Η ίδια η είδηση σχετικά με το chatbot Tay της Microsoft και τη θλιβερή του κατάληξη εντός μόλις 24 ωρών, κυκλοφόρησε τόσο πολύ την προηγούμενη εβδομάδα που δεν αξίζει να την επαναλάβουμε –όσοι έτυχε να μην την ακούσουν, μπορούν να διαβάσουν τη συνοπτική της εκδοχή εδώ στο “Deasy”. Εξίσου πολλά ήταν και τα σχόλια που εστίασαν στην τεχνική ερμηνεία του γιατί το Tay εξελίχθηκε όπως εξελίχθηκε –χαρακτηριστικό είναι αυτό της Κάρολιν Σίντερς η οποία εργάζεται στον τομέα των chatbot για την IBM, στο “Medium”.
Προσωπικά αυτό που βρίσκω πιο ενδιαφέρον είναι η επίσημη απάντηση της Microsoft δια στόματος (ή μάλλον πληκτρολογίου) Πίτερ Λι, Αντιπροέδρου σε Θέματα Έρευνας. Και βρίσκω πιο ενδιαφέρον το κείμενο του κ. Λι, γιατί ομολογεί ένα σφάλμα σχεδιασμού πολύ πιο βαθύ από τον τρόπο που χρησιμοποιούν οι μηχανές για να μαθαίνουν και πηγαίνει στη βασική αντίληψη του πώς λειτουργούν οι άνθρωποι –εντός και εκτός Δικτύου (ή εν πάση περιπτώσει, Twitter, του χώρου στον οποίο το Tay κλήθηκε να δοκιμαστεί και να μάθει).
Αυτό που παραδέχεται ότι δεν πρόβλεψε η ομάδα της Microsoft ήταν ότι κάποιοι χρήστες του Twitter θα προσπαθούσαν να κάνουν το Tay να “πει” άσχημα πράγματα, βομβαρδίζοντάς το με συνεχή μηνύματα με το συγκεκριμένο περιεχόμενο –το επιχείρημα ότι το Xialoce, το αντίστοιχο chatbot που έχει δημιουργήσει η εταιρεία στην Κίνα δεν παρουσίασε τα ίδια προβλήματα κάνει τα πράγματα ακόμα πιο άσχημα γιατί δείχνει επίσης και άγνοια των διαφορών όχι μόνο μεταξύ της online πραγματικότητας εντός και εκτός Κίνας αλλά και των αντίστοιχων κοινωνιών (στο μέτρο που μπορούμε να μιλήσουμε για ενιαία κοινωνία στη Δύση).
Εν ολίγοις, μερικοί από τους καλύτερους προγραμματιστές στον κόσμο δε σκέφτηκαν ότι οι άνθρωποι (και ίσως στο Twitter περισσότερο από ό,τι αλλού) αφενός θέλουν να φέρνουν τις μηχανές στα όριά τους και αφετέρου συχνά φέρονται ηλίθια και κακόβουλα –που βασικά είναι το ίδιο πράγμα. Και παρότι γενικά συμμερίζομαι την άποψη ότι πρέπει να ξεκινάμε κάτι ποντάροντας στην καλή πλευρά των ανθρώπων, θεωρώ ανόητο να πιστεύουμε ότι η κακή τους πλευρά είναι ανύπαρκτη.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η ομάδα που έχτισε το Tay δεν είχε διασταυρωθεί ποτέ με ρατσιστές ή πάσης φύσεως μισαλλόδοξους στο Twitter –ακόμα περισσότερο, δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι ίδιοι άνθρωποι δεν είχαν έρθει αντιμέτωποι με φορείς των νοοτροπιών και των ιδεολογιών αυτών στην πραγματική τους ζωή. Αν λοιπόν γνώριζαν, όπως γνωρίζουμε όλοι, ότι αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο υπάρχουν αλλά βασικό τους χαρακτηριστικό είναι η με κάθε τρόπο επιβολή των απόψεών τους στους άλλους, πώς ήταν δυνατόν να μην εκμεταλλευθούν το Tay;
Κάπου, δυστυχώς δε θυμάμαι πού, διάβασα ότι η αποτυχία του Tay δεν είναι αποτυχία της τεχνητής νοημοσύνης αλλά της πραγματικής –των ανθρώπων δηλαδή που αφιέρωσαν χρόνο στο να το κάνουν να εκφράζεται ρατσιστικά. Αν και κατά βάση συμφωνώ, θα το επικέντρωνα περισσότερο στην πραγματική νοημοσύνη των δημιουργών του: κατά τη γνώμη μου, το σχόλιο του κ. Λι θα έπρεπε να περιέχει πολύ πιο έντονη αυτοκριτική.
Σχόλια