Επιμελητήριο! Λέξη παχιά, με κύρος που λένε και λίγη μαγεία. Φαντάζεσαι ότι μπαίνεις σε ένα διάδρομο με ψηλούς κίονες, κινείσαι ανάμεσα σε έμπειρους, φτασμένους ανθρώπους. Παντού γύρω σου σοβαρές συζητήσεις, χειραψίες και σαν να φτάνεις κάπου στο τέλος του διαδρόμου ...για να ανέβεις ακόμη πιο ψηλά. Δηλαδή κάτι σαν ναός γνώσης, δράσης και ευκαιριών. Σαν να λέμε... για να περάσεις εκεί μέσα, να μάθεις, να γίνεις ένα μαζί με τους “φτασμένους” ...πρέπει να έχεις καταφέρει “πράγματα και θάματα”. Πω πω πω...τι λες βρε παιδί μου.
Ε, καμμία σχέση. Γκισέ, κάποια κάγκελα, χειρόγραφα, πεταγμένα αποτσίγαρα από έξω. Υπάλληλοι που βαριούνται, μέλη ΔΣ που παλιά θα μπορούσαν (μετά από μια επιτυχημένη θητεία....αχα χα χα) να γίνουν πολιτικοί. Α! Βέβαια, είναι οι διαβόητοι “επιτυχημένοι της αγοράς”. Ξέρετε, εκείνης της αγοράς που αποφάσιζε με το κράτος μαζί ποιό κατάστημα ανοίγει, που, πότε, πόσα χρήματα δικαιούνται και λοιπά. Ναι, που αποφάσιζε ποιός μιλάει, ποιός είναι στα εγκαίνεια δημοσίων έργων, στις παρελάσεις, στις εκκλησίες και με ποιά ιεραρχική σειρά κάθεται το κάθε ΣΤΕΛΕΧΟΣ του επιμελητηρίου στο τραπέζι των κάθε λογής διαπραγματεύσεων. Καλά, η αλήθεια είναι ότι πιο κοντά στην πόρτα, εκεί που μπαίνουν οι κάμερες είναι χάλια θέση....δεν σε παίρνει η κάμερα μωρέ. Πάνε οι κίονες, οι σοβαρές συζτήσεις...σας κατέστρεψα την εικόνα ε;
Οσοι διαβάζουν Ideacasts θα έχουν καταλάβει, ότι έχω πάρει διαζύγιο με το παρελθόν της φούσκας και καθετί που το εκπροσωπεί. Θα έχουν καταλάβει ότι γράφω από πάθος για μια καλύτερη Ελλάδα, που ακόμη δεν τη συζητούμε. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Το σημερινό άρθρο ξεκινησε από μία ανακοίνωση του επιμελητηρίου ΕΒΕΑ, όπου καλεί σε ενημέρωση (“εταιρία ανάπτυξης και προόδου” – ναι, οπωσδήποτε!) για ένα γενικόλογο θέμα περί εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητας (sic) και θέλει και 90 ευρώ συμμετοχή. Αλλά είναι συνέδριο (μεγάλο πράγμα το συνέδριο, δείχνει μαζικότητα). Δεν θέλω να σχολιάσω άλλο, βγάλτε εσείς συμπέρασμα...
Πολλοί μιλούν για το πως πρέπει να στηριχθεί η επιχειρηματικότητα. Εκφράζουν μύχιους πόθους η/και αναμασούν λέξεις του παρελθόντος. Οι λογής πρόεδροι, οι ενώσεις, οι νέοι επιχειρηματίες, πανεπιστημιακοί (θεωρητικοί) ...άλλοι λένε μειώστε τη φορολογία, άλλοι ότι πρέπει να “αξιοποιηθεί” η Αθήνα, άλλοι ότι πρέπει να δοθούν και άλλες επιδοτήσεις για τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα κλπ. Μπορεί να είναι σωστά όλα, αλλά να πω; Οι πρώτοι που θα έπρεπε να αναδημιουργήσουν την αγορά, την εξαγωγική, την παραγωγική, τη ψηφιακή και να τονώσουν τη δράση μας είναι τα Επιμελητήρια. Δηλαδή από σφραγγίδες και μαγαζάκια της τηλεόρασης, να αναλάβουν τον πραγματικό τους ρόλο και να κινητοποιήσουν δυνάμεις. Για ποιό λόγο πληρώνονται το κόστος μελών; Που είναι η προστιθέμενη αξία που δίνουν; Που είναι οι ανοιχτές εκπαιδεύσεις νέων επιχειρηματιών; Τα σεμινάρια προς παλιές επιχειρήσεις για να κινηθούν προς τη ψηφιακή οικονομία; Που είναι ο εθελοντικός στρατός πετυχημένων επαγγελματιών που βοηθούν και διδάσκουν; Οι στοχευμένες εμπορικές αποστολές; Οι συνεργασίες με clusters καινοτομίας και η παραγωγή πρωτοτύπων πατεντών-προϊόντων με κοινή δικαιοχρησία ονόματος και έσοδα μοιρασμένα; Που είναι οι αυτοχρηματοδοτούμενες (από τα χρήματα των μελών τους) κλαδικές μελέτες, που θα περιγράψουν τις νέες αγοραστικές ομάδες στο εξωτερικό; Που είναι οι κοινοπραξίες logistic centers όλων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων μαζί; Που είναι οι συνεταιριστικές εταιρίες που με τη βοήθεια των επιμελητηρίων πηγαίνουν στα emerging markets για να κλείσουν κοινές εμπορικές συμφωνίες για μεγάλες κατηγορίες αγοράς; Που είναι το acceleration νέων επιχειρήσεων στο mobile εμπόριο, τη διεθνή μεταποίηση, το θεματικό τουρισμό; Που είναι τα info letters με εξελίξεις και διαγωνισμούς και προμήθειες στο εξωτερικό; Που είναι η σύνδεση πληροφοριών με τους εμπορικούς ακολούθους των πρεσβειών μας; Που είναι η συνεργασία με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και η ανάπτυξη κοινών προγραμμάτων μάθησης για νέα θέματα / competence / τάσεις της διεθνούς αγοράς; Ναι, ξέρω, κάθε επιμελητήριο έχει άλλο ρόλο και κοινό. Σαν αυτό το ωραίο, δηλαδή, ...συνέχισε αυτό που κάνεις (όπως το έκανες) και θα πέφτουμε μαζί....
