτά χωρίς να αναφερθούμε στον ανταγωνισμό, στις μόδες που ξεπερνιούνται, στις καινοτομίες που παύουν να είναι καινοτομίες μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κ.λπ., κ.λπ.
Προφανώς είναι καλό ότι καθημερινά βγαίνουν νέες καλές ιδέες και προφανώς είναι καλό που βρίσκουν υποστηρικτές και καταφέρνουν να μεγαλώσουν και να φτάσουν σε περισσότερο κόσμο. Όμως από την άλλη, θα πρέπει κάπου-κάπου (και κυρίως όταν πρόκειται να επενδύσουμε εμείς τα, συνήθως λίγα, λεφτά μας) να θυμόμαστε ότι οι εταιρείες τεχνολογίας δεν ξεφεύγουν από τους κανόνες των υπόλοιπων επιχειρήσεων: αν δεν είναι όχι απλώς οικονομικά βιώσιμες αλλά και κερδοφόρες, δεν είναι επιχειρήσεις, είναι τζόγος. Και ο τζόγος σπανίως έχει μέλλον.
Σχόλια