H "ανάγκη" αλλαγής

H 'ανάγκη' αλλαγής

Ξεκίνησα να γράφω αυτό το κείμενο με αφορμή μια είδηση που κυκλοφόρησε ευρύτατα τις τελευταίες μέρες και που σχετίζεται με το σχέδιο της Apple (τουλάχιστον σύμφωνα με μια σχετική διαρροή) να καταργήσει στο επόμενο κορυφαίο της iPhone, το 8, το κουμπί home –το θέμα βγήκε πρώτα στο Bloomberg και στη συνέχεια πέρασε σχεδόν σε όλα τα Μέσα της αγοράς (χωρίς βεβαίως να ευλογούμε τα γένια μας στο deasy είχαμε αναφερθεί στην απουσία του home button μία ημέρα νωρίτερα από το Bloomberg).

Γιατί; Επειδή πρόκειται για κάτι σημαντικό –για μια μεγάλη σχεδιαστική αλλαγή σε μια από τις δημοφιλέστερες συσκευές των τελευταίων χρόνων. Ορισμένοι μάλιστα, πήγαν το πράγμα λίγο παραπέρα χαρακτηρίζοντας την κίνηση, “τη μεγαλύτερη αλλαγή που έχει γίνει στον σχεδιασμό του iPhone από το 2007 που κυκλοφόρησε.” Και μάλλον δεν υπερβάλλουν: στα 10 χρόνια ύπαρξής της, το βασικό σχέδιο της συσκευής παραμένει το ίδιο.

Το ίδιο συμβαίνει ωστόσο και με το βασικό σχέδιο του ποδηλάτου, του αυτοκινήτου, του αεροπλάνου και πολλών ακόμα από τα πράγματα που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Και ο λόγος είναι επειδή μετά από μερικά χρόνια πειραματισμών, οι άνθρωποι που τα σχεδιάζουν κατέληξαν στον βέλτιστο σχεδιασμό και από εκεί και πέρα παίζουν μεν με τις λεπτομέρειες όμως δεν επεμβαίνουν στον πυρήνα του σχεδίου. Γιατί, κατά τα φαινόμενα, δεν αισθάνονται ότι “πρέπει” να το κάνουν.

Πριν ξεκινήσω να γράφω το κείμενο, ο αδελφός μου μού έδωσε ένα λινκ για ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το “UXDesign”, ένα σάιτ που όπως λέει και η ονομασία του σχετίζεται με τον σχεδιασμό “χρηστικών εμπειριών”- αφήνοντας κατά μέρος την  ανόητη διατύπωση, το συγκεκριμένο άρθρο έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί σχετίζεται ακριβώς με το θέμα στο οποίο αναφέρθηκα παραπάνω. Με αφορμή μια συζήτηση στο Reddit, ντιζάινερ από όλον τον κόσμο, έχουν επιδοθεί σε έναν διαγωνισμό για το ποιος θα σχεδιάσει τον πιο δύσχρηστο ρυθμιστή έντασης ήχου (volume control).

Το άρθρο περιλαμβάνει μερικές από τις πιο τρελές ιδέες –όποιος θέλει να τις δει όλες μπορεί να πάει κατευθείαν στο Reddit και θα το συνιστούσα καθώς αν άρχιζα να περιγράφω με λόγια τι απίθανες και αλλοπρόσαλλες ιδέες έχουν κατεβάσει οι διάφοροι ντιζάινερ θα χρειαζόμουν δεκάδες σελίδες! Πέραν των ίδιων των ιδεών ωστόσο, το άρθρο του “UXDesign” έχει ενδιαφέρον γιατί στο τέλος, θέτει ορισμένα ερωτήματα σχετικά με το γιατί ένας ντιζάινερ να θέλει να αλλάξει ένα δοκιμασμένο σχέδιο και σχετικά με το πώς ειδικά η βιομηχανία τεχνολογίας, καθώς λατρεύει την αλλαγή, συχνά και προς χάρη του εαυτού της, πιέζει τους σχεδιαστές να αλλάζουν τα πάντα.

Το βασικό σχέδιο του  ρυθμιστή έντασης ήχου προέρχεται από τα συρόμενα ποτενσιόμετρα (γνωστά και ως slider ή fader) που βρίσκει κανείς στις κονσόλες των ηχοληπτών –η λειτουργικότητά του είναι τόσο αδιαμφισβήτητη που κανείς δεν την έχει αλλάξει από τότε που φτιάχτηκαν οι πρώτες τέτοιες κονσόλες. Και παρότι ο χώρος του ήχου έχει αλλάξει σημαντικά, ειδικά από τη δεκαετία του 1990 και την έλευση του ψηφιακού ήχου, οι βασικοί κανόνες χρηστικότητας δεν έχουν καταργηθεί. Πιθανώς επειδή παρά την εμμονή των ανθρώπων του ήχου με την τεχνολογία, το πραγματικό τους αντικείμενο παραμένει ο ίδιος ο ήχος, ως μουσική αλλά όχι μόνο.

Στη δική μας αγορά αντίθετα, πραγματικό αντικείμενο στην ουσία δεν υπάρχει: οι υπολογιστές μας (και εδώ συμπεριλαμβάνω και τα κινητά) είναι τόσο πολυδιάστατες συσκευές και χρησιμοποιούνται για τόσο πολλές διαφορετικές δουλειές που δεν έχει καν νόημα να αναζητήσει κανείς το “πραγματικό τους αντικείμενο”. Συνεπώς, αλλαγές όπως αυτή που φημολογείται ότι θα κάνει η Apple δε γίνονται για να βελτιώσουν πραγματικά κάτι (*) αλλά επειδή υπάρχει μια αόρατη πίεση να γίνουν –ας πούμε επειδή στα 10 χρόνια ύπαρξης μιας συσκευής, το βασικό σχέδιό της παραμένει το ίδιο.

 

(*) Η δικαιολογία είναι ότι το πλήκτρο θα καταργηθεί ώστε όλη η επιφάνεια του iPhone να γίνει οθόνη. Ο...Κ...

IPHONE,ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ,APPLE,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home