Ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρός μου έλεγε ότι αν μάθω να πουλάω δε θα πεινάσω ποτέ, κι ότι αν μάθω να πουλάω παντόφλες στο Βαρδάρη, μετά μπορώ να πουλήσω τα πάντα. Στο πρώτο ενδεχομένως να είχε δίκιο, για το δεύτερο, όσο περνά ο καιρός όλο και αμφιβάλλω.
Καταλήγω στο συμπέρασμα, ότι δεν μπορούμε να πουλήσουμε όλοι τα πάντα, ή τουλάχιστον δε μπορούμε να το κάνουμε το ίδιο καλά.
Προϊόν. Από κει αρχίζουν και εκεί τελειώνουν όλα. Ένας πωλητής πρέπει να είναι ένα με το προϊόν του. Και αν πουλάει υπηρεσία τότε πρέπει να είναι το ίδιο το προϊόν. Να το γνωρίζει σε βάθος, να έχει δουλέψει γι αυτό, να γνωρίζει κάθε του πτυχή. Να είναι με λίγα λόγια μέρος της ζωής του.
Τους ανθρώπους του internet λοιπόν τους χωρίζω σε δύο κατηγορίες. Σε αυτούς που ζουν με το internet και σε αυτούς που απλά ζουν από το internet.
Ένας φίλος είχε πει μια σοφή κουβέντα κάνοντας την ίδια κατηγοριοποίηση αλλά με τα δικά του γλαφυρά λόγια. "Μερικοί βλέπουν internet και κάποιοι άλλοι μεταφράζουν".
Και εκεί εντοπίζω ένα από τα μεγάλα προβλήματα ανάπτυξης της online αγοράς. Αυτοί που μεταφράζουν είναι ακόμα αρκετοί. Είναι ως ένα σημείο φυσιολογικό, μιας και κάθε ανώριμη αγορά έχει αυτά τα συμπτώματα. Αλλά σας λέω ότι όταν για το internet θα αποφασίζουν αυτοί που βλέπουν και όχι αυτοί που μεταφράζουν, τότε η αγορά θα έχει κάνει ένα βήμα μπροστά.
Ανθρωποι που δεν έχουν κάτσει πάνω από adserving tools, που δεν έχουν φτιάξει στο χαρτί wireframe, που δεν έχουν κάτσει πάνω από adwords editor, δεν γίνεται να πουλάνε Display, Websites ή Search αντίστοιχα.
Η μάλλον γίνεται. Αλλά…
Σχόλια