Κάποτε είχαμε τα βιβλία σε ραφάκια στο σαλόνι, τακτοποιημένα, ξεσκονισμένα προσεκτικά ή σκονισμένα - πάντως σε δημόσια θέα. Όποιος έμπαινε σπίτι, τσουπ έκανε μια βολτούλα κι από τα ράφια για να δει τί διαβάζεις, τί τύπος είσαι. Εξ ου και τα περισσότερα σπίτια έχουν στο σαλόνι τα βαριά τα βιβλία που τελευταία φορά τα διάβασε ένας περίεργος θείος που φορούσε κάπα.
Τα βιβλία του σαλονιού είχαν πάντα μια περίεργη μυρωδιά. Μπορεί και να αγαπούσες μερικά. Πάντως στα περισσότερα σπίτια ήταν σημάδι ότι το σπίτι διαβάζει έτσι γενικά κι αόριστα. Οι περισσότεροι από εμάς τους αναγνώστες όταν μεγαλώναμε φτιάχναμε τις δικές μας βιβλιοθήκες, με δικούς μας τρόπους. Ακόμα κι αν δεν μπορούμε να κατηγορηθούμε ότι φτιάχναμε μια βιτρίνα για την αστική μας συνήθεια και δήθεν μόρφωση τότε ίσως μπορούμε να πούμε ότι θέλουμε να περιτριγυριζόμαστε από τις ιστορίες και τους ήρωες που αγαπάμε.
Και μετά ήρθαν τα ηλεκτρονικά βιβλία. Η εύκολη και φτηνή πρόσβαση σε ebooks είναι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα με την ψηφιακή τεχνολογία και το διαδίκτυο. Θα μου πεις, δωρεάν ηλεκτρονικά βιβλία υπήρχαν χρόνια τώρα. Ορθόν, αλλά τώρα τελευταία είναι τόσο εύχρηστα και έχουμε και εύκολους τρόπους να τα διαβάσουμε.
Μετά από ένα χρόνο περίπου που αγοράζω και διαβάζω ebooks συνειδητοποίησα ότι συμβαίνουν δύο πράγματα:
Άλφον - αγοράζω πολλά περισσότερα. Αλλά πολλά.
Βήτον - αγοράζω και πράγματα που δεν θα τα αγόραζα ποτέ στο βιβλιοπωλείο
Και καλά, τα λεφτά για τα βιβλία δε τα λογαριάζω. Πάντα ξόδευα πολλά, πάντα θα ξοδεύω, το χω πάρει απόφαση.
Το άλλο όμως έχει αρχίσει και με απασχολεί. Αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς τολμούν πλέον να αγοράζουν ηλεκτρονικά βιβλία που δεν θα αγόραζαν ως κανονικά βιβλία στο παρελθόν. Δεν είναι μόνο η τιμές που είναι καλύτερες. Υπάρχει υποπτεύομαι και μια περίεργη ψυχολογία που λέει ότι αν αγοράσεις το “Ραφίκ: Ο Αδίστακτος Σεΐχης” (πραγματικός τίτλος) θα το έχεις στα ράφια σου μόνιμα. Ενώ άμα το πάρεις ηλεκτρονικά το διαβάζεις - χωρίς κανένας ποτέ να δει το εξώφυλλο - και το κάνεις κι ένα archive μετά να μη το ξαναδείς.
Θα μπορούσα να σας πω ότι οδηγούμαι στην πλήρη απενοχοποίηση όσον αφορά τα λογοτεχνικάς μου επιλογάς αλλά πριν από αυτό πολύ θέλω να σας ρωτήσω: Αν όπως και εγώ διαπιστώνετε ότι διαβάζετε πολύ περισσότερο αλλά έχετε επεκταθεί και σε βιβλία που δε θα αγγίζατε στο παρελθόν. Έστω. Θα δείχνατε το e-reader σας σε άλλον άνθρωπο; Ή θα μείνετε με τα δερματόδετα βιβλία του θείου με την κάπα;.
Σχόλια