Η δικτύωση δεν είναι πάντα καλή

Η δικτύωση δεν είναι πάντα καλή

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί το “The Square and the Tower: Networks and Power, from the Freemasons to Facebook”, το τελευταίο βιβλίο του καθηγητή ιστορίας και πολιτικού σχολιαστή Νιλ Φέργκιουσον έγινε άμεσα μπεστ-σέλερ των “New York Times”: όταν βάζεις στην ίδια πρόταση τους τέκτονες και το Facebook, υπαινισσόμενος κάποια σχέση, ακόμα και αν στην πραγματικότητα κατακρίνεις τις θεωρίες συνωμοσίας, τελικά αυτές λειτουργούν υπέρ σου!

Παρακάμπτοντας το θέμα των συνωμοσιών πάντως, η θέση του κ. Φέργκιουσον είναι πολύ ενδιαφέρουσα: τα δίκτυα ανθρώπων (με οποιαδήποτε μορφή, ξεκινώντας από τους βαυαρούς Ιλλουμινάτοι και καταλήγοντας στα κοινωνικά δίκτυα των ημερών μας, λειτούργησαν πάντοτε σαν τρόπος ενίσχυσης των κακών πλευρών της ανθρώπινης φύσης και όχι των καλών της. Παρομοιάζοντας το Μεγάλο Μπλε Δίκτυο με την εκτυπωτική μηχανή του Γουτεμβέργιου, ο βρετανός ιστορικός υπενθυμίζει ότι το όραμα του Λούθηρου για τη δημιουργία μιας παγκόσμιας  χριστιανικής κοινότητας χάρη στην ευρεία κυκλοφορία της Βίβλου διαψεύστηκε από τις θρησκευτικές διαμάχες και τον Τριακονταετή Πόλεμο που σάρωσαν την Ευρώπη ως τον 17ο αιώνα.

Είναι δύσκολο να εκφράσει κανείς αντιρρήσεις απέναντι σε έναν άνθρωπο που έχει διδάξει και στην Οξφόρδη, και στο Κέμπριτζ, και στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, και στο Χάρβαρντ και στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου. Και ακόμα πιο δύσκολο να το κάνει αν συνειδητοποιήσει ότι ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων (εν προκειμένω των χρηστών των διαφόρων δικτύων), όπως η ευπιστία  και ειδικά απέναντι στις εντυπωσιακές πληροφορίες, ανεξάρτητα από την  αξιοπιστία τους, παραμένουν ίδια σχεδόν από καταβολής της ανθρωπότητας. Όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς ότι υπάρχουν ορισμένες ποιοτικές διαφορές, κυρίως από την πλευρά των πιο σκεπτόμενων χρηστών –και ίσως αυτό να είναι που θα διαφοροποιήσει τα πράγματα στην ενσάρκωση του φαινομένου στην εποχή μας.

Πέραν της προσωπικής ευθύνης –αυτή θεωρώ τη βασική ποιοτική διαφορά και ναι, ξέρω ότι οι τακτικοί αναγνώστες μάλλον θα βρουν κουραστική την επιμονή μου!- υπάρχει ένα σημείο στο οποίο ο προβληματισμός του Νιλ Φέργκιουσον με βρίσκει απολύτως σύμφωνο: θα πρέπει να ζητήσουμε από τις κυβερνήσεις μας να δημιουργήσουν ένα πλαίσιο που θα κάνει εταιρείες/υπηρεσίες όπως η/το Facebook, υπεύθυνες για το περιεχόμενο που διακινείται στο περιβάλλον τους. Βεβαίως η “αυτορύθμιση της αγοράς” παίζει κι αυτή το ρόλο της (και η Facebook βλέπει τις συνέπειες των σκανδάλων επί ακριβώς έναν χρόνο στην τιμή της μετοχής της) όμως η προοπτική ότι κάπου-κάπου θα καλούνται να καταθέσουν ζεματισμένοι σε κάποια επιτροπή της Βουλής, ίσως κάνει τους Ζάκερμπεργκ, Σάντμπεργκ και ΣΙΑ να συνειδητοποιήσουν ότι τα μεγάλα μεγέθη δεν έχουν μόνο την καλή τους πλευρά.

 

SOCIAL MEDIA,FACEBOOK,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home