Μία ημέρα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της η νέα κυβέρνηση του Καναδά ανακοίνωσε την επιστροφή ενός μέτρου που η προηγούμενη κυβέρνηση είχε αποκαθηλώσει με την επίκληση της ανάγκης προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Πρόκειται για το μέτρο της εκτεταμένης απογραφής. Θα πεις, είναι τόσο σημαντικό που να είναι μέσα στις πρώτες ενέργειες που ανακοινώνει μια νέα κυβέρνηση;
Ναι, είναι, αλλά κάτσε να σου πω μισό λεπτό πώς δουλεύει το καναδικό σύστημα. Κάθε πέντε χρόνια διεξάγεται στη χώρα μία απογραφή, όπου τα 3/4 των νοικοκυριών καλούνται να απαντήσουν σε 8 ερωτήσεις, όμως το υπόλοιπο 1/4 λαμβάνει ένα… πακέτο με 61 ερωτήσεις που αφορούν τα πάντα, από το εισόδημα μέχρι τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, από το μορφωτικό επίπεδο μέχρι τις συνθήκες εργασίας. Ουσιαστικά πρόκειται για μια λεπτομερή καταγραφή, η συμμετοχή στην οποία έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα. Βάσει των απαντήσεων οι κρατικές υπηρεσίες του Καναδά ορίζουν τις προτεραιότητές τους. Πού πρέπει να αναπτυχθούν δίκτυα μεταφορών, πόσα σχολεία θα πρέπει να λειτουργήσουν και πού, πώς θα παρέχονται οι υπηρεσίες Υγείας και ένα σωρό ακόμα.
Η προηγούμενη κυβέρνηση, των Συντηρητικών, υποστήριξε πως το μέτρο δεν είχε λόγο να εφαρμόζεται διότι το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε πολλά ευαίσθητα θέματα. Αντί της υποχρεωτικής εκτεταμένης απογραφής εφάρμοσε ένα μέτρο με προαιρετική συμμετοχή. Η συμμετοχή των πολιτών έπεσε, η ποιότητα των δεδομένων έπεσε μαζί της, οι διαμαρτυρίες εντάθηκαν αλλά οι αρμόδιοι δεν άκουγαν τίποτα. Μέχρι που ήρθε η κάλπη και οι Συντηρητικοί έφυγαν για να δώσουν τη θέση τους στους Φιλελεύθερους (αν και μάλλον αυτός δεν είναι ο πιο ορθός όρος για να αποδώσεις το Liberal, τέλος πάντων), που ανακοίνωσαν την επιστροφή του μέτρου, ένα 24ωρο μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησής τους. Με… ένα νόμο και ένα άρθρο; Δεν γνωρίζω.
Δεν θα μπω στον εύκολο πειρασμό των συγκρίσεων. Χρειάζεται όμως η Δημοκρατία τα data της; Αν κάνει αυτό που κάνει ο Καναδάς, ναι. Ενα σύστημα δημόσιων ανοικτών δεδομένων (εννοείται πως αυτό που διατίθεται προς χρήση είναι το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των ερωτηματολογίων και όχι τα ίδια τα ερωτηματολόγια) που η ποιότητά τους δεν είναι αμφισβητήσιμη είναι μια καλή βάση για να φτιάξεις κάτι. Από το Εθνικό Σύστημα Υγείας μέχρι μια επένδυση ενός ιδιώτη ή την αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας. Από το εκπαιδευτικό σύστημα μέχρι τον χωροταξικό σχεδιασμό. Για ο,τιδήποτε και αν χρειάζεται να ληφθεί μια απόφαση χρειάζονται δεδομένα. Ο Καναδάς το έκανε επί χρονια και επιστρέφει σε ένα σύστημα μεθοδικής και εξαντλητικής συλλογής δεδομένων που, φαντάζομαι, δεν δίνει μόνο έναν μπούσουλα στο κράτος αλλά λειτουργεί και ως μηχανισμός ελέγχου του ίδιου του κράτους. Εφόσον τα δεδομένα είναι εκεί και είναι σωστά, ο πολίτης ελέγχει την αποδοτικότητα των υπηρεσιών που του προσφέρονται, δηλαδή ελέγχει αν γίνεται σωστή χρήση των φόρων του. Να το κάνουμε και εμείς ή δεν θα περάσει… ο τεχνοφασισμός;
Σχόλια