Με αφορμή έναν πολύ καλό φίλο (και εξαιρετικό Ιντερνετά) ο οποίος μεταξύ σοβαρού και αστείου με παρότρυνε να κάνω like στην καινούρια σελίδα της εταιρείας του στο Facebook (κάτι που έσπευσα να κάνω και που θα έκανα έτσι κι αλλιώς!) σκεφτόμουν πόσο θλιβερό είναι όταν όλοι οι εργαζόμενοι σε μια εταιρεία σπεύδουν να κάνουν like στην επίσημη σελίδα της. Θέλω να πω, προφανώς από μια πλευρά είναι λογικό να υποστηρίζεις το σύστημα από το οποίο κερδίζεις τα προς το ζην, όμως από μια άλλη, αυτή η υποχρεωτική επίδειξη εταιρικής πειθαρχίας, θυμίζει τις χειρότερες πλευρές του κοινοβουλίου –όταν, δηλαδή, άπαντες οι βουλευτές της αντιπολίτευσης καταψηφίζουν οποιαδήποτε πρόταση της κυβέρνησης, ανεξαρτήτως της λογικής της.
Έγραψα παραπάνω «υποχρεωτική» και κυριολεκτώ: έχουν φτάσει στ’ αυτιά μου αρκετές... έγκυρες φήμες ότι αρκετές εταιρείες του χώρου, σχεδόν διατάζουν τους εργαζόμενούς τους να κάνουν like τη σελίδα της εταιρείας ή τις σελίδες που η εταιρεία φτιάχνει για λογαριασμό κάποιου πελάτη. Βεβαίως αυτό συνέβαινε κατά κόρον και προ Facebook και like, όμως τώρα πια είναι πιο άμεσα ορατό –και, αντίστοιχα, πιο έντονα θλιβερό. Αφού οι συγκεκριμένες εταιρείες έτσι κι αλλιώς δημιουργούν ψεύτικους λογαριασμούς στο Facebook προκειμένου να εμφανίσουν περισσότερη κινητικότητα, υπάρχει πραγματικός λόγος να βάζουν τους υπαλλήλους τους να εκτίθενται τόσο απροκάλυπτα κάνοντας like ακόμα και πράγματα που πιθανότατα δε θα έκαναν μόνοι τους;
Το ενδιαφέρον στη συζήτηση αυτή είναι η αξία που έχει πάρει πλέον το like· ως πριν την έλευση του Facebook, μας προβλημάτιζε μόνο η επισκεψιμότητα και το click-through, στοιχεία τα οποία είχαν (θεωρητικώς, τουλάχιστον) και κάποιο οικονομικό αντίκρισμα. Όμως παρ’ όλη τη σχέση που έχω με το Ίντερνετ επί σχεδόν μια εικοσαετία, εξακολουθώ να μην αντιλαμβάνομαι γιατί έχουν τόσο μεγάλη αξία τα likes σε μια σελίδα. Θέλω να πω, ένας χρήστης μπορεί να κάνει like μια φορά και να μην επιστρέψει ποτέ και μπορεί να μην κάνει like ποτέ και να επισκέπτεται τη σελίδα κάθε μέρα –προσωπικά θα προτιμούσα πολύ περισσότερο μια σελίδα με 1000 χρήστες της δεύτερης κατηγορίας παρά 10.000 της πρώτης, όμως όπως φαίνεται, σύμπασα η αγορά έχει πεισθεί (και έχει καταφέρει να πείσει και τους πελάτες) για το αντίθετο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στις περιπτώσεις που το like ανοίγει ειδικές περιοχές που ενδέχεται να έχουν κάποιο πιο πραγματικό αντίκρισμα.
Κάθε εποχή έχει και τις μόδες της –κανείς δεν το αρνείται. Όμως ορισμένοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι ειδικά στο Ίντερνετ, τα πράγματα μπορούν να είναι κάπως καλύτερα, με την έννοια της πιο ώριμης καταναλωτικής συμπεριφοράς. Και ο πληθωρισμός των like, κάθε άλλο δείχνει να οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση. Ή ίσως, το πρόβλημα να είναι δικό μου: υπάρχουν πολλές ημέρες που δε σκέφτομαι καν να ρίξω μια ματιά στο Facebook και αυτό δε με κάνει να αισθάνομαι καθόλου... «αδικτύωτος».
Σχόλια