Όπως όλοι, έτσι και οι ISP

Όπως όλοι, έτσι και οι ISP

Όπως ήταν αναμενόμενο (και όπως είχαμε γράψει και εδώ στο “Deasy” την προηγούμενη εβδομάδα) ο πρόεδρος των ΗΠΑ υπέγραψε τις τροποποιήσεις που πρότεινε το Κογκρέσο στην απόπειρα της κυβέρνησης Ομπάμα να ρυθμίσει τι κάνουν οι αμερικανοί πάροχοι συνδέσεων τα προσωπικά δεδομένων των χρηστών τους. Το γεγονός έκανε τις οργανώσεις που μάχονται για τα ψηφιακά δικαιώματα να φρίξουν όπως ήταν επίσης αναμενόμενο όμως σε πολλούς εξ ημών η ιστορία άφησε μετέωρο ένα ερώτημα.

Ποιο είναι αυτό; Το θέτει πολύ εύγλωττα σε σχετικό του άρθρο το “Bloomberg” και σχεδόν ταυτόχρονα και ένας από τους ιστορικούς συγγραφείς της κύβερνο-κουλτούρας, ο πολύς Στίβεν Λίβι στο δικό του κείμενο στο “Backchannel”. Και παρότι δεν εκφράζεται ακριβώς με αυτόν τον τρόπο, η ουσία παραμένει: πόσο προς το χειρότερο θα αλλάξουν τα πράγματα;

Πιο απλά, και επειδή κάποιοι ενδέχεται να απορήσουν: ναι, βεβαίως είναι κακό πράγμα κάποιος που μας προσφέρει υπηρεσίες να συλλέγει στοιχεία για μας και μάλιστα χωρίς να το ξέρουμε. Όμως αφενός πλέον το ξέρουμε και αφετέρου οι υπηρεσίες που χρησιμοποιούμε κατά κόρον στο Δίκτυο -τα κοινωνικά δίκτυα, τα συστήματα ανταλλαγής μηνυμάτων, σχεδόν όλα τα app στα τηλέφωνά μας, η Google κ.λπ.- το κάνουν έτσι κι αλλιώς και το έχουμε αποδεχτεί άλλοτε σιωπηλά και άλλοτε με λίγο περισσότερο θόρυβο. Και ο λόγος είναι βεβαίως ότι μας ενδιαφέρει περισσότερο να έχουμε τις υπηρεσίες αυτές παρά τι δίνουμε για αντάλλαγμα.

Και από μια άποψη καλά κάνουμε! Οι υπηρεσίες αυτές έχουν αλλάξει τη ζωή μας, γενικά προς το καλύτερο και τα κομμάτια που την έχουν αλλάξει προς το χειρότερο, είναι στο χέρι μας να τα αλλάξουμε θυμίζοντας στις εταιρείες που τις προσφέρουν ότι είμαστε πελάτες –ακόμα και το Facebook των σχεδόν 2 δις χρηστών έχει δείξει εξαιρετική ευαισθησία στις ανοησίες που έχει κάνει και έχει επανορθώσει (ή έστω, έχει προσπαθήσει να επανορθώσει) σχεδόν ακαριαία. Θέλουμε η ζωή μας να περιέχει το Internet με όλες τους τις υπηρεσίες και είτε αγνοούμε ότι ένα μέρος του εαυτού μας παραμένει ονλάιν και αποθηκεύεται σε βάσεις δεδομένων, είτε το γνωρίζουμε αλλά αδιαφορούμε.

Για τα δεδομένα των αρχών/μέσων του 20ου αιώνα, η ύπαρξη ενός καταλόγου που διανεμόταν σε όλους και που είχε τον αριθμό τηλεφώνου μας δίπλα στο όνομά μας και στη διεύθυνσή μας ήταν κάτι αδιανόητο, σε σημείο που ορισμένοι ζητούσαν οι αριθμοί τους να είναι απόρρητοι. Όμως τελικά αυτοί που πραγματικά ήθελαν τα στοιχεία τους να μείνουν εκτός δημοσιότητας ήταν πολλοί λίγοι –ενδεχομένως όσοι είναι σήμερα αυτοί που χρησιμοποιούν τον Tor σε μόνιμη βάση προκειμένου να πετύχουν μια ανάλογη ανωνυμία στο web. Οι υπόλοιποι αδιαφορούσαμε αν θα μπουν τα στοιχεία μας στον κατάλογο όπως αδιαφορούμε αν τα αντίστοιχα στοιχεία μπαίνουν στους αντίστοιχους καταλόγους της Facebook ή της Google και όπως θα αδιαφορούμε αν θα μπουν και στους αντίστοιχους των ISP. Καλώς ή κακώς...

WEB,ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ,ΗΠΑ,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home