Johnnie Society από τον Γιάννη Φαρσάρη

Ένα μυθιστόρημα που διατίθεται δωρεάν στο Διαδίκτυο σε μορφή e-book, με άδεια Creative Common.

escape @ 24.11.2009

Το καλοκαίρι μου έκανε παρέα το βιβλίο του Γιάννη σε έντυπη μορφή, με κράτησε παρών και στις 234 σελίδες του! Ένα διαφορετικό μυθιστόρημα που πρόσφατα κυκλοφόρησε με την μορφή ηλεκτρονικού βιβλίου που διατίθεται δωρεάν μέσα από το διαδίκτυο! Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν πέσει στην αντίληψη μου άλλες Ελληνικές προσπάθειες για δωρεάν διάθεση μυθιστορημάτων online, και αυτό κάνει ακόμα πιο σημαντική την προσπάθεια του Γιάννη.

Γιάννης, Johnnie, και άλλοι πολλοί Γιάννηδες, εργασιακά περιβάλλοντα με μεγάλο ανταγωνισμό και πισώπλατα μαχαιρώματα, αλλά και πολύ delivery είναι τα συστατικά για αυτήν την γλυκιά ιστορία που ξεκινάει σε ένα στελεχιακό σεμινάριο και καταλήγει... σιγά μην αποκαλύψω το τέλος εδώ!

Ο Γιάννης Φαρσάρης ένας άνθρωπος δραστήριος και με ανησυχίες, που έχει κάνει την δικιά του διαδρομή σε αυτό που ονομάζουμε αγορά και μας έχει χαρίσει πολλές ιστορίες να θυμόμαστε. Συγγραφέας με την χαρακτηριστική δικιά του γραφή πλέον, έρχεται να μας παρασύρει σε μια ιστορία που διαδραματίζεται σε παράλληλους κόσμους - κομμάτια από το παζλ του παρόντος που ζούμε!

Διάλεξα ένα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο, έτσι για να σας βάλω στο κλίμα, και σας προτείνω να το κατεβάσετε και να χαθείτε μέσα στις σελίδες του, ειδικά τώρα που πλησιάζουν οι γιορτές θα είναι σίγουρα μια ωραία παρέα, αλλά και μια αφορμή για να δείτε και τα άλλα κομμάτια από το παζλ της καθημερινότητας.

...«Έρχομαι τώρα από κει να σας δω και να σας δώσω τα δώρα που σας κρατάω. Μου λείψατε, ρε παλιόπαιδα», απάντησε νοσταλγικά εκείνος.

«Ποια δώρα, ρε Τζόνι, εδώ κολυμπάμε στην πίσσα της κολάσεως! Έκανες την πατάτα του αιώνα με το προϊόν μας και το αφεντικό μάς τρέχει τώρα όλους σαν παλαβούς. Έλα να στα πω από κοντά κι ετοιμάσου να τ' ακούσεις άσχημα. Σ' αφήνω τώρα, έχω γραμμή». Η φωνή του ακουγόταν αλλοιωμένη και νευρική. Έμεινε παγωμένος με το ακουστικό στ' αυτί και το διαπεραστικό βουητό τον εκνεύρισε.

«Έκανα εγώ πατάτα με το προϊόν μας;», αναρωτήθηκε απορημένα σμίγοντας τα φρύδια. Κούνησε πέρα - δώθε το κεφάλι του δυνατά. Σιγά - σιγά το μυαλό του άρχισε να επανακάμπτει και να αναδύονται τα γεγονότα πριν το ταξίδι του στο σεμινάριο. Είχε πάρει πρόσφατα προαγωγή σε Brand Manager και είχε χρεωθεί προσωπικά την ευθύνη μιας οδοντόκρεμας, ενός από τα πλέον στρατηγικά προϊόντα της Εταιρείας. Ο ανταγωνισμός ήταν εξαιρετικά δύσκολος, έβραζε διαρκώς στο καυτό καζάνι του επιθετικού μάρκετινγκ και η καθημερινή παρακολούθηση των γραφημάτων μεριδίου αγοράς ήταν το μόνιμό του άγχος. Δυο βδομάδες πριν φύγει για Λονδίνο, η βασική ανταγωνίστρια Εταιρεία είχε προχωρήσει σε μια ξαφνική προωθητική ενέργεια. Είχε διενεργήσει δωρεάν διανομή δειγμάτων μέσα από το μεγαλύτερο νεανικό περιοδικό της χώρας, με απόρροια να ανατραπεί η ισορροπία των πωλήσεων εις βάρος της δικιάς του οδοντόκρεμας. Τα νούμερά τους είχαν αρχίσει να πέφτουν δραματικά μέρα με τη μέρα κι έπρεπε να αντιδράσουν άμεσα για να συγκρατήσουν την πτώση...»

Και για να μην ξεχνιόμαστε το βιβλίο Johnnie Society από τον Γιάννη Φαρσάρη μπορείτε να το κατεβάσετε από το web site: http://www.johnnie-society.org/.
Ενώ πολύ ενδιαφέροντα βρήκα τα σχόλια από το group στο Facebook που μπορείτε να βρείτε εδώ.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home