Για μια ακόμα φορά, βρέθηκα να παρακολουθώ -και όχι μόνο λόγω επαγγελματικής διαστροφής- ένα από τα μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά θέματα των τελευταίων χρόνων μέσω Internet. Αναφέρομαι βεβαίως στο θέμα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και της χιονοστιβάδας των πολιτικών εξελίξεων που την ακολούθησαν -μάλιστα, από μια σύμπτωση που σχετίζεται με τη διαφορά της ώρας μεταξύ Ελλάδας και Ιαπωνίας, είδα το πρώτο post σχεδόν αμέσως μετά το επεισόδιο στην Αμφιάλη, όταν ακόμα δεν ήταν σίγουρο αν το θύμα είχε εκπνεύσει και όταν ο δράστης δεν είχε συλληφθεί. Και, υποπτευόμενος τη συνέχεια, έστησα αμέσως τον απαιτούμενο... μηχανισμό παρακολούθησης (alerts κ.λπ.)
Το τεχνικό μέρος (σχετικά με την ποσότητα των μηνυμάτων κ.λπ.) το κάλυψαν ήδη από την Παρασκευή οι καλοί συνάδελφοι του... στούντιο του Αμαρουσίου και, φαντάζομαι, θα συνεχίσουν να το καλύπτουν. Προσωπικά πάντως θα ήθελα να σταθώ στην εντύπωση που αποκόμισα, στο τι μπορεί αυτή να σημαίνει για το μέλλον της online κοινότητας και, ακόμα περισσότερο, τι μπορεί να σημαίνει για το μέλλον της ευρύτερης ελληνικής κοινωνίας. Και η εντύπωση αυτή ήταν σε μεγάλο βαθμό πολύ θετική.
Πρώτη επισήμανση: αντίθετα με άλλες φορές, ο σχολιασμός εκ μέρους των ομοϊδεατών/οπαδών/υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής ήταν πολύ περιορισμένος και σαφώς πιο μουδιασμένος -απόλυτα κατανοητό καθώς αντίθετα με άλλα περιστατικά, αφενός η δολοφονία της Αμφιάλης προβλήθηκε πολύ και άμεσα (και το Δίκτυο έπαιξε μεγάλο ρόλο σ' αυτό) και αφετέρου, η αντίδραση του κράτους ήταν ταχύτατη και διαφορετική από ό,τι συνήθως. Και στο μυαλό μου, αυτό σημαίνει ότι κάποιοι (αρκετοί, θέλω να πιστεύω) που "συμπαθούσαν" αφηρημένα και αδαώς τη
συγκεκριμένη παράταξη, συνειδητοποίησαν ότι κάποια από αυτά που είχαν ακούσει στο παρελθόν είναι πραγματικότητα.
Δεύτερη επισήμανση: οι κατά της ΧΑ φωνές ήταν πολύ πιο ψύχραιμες από άλλες φορές και επικεντρώνονταν στην ουσία του θέματος, δηλαδή στην επικρότηση της δράσης των αρχών αλλά ταυτόχρονα στην επιφύλαξη για το αν η συνέχεια θα είναι εξίσου στο ύψος των περιστάσεων. Ακόμα καλύτερο και ενθαρρυντικότερο, ήταν το γεγονός ότι πολλά από τα σχόλια αυτά εκφράζονταν με χιούμορ και χωρίς την πικρόχολη και καχύποπτη διάθεση που είχα δει σε παλιότερες περιπτώσεις: η επιφύλαξη είναι δείγμα υγείας -ο κυνισμός και η καχυποψία όχι.
Τρίτη επισήμανση: σχεδόν όλες οι παραπάνω φωνές, δεν παρέλειψαν να προσθέσουν στο σχολιασμό τους την ευρύτερη διάσταση του φαινομένου, δηλαδή της νοοτροπίας που εκφράζεται μεν ακραία στην περίπτωση της ΧΑ αλλά που είναι διάχυτη στις καθημερινές συμπεριφορές σχεδόν όλων μας. Οι αυστηρές αντιδράσεις απέναντι στους λίγους που επικέντρωσαν τα βέλη τους στην εμφάνιση της κόρης του Νίκου Μιχαλολιάκου, Ουρανίας είναι ενδεικτικές μιας αντιμετώπισης που δε θεωρεί ότι το πρόβλημα είναι μόνο μια ομάδα μερικών βουλευτών, μερικών δεκάδων τομεαρχών και μερικών εκατοντάδων "στρατιωτών" των "ταγμάτων εφόδου".
Σημαίνουν τα παραπάνω ότι η ελληνική online κοινότητα έχει ωριμάσει; Δεν ξέρω -και δε θα μπορούσα να το ξέρω καθώς πλέον ακόμα και στην Ελλάδα οι αριθμοί είναι μεγάλοι. Αυτό που ξέρω είναι ότι η αντίδραση στο μεγάλο αυτό θέμα ήταν πολύ πιο σοβαρή από ό,τι ήταν η αντίστοιχη σε άλλα εξίσου μεγάλα θέματα παλιότερα και αυτό ίσως σημαίνει ότι κάποιοι ενηλικιώθηκαν απότομα. Λέμε συχνά ότι στο Internet, ο χρόνος επιταχύνεται* παρότι, προφανώς, δεν κυριολεκτούμε, ενδέχεται η συγκεκριμένη περίπτωση να είναι δείγμα ότι κάποτε η φράση δεν έχει μόνο μεταφορικό χαρακτήρα.
Σχόλια