Ένα από τα πιο ασφαλή δημοσιογραφικά εργαλεία είναι η διασταύρωση μιας είδησης ή γενικότερα ενός δημοσιεύματος με κάποια ανεξάρτητη πηγή που ο δημοσιογράφος γνωρίζει ότι είναι αξιόπιστη: στην ατζέντα κάθε δημοσιογράφου που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες του, υπάρχουν αρκετοί ειδικοί ώστε να μπορέσουν να τον συμβουλέψουν αν αυτό που θέλει να γράψει ισχύει όντως ή αν περιέχει περισσότερη φύρα παρά ουσία. Παρότι δε, δεν θεωρώ τον εαυτό μου τόσο καλά εξοπλισμένο, έχω κι εγώ μερικούς τέτοιους ανθρώπους που ξέρω ότι είναι αρκετά σοβαροί σ’ αυτό που κάνουν ώστε να λειτουργούν σαν πολύ ασφαλή… αντιδραστήρια για μερικά reality checks.
Μια τέτοια περίπτωση είναι ο φίλος μου ο Κ.Χ.: σύμβουλος επιχειρήσεων μετεκπαιδευθείς εις Νέαν Υόρκην Αμερικής, γόνος συμβούλων επιχειρήσεων και υψηλόβαθμο στέλεχος εταιρειών αναζήτησης υψηλόβαθμων στελεχών –αυτό που στην πιάτσα του HR λέγεται «executive search». Μ’ άλλα λόγια, αν μια εταιρεία μεγέθους Microsoft ψάχνει τον Σάτια Ναντέλα της, ο Κ. είναι ο άνθρωπος που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να της τον σερβίρει. Συνεπώς έλαβα πολύ σοβαρά την άποψή του όταν του ζήτησα να μου σχολιάσει ένα άρθρο που διάβασα προ ημερών στο Reuters και που σχετιζόταν με την επιτυχία του LinkedIn.
«Το LinkedIn δε ‘θα αλλάξει’ το παιχνίδι του HR –το παιχνίδι του HR έχει ήδη αλλάξει εξαιτίας –και- του LinkedIn», είπε κατηγορηματικά ο Κ. «Σε πολλές χώρες εταιρείες που αναζητούσαν στελέχη μέσω μικρών εταιρειών HR πλέον κάνουν τη δουλειά τους αποκλειστικά online –εταιρείες όπως η δική μας (σημ. ο Κ. εργάζεται σε ένα από τα μεγαλύτερα πολυεθνικά δίκτυα executive search) εξακολουθούν να υπάρχουν επειδή σ’ εμάς έρχονται πελάτες πολύ υψηλών απαιτήσεων όμως πολλοί από αυτούς που ειδικεύονταν σε χαμηλά και μεσαία στελέχη έχουν κλείσει και σιγά-σιγά θα κλείσουν και οι υπόλοιποι».
Η αλήθεια είναι ότι τα νούμερα του Reuters ίσως και να μη χρειάζονταν την επιβεβαίωση του Κ.: ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς τα πιο βαθιά εργαλεία/υπηρεσίες που προσφέρει το LinkedIn και που πάνε πολύ πέρα από τον απλό δωρεάν λογαριασμό που μπορεί να ανοίξει καθένας –εργαλεία όπως το Talent Solutions και το υποσύνολό του, το Recruiter προσφέρουν στις εταιρείες εύκολη πρόσβαση σε ένα pool δεκάδων εκατομμυρίων εργαζομένων, ακόμα και αυτών που θεωρούνται «παθητικοί» που δηλαδή δεν ψάχνουν για δουλειά αλλά θα σκέφτονταν μια πρόταση αν τους φαινόταν ενδιαφέρουσα.
Αν δε, επαληθευτεί η προσδοκία που εκφράζει στο ίδιο άρθρο του Reuters ο Τζεφ Βίνερ, CEO της εταιρείας σχετικά με τη συμβολή της Κίνας στην ανάπτυξη της εταιρείας του –κάτι που τουλάχιστον φέτος και μετά το λανσάρισμα της κινεζικής εκδοχής του LinkedIn δείχνει πολύ πιθανό με το 75% των νέων μελών να προέρχονται από την πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου- τότε θα μπορούμε να μιλάμε για μια Internetική επιτυχία πολύ μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη από οποιοδήποτε άλλο site/υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης. Και για μια ακόμα απόδειξη αυτού που έχουμε πει κατ’ επανάληψη: «disruption» δε σημαίνει «έχω 1 δις χρήστες» –σημαίνει «μπορώ να προσφέρω, σε όσους χρήστες έχω, κάτι διαφορετικό».
Σχόλια