Μια πολύ μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει τις τελευταίες ημέρες με αφορμή ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο «Medium» στην αρχή της εβδομάδας –η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το θέμα που όλος ο online πληθυσμός χαίρεται να μισεί, δηλαδή το Facebook, όμως αντίθετα με άλλες περιπτώσεις, αυτή τη φορά το θέμα που τίθεται ξεφεύγει από τα συνηθισμένα (και συχνά όχι και πολύ σοβαρά) παράπονα περί απορρήτου προσωπικών δεδομένων.
Το άρθρο του Χανκ Γκριν γνωστού από το κανάλι του YouTube «VlogBrothers» το οποίο διαθέτει περισσότερους από 2,6 εκατομμύρια συνδρομητές, αναφέρεται στο πώς το Facebook ζημιώνει τόσο τον ίδιο όσο και όλους τους παραγωγούς περιεχομένου βίντεο για δικό του όφελος. Όπως αποδεικνύει με επαρκή στοιχεία ο κ. Γκριν, ο συνδυασμός της διαφορετικής μεταχείρισης των embedded links σε σχέση με τα βίντεο που ανεβαίνουν απευθείας στο Μεγάλο Μπλε Δίκτυο, ο αυθαίρετος προσδιορισμός του «view» στα 3 (!) δευτερόλεπτα και η απουσία ενός συστήματος μπλοκαρίσματος του υλικού που έχει κατοχυρωμένα πνευματικά δικαιώματα, χαρίζει μεν στη Facebook εντυπωσιακά νούμερα αλλά τα νούμερα αυτά στηρίζονται στη δουλειά άλλων –οι οποίοι δεν κερδίζουν τίποτα.
Ως τώρα η Facebook δεν έχει απαντήσει επίσημα –πέρα από ένα όχι ιδιαίτερα πειστικό σχόλιο στο άρθρο του κ. Γκριν από ένα μεσαίο στέλεχός της, ονόματι Ματ Πέικς. Όμως αρκετά ΜΜΕ, τόσο της αγοράς όσο και εκτός, έδωσαν διαστάσεις στο θέμα. Δε θα εκπλαγώ αν τις επόμενες εβδομάδες/μήνες ακούσουμε πολύ περισσότερα σχετικά με το «freebooting», όπως είθισται να ονομάζεται η συγκεκριμένη ήπια μορφή πειρατείας –άλλωστε τα αρχικά των δύο συνθετικών ταιριάζουν με αυτά της… εγκαλούμενης εταιρείας.
Το θέμα ακούγεται μάλλον συντεχνιακό. Όμως είναι κατά τη γνώμη μου εξαιρετικά σημαντικό αν συνδυαστεί με μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση που είχε κάνει ένα άρθρο στο «Quartz» τον Φεβρουάριο. Στο άρθρο εκείνο, ο δημοσιογράφος Λίο Μιράνι βάζει σε νούμερα αυτό που πολλοί εξ ημών έχουμε συνειδητοποιήσει στον προσωπικό/κοινωνικό μας κύκλο: ότι πολλοί άνθρωποι δε συνειδητοποιούν ότι το Facebook είναι ένα κομμάτι του Internet. Ή με άλλα λόγια, ότι υπάρχει και Internet πέρα από το Facebook. Όπως λέει και ο ίδιος ο κ. Μιράνι (και οι έρευνες τις οποίες επικαλείται) το φαινόμενο μπορεί να είναι πολύ πιο έντονο στις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά δεν είναι αποκλειστικότητά τους.
Όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η δύναμη που προσφέρει μια χρηστική βάση 1,5 δις ανθρώπων είναι τεράστια. Και ορισμένοι έχουμε αναρωτηθεί τι θα συμβεί αν (όταν;) το επόμενο 1,5 δις προέλθει από ανθρώπους που κυριολεκτικά δεν έχουν άλλη επιλογή online πέρα από το Facebook –λόγω Internet.org, λόγω «social media data plans» από τους παρόχους τηλεφωνίας τους ή απλώς λόγω διάθεσης για συμμόρφωση με τον κοινωνικό τους περίγυρο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το πρόβλημα δε θα είναι μόνο οικονομικό, ούτε θα περιορίζεται σε έναν επαγγελματικό κλάδο: θα είναι πρόβλημα νοοτροπίας και αντίληψης. Και ως γνωστόν, τέτοια προβλήματα είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Σχόλια