Οι “κακές” οι εταιρείες θα το καταστρέψουν το web;

Sofia Gkiousou @ 16.02.2012
Οι “κακές” οι εταιρείες θα το καταστρέψουν το web;

Για μια ακόμη φορά διαπίστωσα πως η παρουσία των εταιρειών στο web θεωρείται από αρκετό κόσμο ως απειλή στην ελευθερία ή τη ρομαντική ιδέα του internet ως το μέρος της υπέρτατης ελευθερίας και διαφάνειας. Οι εταιρείες είναι “κακές” για το web τελικά;

Τις προάλλες είχα πάει από το Πανεπιστήμιο για να συζητήσω τα social media και την ψηφιακή επικοινωνία με μία τάξη μεταπτυχιακών φοιτητών. Λόγω του είδους της έρευνας που κάνω στο Birkbeck είναι ένα σεμινάριο που κάνω συχνά. Κάποια χρόνια πριν τα πράγματα που έπρεπε να εξηγήσω ήταν πολλά. Με τον καιρό διαπιστώνω ότι όλο και περισσότεροι φοιτητές σηκώνουν το χέρι όταν ρωτάω αν έχουν twitter. Πλέον έχω πάψει να ρωτάω αν έχουν facebook μετά από τη μέρα που ο καθένας τους σήκωνε δυο χέρια.

Αυτό όμως που επαναλαμβάνεται στη συζήτηση κάθε φορά είναι ο “κίνδυνος” από την παρουσία των εταιρειών στο web. Ο φοιτητές κάνουν τη συζήτηση ξεκινώντας από τη θέση ότι το modus operandi των εταιρειών στο web μπορεί να είναι μόνο αρνητικό, ότι θα προσπαθήσουν να καταλάβουν το σύμπαν, να γίνουν master of the universe, να μας κάνουν πλύση εγκεφάλου από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όχι πως δεν τους καταλαβαίνεις και ως ένα σημείο.

Φέτος όμως η συζήτηση πήγε ακόμα πιο μακριά. Αντί να συζητήσουμε θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων - που ήταν πολύ της μόδας παλιότερα - οι καταπληκτικοί φοιτητές του Birkbeck ενδιαφέρονταν πολύ περισσότερο να κουβεντιάσουμε την αυξανόμενη εταιρική παρουσία σε παραγωγή περιεχομένου, την προσθήκη “κανονικών” ταινιών στο YouTube και το γενικότερο “ξύπνημα” των εταιρειών στη διαφήμιση και την επικοινωνία online. Και επέμειναν εφόσον τους είπα ότι ως blogger έχω συνεργαστεί - επισήμως και ανοιχτά - με εταιρείες για να δημιουργήσουμε μαζί κάτι. “Δεν υπάρχει τίποτα να τους σταματήσει;” με ρώτησαν.

Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για νεανικό ιδεαλισμό και μόνο αλλά οι φοιτητές του Birkbeck δεν είναι ποτέ νεαρά παιδιά αλλά κυρίως άνθρωποι που εργάζονται ήδη κάποια χρόνια. Αντιθέτως, μέσα από την κουβέντα μας διαπίστωσα ότι αυτό που ανησυχούσε την τάξη δεν ήταν κάποια γενική ιδέα περί του πόσο κακές είναι οι εταιρείες αλλά το ότι η είσοδος τους στον τομέα του δημιουργικού περιεχομένου online θα θάψει τις εθελοντικές ή μη επαγγελματικές προσπάθειες.

Αυτό που μου λέγανε δηλαδή οι φοιτητές ήταν ότι πιστεύουν ότι ο μέσος χρήστης του web θα προτιμήσει ένα επαγγελματικό βίντεο - έστω διαφημιστικό ή branded entertainment - από ένα ερασιτεχνικό. Οι αριθμοί μπορεί και να τους δικαιολογούν. Με μια γρήγορη ματιά στο YouTube Trends θα δούμε ότι τα πιο δημοφιλή βίντεο είναι επαγγελματικές διαφημίσεις, performance από επαγγελματίες και βίντεο κλιπ.

Αυτό όμως που ίσως ξεχνάνε οι καταπληκτικοί φοιτητές είναι ότι στο web υπάρχουν και νέα metrics που μας ενδιαφέρουν, το ίδιο - αν όχι πιο - σημαντικά με το πόσα views έχει ένα βίντεο ή πόσες επισκέψεις μια σελίδα. Όταν η σελίδα της Nestle στο facebook είδε την επισκεψιμότητα της να τινάζεται στον αέρα, δεν ήταν για καλό. Και όταν τους θύμισα αυτή την ιστορία η αλήθεια είναι ότι θυμήθηκαν κι ένα σωρό άλλες, παρόμοιες.

Οι εταιρείες - κακά τα ψέμματα - δεν τα ξέρουν όλα για το web, κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο. Άσε που δεν πιστεύω σε καμία περίπτωση ότι κάθονται οι διευθυντές σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και δίνουν σατανικές εντολές χαϊδεύοντας μια γάτα. Όσα λεφτά κι αν υπάρχουν η κακή δουλειά που δεν σέβεται το κόσμο του web θα φανεί. Και το θέμα τότε δεν είναι πόσα views έχει μια δουλειά αλλά τί είδους συζητήσεις ξεκίνησε, πόσοι χρήστες που τους σέβεται η κοινότητα έχουν πεισθεί, πόσο μειώνεται η φυσική καχυποψία εναντίων του εταιρικού content.

Κυρίως όμως - κυρίως - όλα ξεκινάνε από την κουλτούρα του χρήστη. Όπως οι φοιτητές στην συγκεκριμένη τάξη έχουν κριτική ματιά - έστω και κάπως εχθρική - έτσι νομίζω πως όλα ξεκινάνε από τη διάθεση του χρήστη να αναλύσει πιο βαθιά το περιεχόμενο που βρίσκει . Να δει τις συνδέσεις, να κρίνει την ηθική, να πάρει μια απόφαση και ουσιαστικά να μπει σε διαδικασία διάδρασης παρά σε παθητική αποδοχή. Να μπορεί να είναι αντικειμενικός χωρίς να θεωρεί ότι το κάθε τι προσωπικό είναι καλό και το κάθε τι επαγγελματικό είναι κακό.

Εγώ η αισιόδοξη εξακολουθώ να πιστεύω ότι κανένας δε μπορεί να πνίξει του χρήστες αν οι χρήστες βρουν τη φωνή τους και τη χρησιμοποιήσουν θετικά.

WEB,DIGITAL MARKETING,

Σχόλια

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ. ΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...

Home