Ίσως η προσδοκία για το αντίθετο να δείχνει αμετροέπεια εκ μέρους μου, όμως πραγματικά μερικές φορές δεν μπορώ να αντιληφθώ το σκεπτικό πίσω από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι κυβερνήσεις ορισμένων χωρών· αν μάλιστα πρόκειται για μεγάλες και ισχυρές χώρες, ορισμένες τακτικές μου φαίνονται ακόμα πιο αδιανόητες! Το πιο πρόσφατο παράδειγμα, είναι αυτό που διάβασα στην Chicago Tribune και το οποίο αναφέρεται στην Κίνα: καθώς σήμερα είναι η 23η επέτειος του μακελειού της πλατείας Τιενανμέν, η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε να εφαρμόσει έναν πρωτότυπο τρόπο να αντιμετωπίσει τον πιθανό κατακλυσμό του Internet από ανθρώπους που ψάχνουν να μάθουν τι έγινε εκείνη την ημέρα.
Ποιος ήταν ο τρόπος: το μπλοκάρισμα ερευνών σε κινεζικές μηχανές αναζήτησης και σε κοινωνικά δίκτυα (όπως το δημοφιλέστατο Weibo της εταιρείας Sina) για λέξεις κλειδιά όπως «4 Ιουνίου», «23», «δεν ξεχνώ» κ.λπ. Ελπίδα της κυβέρνησης είναι, προφανώς, να εμποδίσει online συζητήσεις που θα φέρουν στη μνήμη των παλιότερων και στη γνώση των νεότερων, μια ιστορία που κανείς δε θέλει να θυμάται. Κανείς; Σίγουρα, τουλάχιστον από την πλευρά της ίδιας της κυβέρνησης, και ειδικά σε μια περίοδο φορτισμένη πολιτικά καθώς το φθινόπωρο επίκειται αλλαγή ηγεσίας της χώρας στο μεγάλο συνέδριο του κομμουνιστικού της κόμματος.
Πριν από έξι μήνες περίπου, έγραφα σε σχέση με την απαγόρευση του iPhone στη Συρία ότι η κυβέρνηση της χώρας θυμίζει την, κατά τον Ηρόδοτο, προσπάθεια του Ξέρξη να τιμωρήσει τον Ελλήσποντο μαστιγώνοντάς τον. Και δεν μπορώ παρά να θυμηθώ ξανά την ίδια ιστορία βλέποντας την κυβέρνηση της πρώτης σε μέγεθος χώρας και της δεύτερης σε μέγεθος οικονομίας, να αποπειράται κάτι παραπλήσιο. Θα ήθελα δε πραγματικά να μάθω αν οι άνθρωποι οι οποίοι σκέφτονται κατά τέτοιον τρόπο εν έτει 2012 πιστεύουν όντως ότι μια τέτοια κίνηση θα έχει αποτέλεσμα. Ακόμα δε περισσότερο, αν πιστεύουν ότι τέτοιου τύπου πρακτικές ενισχύουν τη θέση τους στο παγκόσμιο στερέωμα και ειδικά σε αυτό της τεχνολογίας...
Σχόλια