Να μια ερώτηση που δύσκολα μπορεί να βρει απάντηση, ακόμα και σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ όπου εύκολα όλα ποσοτικοποιούνται.
Πριν από 4 χρόνια η κυρία Τζέιμι Τόμας συνελήφθη κατηγορούμενη ότι διένειμε 24 τραγούδια μέσω της δημοφιλούς υπηρεσίας Kazaa. Εναντίον της κινήθηκε η ένωση των δισκογραφικών εταιρειών (η γνωστή RIAA) και η υπόθεση έφτασε γρήγορα στη δικαστική αίθουσα.
Η Τόμας κρίθηκε ένοχη και της επιβλήθηκε πρόστιμο 222.000 δολαρίων (!) ή 9.250 δολαρίων ανά τραγούδι. Οι δικηγόροι της υπέβαλαν ένσταση και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο κύρηξε κακοδικία με το επιχείρημα ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο υψηλό σε σύγκριση με το αδίκημα. Ακολούθησε νέα δίκη, το 2009, η Τόμας κρίθηκε και πάλι ένοχη και το πρόστιμο (σαν να μην είχε προηγηθεί η ακύρωση της προηγούμενης ποινής) προσδιορίστηκε στο ιλιγγιώδες ποσό του 1,92 εκατ. δολαρίων.
Προφανώς μετά από μια τέτοια απόφαση δεν καταθέτεις τα όπλα. Η Τόμας προσέφυγε και πάλι στα αρμόδια όργανα με αίτημα την επαναδίκαση της υπόθεσης και κατά την τρίτη δίκη το πρόστιμο μειώθηκε, όχι όμως ιδιαίτερα, αφού προσδιορίστηκε σε 1,5 εκατ. δολάρια.
Ακολούθησε νέα διαδικασία μετά από αίτημα των συνηγόρων της Τόμας και ο δικαστής ενώπιον του οποίου κατατέθηκε η σχετική αίτηση διαπίστωσε πως το πρόστιμο ήταν "θηριώδες" και, προφανώς, δυσανάλογο ως προς το αδίκημα που είχε διαπράξει η Τόμας. Ετσι, η Τόμας έπεσε (σχετικά) στα μαλακά, με το δικαστήριο να αποφασίζει πως σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να επιβάλει πρόστιμο άνω των 54.000 δολαρίων (ή 2.250 δολάρια ανά τραγούδι).
Τώρα, όμως, είναι σειρά της RIAA να διαμαρτυρηθεί. Οι νομικοί της ένωσης ισχυρίζονται πως τόσο η νομοθεσία όσο και το Σύνταγμα των ΗΠΑ δεν δικαιολογούν ένα τόσο "χαμηλό" πρόστιμο και πως, τέλος πάντων, τόσο η πρώτη απόφαση όσο και η τρίτη δεν αντιβαίνουν το αμερικανικό Δίκαιο.
Σχόλια