Τι έπρεπε να μας διδάσκουν οι καινοτόμες χώρες (ΗΠΑ)

Τι έπρεπε να μας διδάσκουν οι καινοτόμες χώρες (ΗΠΑ)

Στο προηγούμενο post είδαμε το παράδειγμα της Σουηδίας ως μια εκ των χωρών που ξεχωρίζουν στον Δείκτη Καινοτομίας από τα Ηνωμένα Εθνη, τον ΟΑΣΑ και το ΔΝΤ (το report εδώ, το Executive Summary θα σας δώσει δυνατά insights).

Οι ΗΠΑ με σκορ 74.8 έχουν ξεχωριστή θέση και θέλω να μοιραστούμε κάποια ερεθίσματα για το business making στην Ελλάδα. Καταρχήν ας παραμερίσουμε το γεγονός ότι το business making, το marketing και οι παγκόσμιες εταιρίες ξεκίνησαν από τις ΗΠΑ. Ενα έθνος με τόσο μικρή ιστορία, αλλά ως ‘land of plenty’ και ‘land of opportunities’ έχει κατακτήσει αυτή τη διακριτή θέση στην επιχειρηματικότητα. Εκεί δημιουργήθηκαν τα περισσότερα επιχειρησιακά, οργανωτικά, αναπτυξιακά μοντέλα που σήμερα ο σύγχρονος κόσμος, κρίνει, δανείζεται και εξελίσσει (αν κάνετε Google “American Innovations” θα βρείτε 108 εκ. και “USA innovations” άλλα 209 εκ. αποτελέσματα). Ισως θα θέλαμε χιλιάδες σελίδες να απαριθμήσουμε τα ιστορικά innovations που διέδωσαν οι ΗΠΑ στον κόσμο, ή ακόμη και το γεγονός ότι τροφοδότησε με πόρους και γνώση τη σημερινή ανερχόμενη δύναμη της Κϊνας. Είναι νομίζω πολύ σημαντικό να καταλάβουμε (ακόμη και αυτοί που δεν θέλουν να ακούν το όνομα αυτής της χώρας), ότι οι ΗΠΑ είναι οι frontrunners ακόμη στην καινοτομία.

Καταρχήν οι πολιτείες λειτουργούν ως στρατηγικά units, ανταγωνιστικά, αυτόνομα που εντάσσονται σε ένα κεντρικό συντονισμό. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί διαρθρώνει και εξελίσσει την αγορά εργασίας και σημιουργεί παράλληλες επιτυχίες, χωρίς να δημιουργεί ‘ρουτίνες’. Αγροτικά προϊόντα και commodities βρίσκεις καλύτερα, περισσότερα, πιο εξελιγμένα στις πόλεις όπως Omaha, Des Moines, και Κάνσας. Τη βαριά βιομηχανία τη συναντάς αλλού, την πετρελαϊκή αγορά αλλού και τα hubs καινοτομίας σε άλλο μέρος. Σαν να λέγαμε ότι στην Ελλάδα οι τάδε Νομοί θα κάνουν την αγροτική παραγωγή, οι δείνα το τουριστικό προΪόν και άλλοι το εμπόριο. Οι καλοστημένες επιχειρήσεις έτσι λειτουργούν. Η αγορά εργασίας αποκτά πολλά κέντρα, οι ειδικότητες εξελίσσονται και η οικονομία έχει αυτόνομες δράσεις και στοχεύσεις.

Σήμερα οι ΗΠΑ συνεχίζουν να καινοτομούν. Μετά τον τηλέγραφο, τα τραίνα, το ατσάλι έρχεται η εποχή της τεχνολογικής πρωτοπορίας. Με αυτή ξεπερνούν ακόμη και το εμπόδιο της “αντιγραφής” (parity λέγεται στο marketing). ‘Ολες οι America's fastest-growing Tech Companies εξάγουν, εξαγοράζουν, μαθαίνουν νέα business models σε ολόκληρο τον κόσμο. Εχουν hub καινοτομίας στο Ισραήλ, την Ινδία, την Κίνα. Είναι στο σύνολό τους σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, 99.671 ICT εταιρίες ...και εμείς στην Ελλάδα ακόμη δεν έχουμε διασυνδέσει μεταξύ τους τις βάσεις δεδομένων κοινωνικής ασφάλισης και εφορίας. Διαβάστε, αν μπορέσετε το αφιέρωμα του Fast company με τίτλο “United States of Innovation” και θα έχετε μια καλή, συγκριτική εικόνα.

