10 ιστορικές στιγμές της τηλεόρασης

10 ιστορικές στιγμές της τηλεόρασης

Στην πολύχρονη ιστορία της τηλεόρασης οι στιγμές της που έμειναν στην ιστορία ήταν σίγουρα πάρα πολλές. Σε πολιτικό, πολιτισμικό, αθλητικό, καταναλωτικό επίπεδο η ιστορία γράφτηκε ή καταγράφηκε μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Από αυτές απομονώσαμε 10 που θεωρούμε ότι αποτέλεσαν τις πλέον ενδεικτικές. Το Τοπ 10 έχει ως εξής: 

Ολυμπιακοί Αγώνες 1936

H Γερμανία φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, με το μεγάλο αθλητικό γεγονός να αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Χίτλερ να περάσει την προπαγάνδα του. Η ευκαιρία δεν πάει χαμένη και στο παιχνίδι μπαίνει και η τηλεόραση. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εκείνης της χρονιάς είναι το πρώτο αθλητικό γεγονός που καλύπτεται τηλεοπτικά, με 72 ώρες ζωντανής μετάδοσης.

 

Πρώτο πολιτικό debate – Κένεντι vs Νίξον (26 Σεπτεμβρίου 1960)

Σύμφωνα με τις εταιρείες ερευνών και τους ιστορικούς αυτά τα 58 λεπτά που διήρκεσε η πολιτική αντιπαράθεσή του με τον Αντιπρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν αυτά που απογείωσαν τη δημοτικότητα του τότε Γερουσιαστή της Μασαχουσέτης, Τζον Κένεντι. Οι έρευνες έδειξαν ότι ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν εκείνος που κέρδισε τις εντυπώσεις σε όσους παρακολούθησαν το debate από το ραδιόφωνο αλλά ο Τζον Κένεντι ήταν αυτός που κέρδισε τους τηλεθεατές. Και το 1960 ήταν ήδη πλέον πολλοί, με το κοινό να εκτιμάται κοντά στα 74 εκατομμύρια.

 

Η δολοφονία του Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ (24 Νοεμβρίου 1963)

Σίγουρα η ίδια η δολοφονία του Τζον Κένεντι έχει μεγαλύτερη αξία ως ιστορικό γεγονός όμως η δολοφονία του βασικού υπόπτου Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ κέρδισε μια θέση στην κατάταξή μας για ένα βασικό λόγο. Αρκετές δεκάδες εκατομμύρια Αμερικάνοι, που ήθελαν να ενημερώνονται από τα ρεπορτάζ για το θάνατο του Προέδρου, βλέπουν σε ζωντανή μετάδοση τον «αγανακτισμένο» Τζακ Ρούμπι να δολοφονεί τον βασικό ύποπτο, κατά τη μεταφορά του στις φυλακές. Ένα γεγονός που σίγουρα έδωσε τροφή στην αμφισβήτηση για το αν τελικά ο Όσβαλντ ήταν ο ένοχος.

 

Apollo 11 – Ο άνθρωπος περπατάει στη σελήνη (20 Ιουλίου 1969)

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι το συγκεκριμένο γεγονός αποτελεί το μεγαλύτερο τηλεοπτικό γεγονός του 20ου αιώνα. Η προσσελήνωση και τα πρώτα βήματα του Νιλ Άρμστρονγκ στο φεγγάρι μεταδίδονται ζωντανά σε όλο τον κόσμο. Το κοινό βλέπει τον Αμερικάνο αστροναύτη να πραγματοποιεί τα πρώτα αργά βήματά του στο αφιλόξενο περιβάλλον, τον ακούει να λέει «ένα μικρό βήμα για έναν άνθρωπο, ένα μεγάλο άλμα για την ανθρωπότητα» και αντιλαμβάνεται ότι εκείνη τη στιγμή γράφεται ιστορία. Για τη NASA η τηλεοπτική κάλυψη της προσσελήνωσης (ήταν ιδέα της αμερικάνικης διαστημικής υπηρεσίας) ήταν και μια σημαντική ευκαιρία να δείξει την υπεροχή της έναντι του σοβιετικού διαστημικού προγράμματος. Πολλά χρόνια μετά θα κυκλοφορήσουν οι φήμες ότι όλες αυτές οι σκηνές γυρίστηκαν σε κινηματογραφικό στούντιο, με σκηνοθέτη τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ.   

 

Ρίτσαρντ Νίξον – Δεν είμαι απατεώνας (17 Νοεμβρίου 1973)

Το Σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ βυθίζει στο χάος την πλευρά των Συντηρητικών και προσωπικά τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον και η πίεση του Τύπου είναι συνεχής. Σε μια συνέντευξή του με δημοσιογράφους του Associated Press, που μεταδίδεται τηλεοπτικά ο Αμερικανός Πρόεδρος αρνείται τις κατηγορίες για την προσωπική του ανάμειξη στο σκάνδαλο, χρησιμοποιώντας μια φράση που έμεινε στην ιστορία. «Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν αν ο Πρόεδρός τους είναι απατεώνας. Λοιπόν, δεν είμαι απατεώνας» ήταν τα ακριβή λόγια του Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος, υπό το βάρος του σκανδάλου, παραιτήθηκε 8 μήνες αργότερα, επίσης σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση.

