Aς μιλήσουμε για πραγματικά tech startups και σοβαρές επιχειρηματικές προσπάθειες. Οι δείκτες που βλέπετε στον πιο κάτω πίνακα εκπροσωπούν 50.000 νέες τεχνολογικές επιχειρήσεις οι οποίες χρησιμοποιούν το “Genome’s Startup Compass”, ένα αυτόματο αναλυτή που βρίσκεται κάπου στο cloud και βάσει αυτού οι νέες αυτές επιχειρήσεις παίρνουν αποφάσεις, επιλέγουν κατεύθυνση και λαμβάνουν πρακτικές συστάσεις από έμπειρους της αγοράς. Βεβαίως αυτό δεν θα το δείτε ποτέ στην Ελλάδα, αφενός γιατί αποτελεί μια επένδυση που θα ήθελε μυαλά και εργατοώρες (πριν από λεφτά) και αφετέρου γιατί εμείς στην “σκηνή της επιχειρηματικότητας” βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της πυραμίδας, κάνοντας event γνωριμιών (ναι, τέτοια είναι), χαμηλών εισιτηρίων και χορηγιών και επιδιώκουμε να πουλάμε υπηρεσίες ο ένας στον άλλο. Η παρακάτω βάση δεδομένων περιλαμβάνει ‘early-stage’ ιδέες-εταιρίες αλλά και πιο ώριμες (πιο προχωρημένες) που βγάζουν ήδη έσοδα εκατομυρίων δολλαρίων κάθε χρόνο. Επίσης, η βάση αυτή περιλαμβάνει ανώνυμα data εταιριών, που συνεργάζονται με τη βάση, σε όλα τα είδη των κατηγοριών (οικονομικά, κοινωνικά δίκτυα, προϊόντα, ομάδες πωλήσεων, marketing services, νέα μοντέλα σε όλες τις κατηγορίες) και δείχνει τα δημογραφικά και ψυχογραφικά στοιχεία των ιδρυτών των εταιριών αυτών.
Η πρώτη στήλη ειναι ο συνολικός δείκτης και προκύπτει από συνυπολογισμό των υπολοίπων οκτώ. Στο internet τα σχόλια λένε ότι ο δείκτης δεν είναι τέλειος αλλά κατά 80% αντιπροσωπευτικός (διαβάστε και δώστε feedback στο feedback@startupcompass.co). Ο δείκτης Startup Output Index αντιπροσωπεύει τη συνολική δραστηριότητα νέων επιχειρήσεων στην περιοχή, προσμετρώντας τον πληθυσμο και την ωριμότητα αυτών των νέων επιχειρήσεων. Ο δείκτης Funding προσμετρά τη δραστηριότητα (ιδιωτικές επενδύσεις) του ...προσέξτε... το “risk capital” που χρηματοδοτεί το οικοσύστημα. Καμμιά διαφορά βλέπετε; O δείκτης Company Performance βασίζεται στο δηλωθέν εισόδημα των νέων επιχειρήσεων, την ανάπτυξή τους από προηγούμενα χρόνια. Ο δείκτης Mindset βαθμολογεί τους ιδρυτές και το πως σκέφτονται ως πραγματικοί επιχειρηματίες, πόσο έχουν ρισκάρει, ποιά είναι τα work ethics που ακολουθούν και πως έχουν αντιπαρέλθει τα συνήθη εμπόδια μιας νέας επιχείρησης. Ο δείκτης Trendsetter μετράει το βαθμό υιοθέτησης νέων ετχνολογιών, τεχνικών διοίκησης εταιρίας και πόσο είναι νέο το μοντέλο κάνει introduce στην αγορά η εταιρία, γιατί αυτές οι νέες επιχειρήσεις έχουν περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν στο μέλλον (στο website γράφουν ότι αυτός ο δείκτης είναι πολύ βασικός για τη μελλντική επιτυχία της νέας εταιρίας). Αμ, οι επενδυτές αυτά βλέπουν και θεωρούν το Σίδνευ ταχύτατα αναπτυσσόμενο market… Ο δεικτης Support αξιολογεί την ποιότητα των συνεργασιών, των μεντόρων, των service providers που επιλέγει η εταιρία και τα είδη επενδυτικών πηγών που αξιοποίησε. Ο δείκτης Talent αξιολογεί τους ιδρυτές και την ομάδα τους βάσει ηλικίας, ακαδημαϊκής εκπαίδευσης, προηγούμενης εμπειρίας, expertise στο industry που επιχειρούν και τια παρελθούσες αποτυχίες. Ο δείκτης Differentiation υπολογίζει πόσο καινοτομική είναι η ιδέα, συγκρίνοντας με τα είδη εταιριών που έχουν ξεκινήσει στην ίδια και ευρύτερη περιοχή (εμείς μόνο στον τουρισμό έχουμε ήδη 6-7 παραπλήσια app που φιλοδοξούν να γίνουν εταιρίες).
Προσέξτε τη βασική διαφορά από όλο το παραπάνω με τη σημερινή πρακτική της Ελληνικής πολιτείας, που έρχεται από τη δεκαετία του ’80 και τα Μεσογεαιακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα. Ανακοινώνει τη διάθεση Ευρωπαϊκών χρημάτων, αλλά χωρίς κανένα πραγματικό σχέδιο ένωσης και διασταύρωσης κοινωνικών εταίρων, χωρίς καμμία στόχευση τι χρειάζεται να χρηματοδοτηθεί αλλά με γενικόλογες φράσεις “εξαγωγική προσπάθεια”, “τεχνολογική σύγκλιση” και (sic) “νέες υπηρεσίες”. Αυτό δεν είναι βιώσιμο, γιατί για να χρηματοδοτήσεις κάτι, εκτός από τυπικά κριτήρια, πρέπει να “είσαι από πάνω” και να βλέπεις την εξέλιξη και την απόδοση. Εδώ, πάλι με πρακτικές του ’80 δίνονται προς συν-διαχείριση τα επενδυτικά κονδύλια σε Γενικές Γραμματείες και Τράπεζες και τελειώσαμε (αμ δε...). Είναι βέβαιο ότι δεν μας λείπουν πλατφόρμες αξιολόγησης και δείκτες. Μας λείπει προσπάθεια και πρακτικές, χρήσιμες ιδέες. Αλλά πάνω απ’όλα μας λείπει η ίδια, πολύτιμη, οργανωμένη λογική που δεν είχαμε ποτέ και πήγαιναν τα χρήματα...πεταμένα. Μια ακόμη σημαντική διαφορά είναι ότι στην Ελλάδα η λεγόμενη “σκηνή startup” δεν χτυπάει την πόρτα των εταιριών, δεν ενώνεται όπως λέω ο developer με τον λιανέμπορο, τα πανεπιστήμια είναι “στην κοσμάρα τους” και οι κοινωνικοί εταίροι ασχολούνται με μονοσήμαντα, ‘τυφλά» κλαδικά αιτήματα.
Ας συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε και να συζητάμε δημόσια για την ελπίδα μιας χώρας πιο συνεργατικής, παραγωγικής, τίμιας και οργανωμένης. Που ξέρετε, μπορεί να ξυπνήσουμε κοιμισμένες δυνάμεις....
Stay tuned,
Τάσος
Σχόλια