Το (αμερικάνικο) δικαίωμα στην επισκευή των συσκευών

Το (αμερικάνικο) δικαίωμα στην επισκευή των συσκευών
Φωτογραφία: pexels.com

Όντας μέγας φαν από παιδί των διαφόρων μαστόρων/τεχνικών/χειροτεχνών κ.λπ. και όντας κάποιος που, όπως είθισται να λέγεται, “πιάνουν τα χέρια του”, η ιδέα του “Right to Repair” μου φάνηκε εξ αρχής πολύ ελκυστική. Για όποιον δεν έχει παρακολουθήσει το θέμα, πρόκειται για μια σειρά από νόμους που προτείνονται στις ΗΠΑ τα τελευταία 15-16 χρόνια και που ζητούν από την αυτοκινητοβιομηχανία (αρχικά) να παρέχει και στα ανεξάρτητα συνεργεία την ίδια υποστήριξη (σε ανταλλακτικά και εγχειρίδια συντήρησης) που παρέχει στους ντίλερ της και στα αντίστοιχα εξουσιοδοτημένα συνεργεία.

Τη στιγμή αυτή, οκτώ πολιτείες (το Ιλινόις, το Κάνσας, η Μασαχουσέτη, η Μινεσότα, η Νέα Υόρκη, η Νεμπράσκα, το Ουαϊόμινγκ και το Τενεσί) βρίσκονται πολύ κοντά στην ψήφιση τέτοιων νόμων. Και όποιος γνωρίζει λίγο σχετικά με την αμερικανική γεωγραφία και οικονομία καταλαβαίνει γιατί: σχεδόν όλες οι πολιτείες αυτές είναι αγροτικές και η νομοθεσία προωθείται κυρίως από τους αγρότες που θέλουν να μπορούν να επισκευάζουν οι ίδιοι τα τρακτέρ και τα άλλα μηχανήματα που χρησιμοποιούν στη δουλειά τους –η φύση της δουλειάς αυτής τους δίνει ένα πολύ βάσιμο επιχείρημα για να υποστηρίξουν τη θέση τους.

Όπως συχνά συμβαίνει στις ΗΠΑ, και ειδικά όταν σε κάτι κολλάει κάποιος την ταμπέλα “δικαίωμα”, το πράγμα σύντομα ξέφυγε από τον συγκεκριμένο χώρο και εξαπλώθηκε στα πάντα. Έτσι, οργανώσεις όπως η “Ένωση Επισκευαστών” η οποία αποτελείται από ιδιώτες που στην πλειονότητά τους δεν έχουν τεχνικό υπόβαθρο, διεκδικούν την... απελευθέρωση όλων των συσκευών από τα δεσμά των εταιρειών που τις κατασκευάζουν.

Με άλλα λόγια, αυτό που ζητούν οι υπέρμαχοι του δικαιώματος είναι να μπορούν να αποπειρώνται να επισκευάσουν μόνοι τους οποιαδήποτε συσκευή –από την τοστιέρα τους ως το iPhone τους. Και όπως δεν είναι καθόλου περίεργο, πολλοί από τους κατασκευαστές (και ναι, η Apple είναι ένας από αυτούς) βλέπουν την ιδέα με ιδιαίτερη δυσφορία. Παρότι δε, οι επικριτές τους, τους προσάπτουν ταπεινά ελατήρια  ήτοι, ότι θέλουν να κρατήσουν τις συσκευές τους όσο πιο κλειστές γίνεται (λες και αυτό είναι κάτι κακό), υπάρχει και μια αντίθετη άποψη την οποία μάλλον συμμερίζομαι κι εγώ.

Όπως και ο Λανς Ουλάνοφ του “Mashable” δυσκολεύομαι να βρω λογική τόσο στη διατύπωση (τι σημαίνει “δικαίωμα στην επισκευή”;) όσο και στην ουσία του πράγματος: γιατί μια εταιρεία να θέλει να επιτρέψει στον καθένα να βάζει χέρι στις συσκευές της, ειδικά σε μια εποχή που οι συσκευές αυτές έχουν γίνει τόσο περίπλοκες που πρακτικά ούτε η ίδια η εταιρεία δεν μπορεί να τις επισκευάσει πέρα από την αντικατάσταση συγκεκριμένων κομματιών;

Ειδικά σε μια εποχή που χιλιάδες άνθρωποι (και όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά σίγουρα σε μεγάλο ποσοστό εκεί) προσπαθούν να βρουν αφορμή για να μηνύσουν τις μεγάλες εταιρείες και να βγάλουν άκοπα μερικά χρήματα, η ιδέα μου φαίνεται κακή. Και ακόμα πιο κακή μου φαίνεται όταν αναλογιστώ πόσος κόσμος πραγματικά δεν μπορεί κυριολεκτικά να καρφώσει ένα καρφί στον τοίχο –αν ήμουν η Apple (ή οποιοσδήποτε άλλος κατασκευαστής) ούτε κι εγώ θα ήθελα τέτοιοι άνθρωποι να ανοίξουν το iPhone μου!

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ,ΗΠΑ,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home