Ξανά για το Σάρλοτσβιλ όμως το θέμα εξακολουθεί να παραμένει στην επικαιρότητα, όχι μόνο πολιτικά αλλά και Ιντερνετικά. Ως προς το πρώτο, λόγω της σταθερά αλλοπρόσαλλης στάσης του ενοίκου του Λευκού Οίκου και ως προς το δεύτερο, λόγω της κίνησης για τη δημοσιοποίηση των ονομάτων των συμμετεχόντων στην πορεία των ρατσιστών στην πόλη της Βιρτζίνια. Αρχής γενομένης από τον λογαριασμό “Yes, You're Racist”, άρχισαν να εμφανίζονται στο Twitter φωτογραφίες με στιγμιότυπα από την πορεία συνοδευόμενες με τα ονόματα των εικονιζόμενων.
Βεβαίως το πράγμα πήρε αμέσως τεράστιες διαστάσεις προς όλες τις κατευθύνσεις: κάποιοι από τους εικονιζόμενους ήδη βρίσκονται/θα βρεθούν αντιμέτωποι με εργοδότες ή σχολάρχες και τουλάχιστον ένας έχασε τη δουλειά του. Παράλληλα ξεκίνησε μια μεγάλη συζήτηση σχετικά με το αν αυτό που κάνει το “Yes, You're Racist” και όσοι το υποστηρίζουν είναι ηθικό και/ή νόμιμο, αν το Twitter οφείλει να το ανεχτεί ή να αντιδράσει κ.λπ. Και όπως ήταν αναμενόμενο, τα ΜΜΕ του χώρου καταθέτουν κι αυτά τον οβολό τους μεταφέροντας τις απόψεις των συνεργατών τους.
Για μια ακόμα φορά, ακόμα και αν δεν πάρει κανείς θέση σχετικά με τα ηθικά ερωτήματα του συγκεκριμένου doxxing, η εμπλοκή της Δικτυακής “πραγματικότητας” με την κανονική δεν μπορεί παρά να εντυπωσιάσει: κάποιος κάνει μια πράξη στον πραγματικό κόσμο, η πράξη αυτή καταγράφεται, μεταφέρεται ονλάιν, κάποιος κάνει μια άλλη πράξη εκεί και ο πρώτος υφίσταται τις συνέπειες και της δικής του, αρχικής πράξης και της ονλάιν πράξης κάποιου άλλου, επίσης στον πραγματικό κόσμο. Και ναι, παρόμοια πράγματα συνέβαιναν και πριν το Ίντερνετ, με τα παραδοσιακά ΜΜΕ όμως τα παραδοσιακά ΜΜΕ τα λειτουργούσαν και τα λειτουργούν συγκεκριμένοι άνθρωποι με συγκεκριμένους περιορισμούς και δεσμεύσεις. Συνθήκες οι οποίες δεν επεκτείνονται ούτε στο “Yes, You're Racist”, ούτε στους αντιπάλους του από την αντίπερα όχθη.
Όπως έμαθαν με ιδιαίτερα άγαρμπο τρόπο οι συμμετέχοντες στην πορεία και στα επεισόδια στο Σάρλοτσβιλ, αυτή η αλληλεπικάλυψη της πραγματικότητας με τον ψηφιακό κόσμο δεν πρόκειται να σταματήσει στο εγγύς μέλλον. Το ίδιο Ίντερνετ που οι ίδιοι αξιοποιούν για να διαδώσουν τις ιδέες τους είναι το ίδιο Ίντερνετ που οι αντίπαλοί τους θα χρησιμοποιήσουν για να διαδώσουν τις δικές τους και από ένα σημείο και πέρα, οι γνώσεις που θα απαιτούνται για τη σύγκρουση σε εκείνον τον κόσμο θα πηγαίνουν πέρα από τον χειρισμό ενός πυρσού ή ενός ροπάλου του μπέιζμπολ. Και ναι, ορισμένες φορές θα υπάρξουν και παράπλευρες απώλειες, όπως στην περίπτωση του κωμικού του YouTube Τζόι Σάλαντς που κατηγορήθηκε άδικα για συμμετοχή του στην πορεία. Όμως πόσο συχνά η πιθανότητα αυτή εμποδίζει τις πράξεις μας;
Σχόλια