WiFi standards

 Από τη στιγμή της ανάπτυξης της τεχνολογίας WiFi έχουν περάσει περισσότερα από 10 χρόνια. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων δημιουργήθηκαν διάφορα standards που έκαναν χρήση της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Ας δούμε ποια είναι και τις διαφορές μεταξύ τους:

802.11
Το πρώτο standard που δημιουργήθηκε από το ΙΕΕΕ (Institute of Electrical and Electronics Engineers), το 1997 και πήρε το όνομά του από το γκρουπ, το οποίο επέβλεπε την ανάπτυξή του. Όμως καθώς υποστήριζε ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων έως τα 2Mbps ξεπεράστηκε πολύ γρήγορα και έτσι πλέον δεν κατασκευάζονται συσκευές που υποστηρίζουν αυτό το standard.

802.11b
To 1999 to IEEE προχώρησε στην ανάπτυξη του 802.11b, το οποίο προσέφερε ταχύτητες έως 11Mbps και χρησιμοποιούσε φάσμα συχνοτήτων στην περιοχή των 2,4GHz. Το συγκεκριμένο standard είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, καθώς πλήθος συσκευών το χρησιμοποιούν, όμως καθώς κάνει χρήση του φάσματος των 2,4 GHz (το οποίο είναι μη ρυθμιζόμενο) μπορεί να δημιουργηθούν παρεμβολές με άλλες συσκευές, όπως οι φούρνοι μικροκυμάτων, τα ασύρματα τηλέφωνα κ.α. που χρησιμοποιούν και αυτές το ίδιο φάσμα συχνοτήτων. Βέβαια, αν χρησιμοποιούμε τις συσκευές σε κάποια απόσταση μεταξύ τους, αυτές οι παρεμβολές αποφεύγονται.
Πλεονεκτήματα: χαμηλότερο κόστος, καλή εμβέλεια σήματος το οποίο δεν μπορεί να παρεμποδιστεί εύκολα
Μειονεκτήματα: χαμηλότερη μέγιστη ταχύτητα, πιθανότητα παρεμβολής από οικιακές συσκευές

802.11a
Παράλληλα με το προηγούμενο standard, δημιουργήθηκε και το 802.11a το οποίο όμως δεν έτυχε της αποδοχής του 802.11b. Λόγω του αυξημένου κόστους του, το συγκεκριμένο standard χρησιμοποιείται περισσότερο σε εταιρικά δίκτυα, σε αντίθεση με το 802.11b, που το συναντάμε συχνότερα σε οικιακά.
Το 802.11a υποστηρίζει ταχύτητες έως 54Mbps και χρησιμοποιεί την περιοχή φάσματος των 5 GHz (η οποία είναι ρυθμιζόμενη). Λόγω του τελευταίου, η εμβέλεια αυτών των δικτύων είναι μικρότερη, ενώ επιπλέον το σήμα είναι πιο δύσκολο να περάσει μέσα από τοίχους ή άλλα εμπόδια.
Όπως ίσως γίνεται αντιληπτό, καθώς το 802.11a και το 802.11b χρησιμοποιούν διαφορετικό φάσμα συχνοτήτων, οι συσκευές που χρησιμοποιούν το ένα ή το άλλο standard δεν είναι συμβατές μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να επικοινωνούν σε ένα κοινό ασύρματο δίκτυο.
Πλεονεκτήματα: γρήγορη μέγιστη ταχύτητα, εμποδίζεται η παρεμβολή από άλλες συσκευές καθώς γίνεται χρήση ρυθμιζόμενου φάσματος συχνοτήτων
Μειονεκτήματα: υψηλότερο κόστος, μικρότερη εμβέλεια

802.11g
Ένα νέο standard έκανε την εμφάνισή του το 2003. Το 802.11g επιχειρεί να συνδυάσει τα πλεονεκτήματα των δύο παραπάνω standard που αναφέραμε. Έτσι υποστηρίζει ταχύτητες έως 54Mbps και χρησιμοποιεί το φάσμα συχνοτήτων 2,4 GHz για μεγαλύτερη εμβέλεια. Καθώς το 802.11g και το 802.11b χρησιμοποιούν το ίδιο φάσμα συχνοτήτων, οι συσκευές που ενσωματώνουν είτε το πρώτο είτε το δεύτερο standard μπορούν αν επικοινωνήσουν μεταξύ τους

Πλεονεκτήματα: γρήγορη μέγιστη ταχύτητα, καλή εμβέλεια σήματος το οποίο δεν μπορεί να παρεμποδιστεί εύκολα
Μειονεκτήματα: υψηλότερο κόστος από το 802.11b, πιθανότητα παρεμβολής από οικιακές συσκευές


802.11n
Το νεώτερο standard, το οποίο σχεδιάστηκε έτσι ώστε να βελτιώσει τις επιδόσεις του 802.11g. Μόλις ολοκληρωθεί η ανάπτυξή του θα υποστηρίζονται ταχύτητες έως 100Mbps, μεγαλύτερη εμβέλεια σήματος και συμβατότητα με τις συσκευές που κάνουν χρήση του 802.11g.
Πλεονεκτήματα: ακόμα μεγαλύτερη μέγιστη ταχύτητα και εμβέλεια, μεγαλύτερες αντιστάσεις σε παρεμβολές από άλλες πηγές
Μειονεκτήματα: σε φάση ανάπτυξης, μεγαλύτερο κόστος