Έγραφα πριν από λίγο καιρό για το πόσο με χαροποιεί ότι το Internet όχι μόνο διευκολύνει τη διεξαγωγή πολιτικών συζητήσεων αλλά, ακόμα περισσότερο, ότι παρέχει τα εργαλεία για τη διαμόρφωση πολιτικής συνείδησης. Κάθε νόμισμα, ωστόσο, έχει δύο όψεις, και θα ήταν ανόητη υπέρ-αισιοδοξία να παραβλέψει κανείς ορισμένα στοιχεία που κάνουν το Δίκτυο οριακά επικίνδυνο, ιδιαίτερα στις ευαίσθητες εποχές που διανύουμε· αναφέρομαι σε στοιχεία που είναι έτσι κι αλλιώς αλληλένδετα με το Internet αλλά που από ό,τι παρατηρώ έχουν ενταθεί τους τελευταίους μήνες, ειδικά σε ό,τι σχετίζεται με την πολιτική.
Στο Internet υπάρχουν πολλοί νέοι χρήστες –αυτό είναι δεδομένο και αναπόφευκτο. Και οι νέοι χρήστες έχουν την τάση (α) να πιστεύουν ό,τι διαβάζουν στο Internet, και, (β) να αναμεταδίδουν αυτά που διάβασαν σε όλους όσους ξέρουν. Το θέμα αρχίζει να γίνεται πολύ πιο σοβαρά προβληματικό, όταν αντί να αναμεταδίδουν π.χ. το email σύμφωνα με το οποίο η Microsoft πληρώνει αδρά όποιον το προωθήσει σε όλους του τους φίλους, μια ψεύτικη φωτογραφία που δείχνει τον εύζωνα του Άγνωστου Στρατιώτη να κλαίει από τα δακρυγόνα ή το άρθρο ενός ανεύθυνου δημοσιογράφου που υποστηρίζει ότι για την κατάσταση της Ελλάδας δεν ευθύνονται οι πολιτικές (και άλλες) επιλογές των ελλήνων αλλά μια διεθνής συνομωσία.
Υπό κανονικές συνθήκες, η ευρεία κυκλοφορία τέτοιων «ντοκουμέντων» θα ήταν ήσσονος σημασίας ενοχλήσεις που κανείς θα μπορούσε να τις παρακάμψει χωρίς δεύτερη ματιά. Σε μια περίοδο όμως που υπάρχει ένα τόσο διάχυτο κλίμα ασάφειας και ανασφάλειας, κανείς δεν μπορεί να προϋπολογίσει σε τι μπορεί να οδηγήσει η «διασπορά ψευδών ειδήσεων». Και αν κανείς θεωρεί ότι υπερβάλλω, ας σκεφτεί ότι ειδικά μέσω SNS, είναι πια πολύ εύκολο για όλους να φτάσουν σε πολύ περισσότερα άτομα από όσα θα έφταναν πριν π.χ. από δέκα χρόνια.
Το δεύτερο στοιχείο που χρήζει προσοχής κατά τη γνώμη μου, είναι η εύκολη αναγωγή κάποιων σε ειδήμονες, ακριβώς λόγω της εύκολης πρόσβασης σε διάφορες πληροφορίες. Δεδομένου του μεγέθους του Internet, είναι πολύ εύκολο να βρει κανείς δέκα διαφορετικά site ή blog που να υποστηρίζουν τη θέση του και στη συνέχεια να δημιουργήσει ένα κείμενο γεμάτο «παραθέσεις πηγών» το οποίο να τεκμηριώνει αυτή ακριβώς τη θέση. Αν η ίδια διαδικασία επαναληφθεί δέκα φορές, ο συγγραφέας έχει πλέον αναχθεί σε ειδικό και οι απόψεις του αναπαράγονται ολοένα και περισσότερο.
Ο συνδυασμός των δύο παραπάνω στοιχείων μπορεί να γίνει εκρηκτικός! Και αν ως τώρα δεν έχει οδηγήσει σε πολύ ακραία φαινόμενα, αυτό μάλλον πρέπει να αποδοθεί στην απροθυμία των συμπατριωτών μας να αναλάβουν δράση· ευτυχώς εν προκειμένω αλλά καθώς (όπως φαίνεται) η κατάσταση έχει αρκετά περιθώρια επιδείνωσης ακόμα, δεν είμαι απολύτως βέβαιος ότι δε θα δούμε κάποια περιστατικά ακραίων συμπεριφορών που ξεκίνησαν από το Internet επειδή κάποιος δεν αξιολόγησε σωστά τι διάβασε και πού το μετέφερε. Καθώς δε η λογοκρισία αφενός δεν είναι λύση, αφετέρου και να ήταν λύση είναι αδύνατη στο Δίκτυο, προτείνω έναν... κοινωνικό έλεγχο καθενός στον κύκλο του. Μ’ άλλα λόγια, ας επιδείξουμε στο Internet την κοινωνική ευαισθησία που, όπως αποδείχθηκε, δεν επιδείξαμε στην πραγματική μας κοινωνία...
Σχόλια