Βαψομαλιάδες, 60+ αλλάξτε! Αναλάβετε το ρόλο σας. Το οφείλετε στους εργαζόμενους σας, τα παιδιά μας και τη χώρα που είναι το άθροισμα όλων των μυαλών και ψυχών που ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον. Οχι, πολιτικοί δεν θα ξαναγίνετε. Οχι, συνδικαλιστές δεν μπορείτε να παραμείνετε, για να μην καταργηθεί η εισφορά μελών και η έναρξη επαγγέλματος σε εσάς (έρχεται η ώρα που κι αυτό θα ελευθερωθεί). Οχι, απαθείς δεν μπορείτε να μείνετε. Οχι, δεν είστε χωρίς ευθύνη στο να πάρει εμπρός η εθνική οικονομία. Αλλιώς διαγραφείτε τώρα από το μέλλον μας, ...ή αφήστε, μπορεί να το κάνει μόνη της η Ευρωπαϊκή ομάδα ‘task force’ και η ζωή. Δεν μας χρειάζεται άλλο complacency...έχουμε μπόλικη αντίσταση στην Αλλαγή.
Δείτε τι κάνουν τα επιμελητήρια στο εξωτερικό! Πριν μπω σε παραδείγματα, σε μία φράση να το πω: τα επιμελητήρια είναι ο Δούρειος Ιππος συνένωσης χωρών, αγορών, καινοτομιών και ο διαρκής προπονητής των εσωτερικών τμημάτων αγοράς, για να είναι έτοιμα να υπάρξουν, να παράγουν, να προσφέρουν ...ότι ζητάει η παγκόσμια αγορά! Ινδία, Βρεττανία, Σουηδία, Βραζιλία, Νότιος Αφρική, Κίνα, ΗΠΑ όλοι στον αγώνα για τα χιλιάδες μέλη τους. Χωρίς διαφορές και διαφορετικές σφραγγίδες. Χωρίς τόσους εκατοντάδες Προέδρους Λιανικής, Μεγαλο-λιανικής, εισαγωγέων, νέων επιχειρηματιών, βιομηχάνων κλπ κλπ. Κατεβάζουν τα σημαιάκια και πιάνουν τα excel...Πάρτε ιδέες και απαιτήστε τις ως πολίτες, συζητήστε τις να ακουστούν δυνατά: Ann Arbor SPARK με υπηρεσίες σε ένα ολόκληρο region (όπως μια Ελλάδα σε γεωγραφική έκταση), την πρωτοβουλία ‘small business nation’ του αντίστοιχου Αμερικανικού, ή το επιμελητήριο του Abberdeen που πήρε μάλλον το μήνυμα ...από τις συχνές εμπορικές αποστολές στο Λονδίνο και τα emerging markets. Ακόμη καλύτερα το globaltrade.net της Ινδίας ή το ΑμερικανοΒραζιλιανό που έχει παραρτήματα και σε άλλες χώρες!! Ψάξτε το, θα δείτε τι δεν γίνεται στη χώρα μας, εκτός από το αναμάσημα “είμαστε σε κρίση”. Αυτοί, θα μάλλον θα αναθέτουν μελέτες σε συμβούλους, δεν θα βοηθήσουν εσάς που θέλετε να δημιουργήσετε.
Δεν μπορούμε άλλο το ψέμα. Για αυτό όταν βλέπετε στη τηλεόραση κάποιο βαρύγδουπο τίτλο, να αλλάζετε πεζοδρόμιο.... Κι όταν σας καλούν σε συνέδρια ...εσείς να πηγαίνετε σε video chat rooms των αντίστοιχων επιμελητηρίων και startup services του εξωτερικού. Διαδώστε την αλήθεια, που είναι μεν σκληρή, αλλά είναι αλήθεια!
Τάσος, Stay tuned!
Σχόλια