Έτοιμο να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες του cloud computing και της επόμενης γενιάς πληροφορικής δηλώνει το ελληνικό Δημόσιο, όπως τουλάχιστον ανακοίνωσε πρόσφατα από το βήμα του συνεδρίου InfoCom World 2010, ο Ειδικός Γραμματέας Ψηφιακού Σχεδιασμού του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Αντώνης Μαρκόπουλος.
Το cloud computing δεν είναι τίποτα άλλο από τη νέα τάση για αποθήκευση όλων των δεδομένων στο Διαδίκτυο ή σε κάποιο απομακρυσμένο «κέντρο δεδομένων» (data center), το οποίο λειτουργεί ως κεντρικός κόμβος και στο οποίο η πρόσβαση γίνεται μέσω του Internet. Πρακτικά, δεν είναι τίποτα διαφορετικό απ’ ότι κάνουμε αυτή τη στιγμή που χρησιμοποιούμε υπηρεσίες όπως το Hotmail, το Gmai, το Picasa, το Flickr ή ακόμη και το Facebook. Το παρών κείμενο γράφεται σε Google Docs, οπότε καταλαβαίνετε πόσο έχει αρχίσει να αποτελεί μέρος της ψηφιακής καθημερινότητας μας το cloud computing.
Αντίστοιχες υποδομές έχουν αρχίσει να έχουν και επιχειρήσεις, οι οποίες πάντως προτιμούν –ιδίως οι μεγάλες- να έχουν εκείνες τις υποδομές που αποθηκεύονται τα δεδομένα για προφανείς λόγους ασφαλείας. Σε τέτοιες περιπτώσεις μιλάμε για «ιδιωτικά σύννεφα» (private clouds) που είναι διαφορετικά από τα «δημόσια σύννεφα» (public clouds), όπως είναι αυτά που λειτουργούν η Google και η Microsoft.
Το επόμενο βήμα είναι τα «κρατικά σύννεφα» και τέτοιου είδους παραδείγματα υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, την Ιαπωνία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Σιγκαπούρη, κ.ά. Τα πλεονεκτήματα από την αξιοποίηση ενός cloud computing, τα κυριότερα, όμως, είναι η μείωση του κόστους λειτουργίας και η μεγαλύτερη ευελιξία. Ένα από τα πιο απλά παραδείγματα είναι οι υποδομές που έχει κάθε οργανισμός τοπικής αυτοδιοίκησης για τη λειτουργία της ιστοσελίδας του. Αντί σε κάθε δήμο ή περιφέρεια να υπάρχει και ένας σχετικός server, ο οποίος χρησιμοποιείται ελάχιστα είναι προτιμότερο να φιλοξενούνται όλες αυτές οι ιστοσελίδες σε ένα κεντρικό data center. Αντίστοιχα, για την παροχή μίας υπηρεσίας προς τους πολίτες δεν είναι απαραίτητο να εγκαθίσταται η σχετική εφαρμογή λογισμικού σε κάθε δημόσιο φορέα που καλείται να παρέχει αυτή την υπηρεσία. Γίνεται μία κεντρική εγκατάσταση και από εκεί και πέρα, η πρόσβαση από τους εκάστοτε φορείς μπορεί να γίνεται είτε μέσω του Διαδικτύου είτε μέσω του Σύζευξις.
Η πρώτη κίνηση θα είναι η δημιουργία τριών δημόσιων κέντρων δεδομένων (ΔΚΔ), ο διαγωνισμός για τα οποία είναι πολύ πιθανό να πραγματοποιηθεί στις αρχές του 2011. Στη συνέχεια, θα δημιουργηθεί το backup της υποδομής, το αποκαλούμενο και disaster recovery site, ώστε σε περίπτωση καταστροφής του βασικού κέντρου δεδομένων να υπάρχει η εναλλακτική λύση. Στη συνέχεια, οι φορείς της δημόσιας διοίκησης θα κληθούν να εγκαταστήσουν όλες τις εφαρμογές τους στα τρία ΔΚΔ.
Το επόμενο βήμα θα είναι μία προσπάθεια προκειμένου οι δημόσιοι φορείς να μπορούν να αξιοποιούν την υπολογιστική ισχύ των ΔΚΔ χρησιμοποιώντας τις αποκαλούμενες και «εικονικές μηχανές» (virtual machines), μία διαδικασία που επιτρέπει την εξ αποστάσεως εκμετάλλευση των δυνατοτήτων μεγάλης ισχύος υπολογιστών. Όλα τα ΔΚΔ θα είναι διασυνδεδεμένα μεταξύ τους, ενώ στα πλάνα είναι η διασύνδεση τους και με άλλες πληροφοριακές υποδομές του δημοσίου τομέα, ενώ ο απώτερος στόχος δεν είναι άλλος από το να βρίσκονται όλα τα δεδομένα του ελληνικού κράτους σε υποδομές cloud computing.
Όταν γίνει αυτό, τότε το αποτέλεσμα θα είναι η αύξηση της λειτουργικότητας των υποδομών και της διαθεσιμότητας των εφαρμογών, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας των εργαζομένων και η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας.
Από την άλλη πλευρά, οι σημαντικότερες προκλήσεις είναι η δημιουργία της απαραίτητες κουλτούρας, η διασφάλιση της υψηλής διαθεσιμότητας και απόδοσης στα ΔΚΔ, η ασφάλεια δεδομένων και η υλοποίηση των απαραίτητων θεσμικών παρεμβάσεων και κανονιστικών θεμάτων. Το μόνο βέβαιο είναι πως αν γίνει, οι δημόσιες δαπάνες μπορούν να μειωθούν σημαντικά.
Σχόλια