Η «εκδίκηση» του περιβάλλοντος είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε

Η «εκδίκηση» του περιβάλλοντος είναι πιο κοντά από όσο νομίζουμε

Επί σειρά ετών ακούμε συνεχώς για μόλυνση του περιβάλλοντος, κλιματική αλλαγή, πλαστικά σε θάλασσες και άλλα πολλά, που ίσως σε πολλούς να ακούγονται κοινότυπα. Οι περισσότεροι άλλωστε από εμάς πιστεύουμε πως οι πραγματικές συνέπειες από αυτές τις ανθρώπινες συνήθειες είναι κάτι αρκετά μακρινό.  Κι αν δεν είναι;

Μια πρώτη απόδειξη πως μάλλον δεν βρισκόμαστε και τόσο μακριά, είναι η ανακάλυψη που βγήκε στο φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες ημέρες. Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά ανιχνεύθηκαν στο ανθρώπινο σώμα μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού! Μάλιστα, πρόκειται για κάτι που εντοπίστηκε στο 80% των ανθρώπων που εξετάστηκαν και όπως όλα δείχνουν δεν είναι κάτι μεμονωμένο.

Σύμφωνα με την εν λόγω ανακάλυψη, τα μικροσωματίδια αυτά διαχέονται σε όλο το σώμα και «εγκλωβίζονται» στα όργανα. Αν και είναι ακόμα άγνωστες οι ακριβείς συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία, οι επιστήμονες εκφράζουν την ανησυχία τους. Έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στα μικροβιολογικά εργαστήρια έδειξαν πως οι ουσίες που περιέχει το πλαστικό προκαλούν παρενέργειες παρόμοιες με αυτές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Συγκεκριμένα, στα δείγματα που ανέλυσαν οι επιστήμονες, βρέθηκαν διάφορες επιβλαβείς ουσίες του πλαστικού όπως πολυστυρένιο που χρησιμοποιείται σε συσκευασίες τροφίμων και άλλων προϊόντων, πολυαιθυλένιο από το οποίο κατασκευάζονται οι πλαστικές σακούλες, αλλά και πλαστικό PET που συναντούμε σε μπουκάλια από ποτά.

Το χάρτινο καλαμάκι είναι η λύση;

Φυσικά, δεν είναι δύσκολο να αναλογιστεί κανείς πως έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Οι τεράστιες ποσότητες μικροπλαστικών κατακλύζουν τον πλανήτη σε βαθμό που γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνος. Κι αυτό γιατί συνειδητοποιούμε σιγά σιγά πως η μόλυνση που ακούμε τόσα χρόνια δεν είναι κάτι που θα συναντήσει κανείς σε κάποιο απομακρυσμένο και απλησίαστο ωκεανό. Ξεκινά να γίνεται πλέον ένας εχθρός της ανθρώπινης υγείας που το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να αγνοήσουμε.

Μπορεί οι ενέργειες για τη μείωση του πλαστικού τα τελευταία χρόνια να εντείνονται, αλλά κατά πόσο αρκεί αυτό; Μάλλον όχι και τόσο αν σκεφτεί κανείς ότι τη μια στιγμή θα αγοράσουμε το αγαπημένο μας ρόφημα με χάρτινο καλαμάκι και μετά από λίγο θα πετάξουμε την άδεια πλαστική συσκευασία στο δρόμο.

Σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βρεθεί μπροστά σε περιστατικά, που θεωρούμε μεμονωμένα και ίσως ασήμαντα.  Γιατί η πρώτη σκέψη που μας έρχεται στο μυαλό είναι: τι μπορεί να προκαλέσει ένα πλαστικό ποτήρι ή μια μικρή σακούλα; Αυτό που δεν αναλογιζόμαστε όμως είναι, τι θα γίνει αν όλοι κάνουμε την ίδια κίνηση; Τότε δε θα είναι απλά ένα ποτήρι, μια σακούλα, ένα περιτύλιγμα. Θα είναι η τροφή που τελικά καταλήγει στον οργανισμό μας.

Σίγουρα, τέτοιου είδους ανακαλύψεις πρέπει πρωτίστως να μας αφυπνίσουν, αλλά και να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πως η περιβαλλοντική παιδεία δε σταματά στη χάρτινη σακούλα και το χάρτινο καλαμάκι. Όλα ξεκινούν και τελειώνουν στις καθημερινές μας ενέργειες, σε πράγματα που μπορεί να μοιάζουν μεν μικρά και ασήμαντα, αλλά αν τα δούμε σε συλλογικό επίπεδο, τότε όλα ανατρέπονται.

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home