Πρόκειται για μια ιστορία που είχε διαφύγει της προσοχής μου όταν έγινε –ήρθε στην επικαιρότητα τις ημέρες αυτές όταν ο Ντένις Μπρουκς, κατήγορος στο Βορειοανατολικό Τενεσί και υπεύθυνος για τη δίωξη των ενόχων κυκλοφόρησε ένα βιβλίο σχετικά με την υπόθεση. Το βιβλίο λέγεται “Too Pretty To Live: The Catfishing Murders of East Tennessee” και η υπόθεση είδε το φως της δημοσιότητας πριν από 4 χρόνια, όταν το ζευγάρι Μπίλι Πέιν και Μπίλι Τζιν Χέϊγουορθ βρέθηκε δολοφονημένο στο σπίτι του στη μικρή πόλη Μάουντεν Σίτι του Τενεσί.
Γιατί το θέμα αυτό έχει θέση στο “Deasy”; Επειδή ο ηθικός αυτουργός, η Τζενέλ Πότερ καθοδήγησε τον πατέρα της και τον, περίπου, εραστή της Τζέιμι Κερντ να σκοτώσουν το ζευγάρι χρησιμοποιώντας την τακτική του “catfishing”: μέσω μιας σειράς από ψεύτικους λογαριασμούς στο Facebook, έκανε τα δύο θύματα (τα οποία γνώριζε και στον πραγματικό κόσμο) να εμφανίζονται να την απειλούν –προκειμένου να κάνει τις απειλές να φανούν πιο αληθινές, ένας από τους λογαριασμούς υποτίθεται ότι ανήκε σε έναν... πράκτορα της CIA ο οποίος ήθελε να την προστατεύσει. Τα μηνύματα του “πράκτορα”, οδήγησαν την οικογένεια της Πότερ να πάρει τα πράγματα στα χέρια της.
Όπως συνήθως, τα ΜΜΕ υπερτόνισαν τη συμβολή του Facebook στο θέμα με τίτλους του τύπου “το unfriend που οδήγησε στο φόνο”, όμως βεβαίως τα πράγματα σπάνια είναι τόσο μονοδιάστατα. Η Τζενέλ Πότερ είναι ένας άνθρωπος με εμφανή σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα και οι φυσικοί αυτουργοί, η οικογένεια και ο φίλος της, εξίσου εμφανώς άνθρωποι με σημαντικά ελλείμματα παιδείας και αντίληψης. Ακόμα και αν δεν είχε υπάρξει το Facebook, η ιστορία θα είχε βρει έναν άλλον τρόπο να ξεδιπλωθεί και να οδηγήσει, πιθανότατα, στο ίδιο σημείο.
Προς τιμήν του, μια παρόμοια ψύχραιμη στάση παίρνει και ο κ. Μπρουκς –πιθανότατα επειδή είναι ο άνθρωπος που μελέτησε την υπόθεση περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον. Στη συνέντευξή του στο “Gizmodo” υπενθυμίζει ότι τα social media δε δημιούργησαν τη ζήλια, τις συνωμοσίες ή τα κίνητρα που κάνουν τους ανθρώπους να αντιπαθούν τους άλλους. Ταυτόχρονα ωστόσο, δεν κρύβει τη βεβαιότητά του ότι το συγκεκριμένο μέσο διευκόλυνε την Πότερ να στήσει το σχέδιό της και να κατευθύνει τον περίγυρό της σ' αυτό που πραγματικά ήθελε: στην βλάβη κατά των ανθρώπων που θεωρούσε εχθρούς της.
Το πιο ενδιαφέρον σημείο στη συνέντευξη του κατηγόρου είναι η επισήμανση ότι η Τζανέλ Πότερ είχε χάσει πρακτικά την επαφή της με τον πραγματικό κόσμο και είχε απορροφηθεί από τον ονλάιν –ακούγεται κινηματογραφικό, όμως τελικά η εξέλιξη της ιστορίας επαληθεύει το παλιό κλισέ ότι η πραγματικότητα μερικές φορές μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο ευφάνταστη από την τέχνη. Και παρότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε ότι η δική μας απορρόφηση δε θα μπορούσε ποτέ να φτάσει σ' αυτό το σημείο, ίσως είναι καλό να θυμόμαστε ότι κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, όλοι μας μπορούμε να πράξουμε πολύ διαφορετικά από ό,τι νομίζουμε.
Σχόλια