 

Γάμος Καρόλου – Νταϊάνας (29 Ιουλίου 1981)

Περίπου 750 εκατομμύρια άνθρωποι στήνονται (έστω και λίγο) μπροστά στην τηλεόραση για να δουν την «Πριγκίπισσα του Λαού», Νταϊάνα, να παντρεύεται τον πρίγκιπα της Μεγάλης Βρετανίας, Κάρολο. Ο βασιλικός γάμος, η σύγχρονη εκδοχή της σταχτοπούτας γοητεύουν πολλούς περισσότερους από αυτούς που ζουν στο «βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας» και σηματοδοτεί το ξεκίνημα με το οποίο η τηλεόραση μπαίνει στη ζωή διάσημων προσωπικοτήτων. Ταυτόχρονα, ως τηλεοπτικό γεγονός συνδέεται άμεσα με την τεράστια αλλαγή στην καταναλωτική κουλτούρα που συντελέστηκε τη δεκαετία των 80’s.

 

Η πτώση του τείχους στο Βερολίνο (10 Νοεμβρίου 1989)

Στις 9 Νοεμβρίου οι γερμανικές αρχές επιτρέπουν το πέρασμα από το Ανατολικό στο Δυτικό Βερολίνο και μία ημέρα αργότερα, οι κάτοικοι της πόλης ξεκινούν το γκρέμισμα του Τείχους, ίσως του πιο χαρακτηριστικού συμβόλου του Ψυχρού Πολέμου, του διαχωρισμού και της τυραννίας. Η τηλεόραση είναι παρούσα, τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα μεταδίδουν συνεχή ρεπορτάζ από το Βερολίνο και οι τηλεθεατές βλέπουν τα πρώτα κομμάτια του τείχους να αφαιρούνται και το κοινό να είναι συγκεντρωμένο κατά μήκος του, απαιτώντας την ένωση.

 

Βομβαρδισμός Βαγδάτης (17 Ιανουαρίου 1991)

Στις 2 Αυγούστου του 1990 το Ιράκ εισβάλλει στο Κουβέιτ, ο ΟΗΕ επιβάλλει οικονομικές κυρώσεις, όμως η Διεθνής Συμμαχία θα απαντήσει και με τα όπλα τον Ιανουάριο του 1991. Ο πρώτος βομβαρδισμός της Βαγδάτης στις 17 Ιανουαρίου από τα συμμαχικά αεροπλάνα αποτελεί την πρώτη πολεμική σύρραξη που καλύπτεται σε ζωντανή μετάδοση. Στη ζωή των τηλεθεατών θα μπουν οι φωνές και τα ονόματα των πολεμικών ανταποκριτών, όπως του Πίτερ Αρνέτ από το CNN, αλλά και των δικών μας, του Γιώργου Γεωργιάδη από το Mega Channel, του Νικόλα Βαφειάδη από τον Ant1. Κυρίως όμως θα μπουν οι αμοντάριστες και ζωντανές εικόνες ενός πολέμου. Θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη, όχι μόνο στον Πόλεμο του Κόλπου αλλά και σε επόμενες πολεμικές συγκρούσεις τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες.

 

Μοχάμετ Άλι – Ολυμπιακοί Αγώνες (19 Ιουλίου 1996)

Το όνομα του Μοχάμετ Άλι στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα κρατήθηκε μυστικό μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε στην τηλεόραση για να πάρει τη φλόγα από την Αμερικανίδα πρωταθλήτρια κολύμβησης Τζάνετ Έβανς. Το κοινό θα δει τον -άλλοτε χαρισματικό πυγμάχο με την ισχυρή προσωπικότητα- ταλαιπωρημένο Άλι από τη νόσο του Πάρκινσον, να παραλαμβάνει τη φλόγα και να ανάβει το βωμό της στο Ολυμπιακό Στάδιο, σε μια σκηνή που μπορεί να μην κράτησε πάνω από μερικά δευτερόλεπτα αλλά είχε έντονο συγκινησιακό χαρακτήρα.

 

Η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους (11 Σεπτεμβρίου 2001)

Στο άκουσμα της είδησης ότι ένα αεροπλάνο χτύπησε τον ένα εκ των δύο Δίδυμων Πύργων κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί εκείνο το πρωϊνό της Τρίτης τι θα επακολουθήσει. Άλλωστε, οι πρώτες φήμες κάνουν λόγο για ένα μικρό αεροπλάνο, οπότε το τραγικό περιστατικό ενδεχομένως να αποδόθηκε σε κάποιο λάθος. Μόνο όταν γίνεται γνωστό ότι πρόκειται για κανονικό επιβατικό αεροπλάνο και σχεδόν ταυτόχρονα ένα δεύτερο χτυπάει τον δεύτερο Πύργο χτυπάει ο κόκκινος συναγερμός τόσο στα επιχειρησιακά γραφεία όσο και στα τηλεοπτικά δίκτυα. Οι εικόνες από τα αεροπλάνα, από τους απελπισμένους εγκλωβισμένους στους δύο πύργους, από τα σωστικά συνεργία, από τους αυτόπτες μάρτυρες, από την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων παραμένουν ακόμα ζωντανές, όχι μόνο στους κατοίκους της Νέας Υόρκης. Η ιστορία γραφόταν ξανά, η τρομοκρατία αποκτούσε νέα «όπλα» και εμείς τα βλέπαμε όλα ζωντανά από τις τηλεοράσεις μας. 

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home