Στο Ideacast for GR startups με τίτλο “Ετοιμοι οι Millenials για την startup economy, ή δεν τους αφήνουμε;” αναφέρθηκα συνοπτικά στο Job Act των ΗΠΑ. Το παραπέρα, που αφορά στα startups, είναι νομίζω ακόμη πιο συναρπαστικό. Το Startup America Initiative που ανακοίνωσε τον Ιανουάριο 2011 ο Barak Obama είναι από μόνο του ένα startup! Στην αρχή διακηρύσσει την ανάγκη, δημιουργεί το story και το community. Δεύτερον, καλεί stakeholders και special matter experts (Γερουσιαστές, ειδικούς, CEOs και Κυβερνήτες) και τους δίνει οδηγίες, ζητώντας παράλληλα πρωτοβουλίες (φορολογικές ρυθμίσεις, χρηματοδότηση εκπαίδευσης και κοινά έργα ιδιωτικού-δημοσίου τομέα σε υποδομές ICT και hub καινοτομίας). Τρίτον, ανοίγει το διάλογο και τη λίστα των μεγάλων νομοθετικών αλλαγών στη Γερουσία. Τέταρτον, οργώνει τη χώρα για να πει το απλό σύνθημα “Startup America”. Το προϊόν ολοκληρώνεται με τη δημιουργία micro sites, συμβουλευτικών hubs, του partnership initiative (με 9.180 startup μέλη), με συναντήσεις του Προέδρου με όλες τις μεγάλες εταιρίες (Google, Microsoft, Ericsson, Dell, HP κλπ συμμετέχουν στο νεοδιαμορφούμενο οικοσύστημα, ανοίγουν workshop days, προσλαμβάνουν interns, επενδύουν με έξυπνες μορφές συνεργασίας και events στο Silicon Valley και τη Madison Avenue). Τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα αποκτούν (εκτός από τα γνωστά θεματικά ρεπορτάζ) μόνιμες στήλες προώθησης startups (δωρεάν προβολή, εξοικείωση και awareness για το ευρύ κοινό). Τα πανεπιστήμια ανοίγουν παραρτήματα στο εξωτερικό. Αμερικανοί καθηγητές προσλαμβάνονται από τα Ευρωπαϊκά για να ανεβάσουν αφενός το αντιλαμβανόμενο κύρος τους και αφετέρου να μεταφέρουν βέλτιστες πρακτικές στα σύγχρονα μοντέλα χρηματοδότησης, διοίκησης, συνεργασιών.  Λέξεις δυνατές, έννοιες γεμάτες ....Κινητοποίηση. Αντεπίθεση. Προσπάθεια. Πάθος. Προσήλωση. Αποφασιστικότητα. Οχι στασιμότητα, κλισέ δημόσιος διάλογος, ατέρμονες επιτροπές και Γραμματείες, και επίκληση επιδοτήσεων για να στείλουμε μήνυμα ότι ...“Κινείται χρήμα”...

Είχα την τύχη να ακούσω face to face και να γνωρίσω προσωπικά το 2011 τον Jeff Cole, Director του USC Annenberg School Center for the Digital Future (σχολή για Ψηφιακό Μέλλον, Δημοσιογραφία, Επικοινωνία ...με Πρόγραμμα πρεσβευτών, παγκόσμια ερευνητικά προγράμματα). Είναι ένας internet evolution evangelist, ένας media expert και μιλάει για τις ιδέες 2020 σαν να είναι αύριο... Είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε το World Internet Project (διαβάστε το 2012 report εδώ) και ερευνά το social impact του internet στην κοινωνική, επιχειρηματική και δημόσια ζωή. Οι μελέτες των φοιτητών και του ιδίου σε τόσες πολλες χώρες του κόσμου, τον έχουν κάνει να λέει “...δεν έχουμε δει τίποτε από τις τεράστιες δημιουργικές δυνατότητες των ανθρώπων, ακόμη, τώρα που η τεχνολογία γίνεται commodity και εργαλείο”. Λέτε να έχει δίκιο; Μου φαίνεται ότι είναι μόνο στο χέρι μας και στα startups μας!

Αξίζει να λέμε στους δημόσιους λειτουργούς μας, να καλούν στην Ελλάδα τέτοιες προσωπικότητες για συμβουλευτική; Δεν θα άξιζε ένα Ελληνικό πανεπιστήμιο να ζητούσε συνεργασία και πρακτική μεταφορά τεχνογνωσίας επί πληρωμή, αντί να προσπαθεί να μοιράσει τα λειτουργικά έξοδα του; Θα έπρεπε ο κάθε Δήμος να καλεί με πληρωμένα τα έξοδα ερευνητικες ομάδες διδακτορικών φοιτητών να μελετήσουν τα προβλήματα υποδομών και να προτείνουν βιώσιμες λύσεις; Θα μπορούσαν οι συνεταιρισμοί να ενωθούν σε ένα ισχυρό hub εξαγωγών που θα πούλαγε σε παγκόσμιες αγορές (μαζικά και με όγκο) προϊόντα από όλη τη χώρα; Θα σώζαμε κόστη και θα είμασταν πιο αποτελεσματικοί; Δεν θα μπορούσαμε εμείς να έχουμε partnerships καινοτομίας σε κάθε Περιφέρεια με αναφορές προόδου και στάδια χρηματοδότησης μόνο εφόσον υπήρχαν πρακτικά αποτελέσματα;

Τι λέτε; Αξίζει να διαδίδουμε τέτοια παραδείγματα παντού; Να φωνάζουμε, ότι όλοι δικαιούμαστε ένα καλύτερο μέλλον και μια συνεχή αλλαγή που αξιοποιεί κάθε καλό που βλέπουμε στον κόσμο, εκεί έξω; Φωνάξτε το! Ακούραστα ξαναλέω: το μέλλον της χώρας δεν είναι η διαχείριση των υπαρχόντων μας, αλλά ένα ταξίδι ...που ούτε καν το συζητάμε!

Τι λέτε;

Τάσος, stay tuned!

STARTUPS,ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΗΠΑ,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home