Δε θέλω να μεταφέρω το κείμενο αυτούσιο όμως μπορείτε να το βρείτε στο μπλογκ του Κρις Χάμοντ της εταιρείας Narrative Science.
Πρόκειται για το κείμενο στο κάνω μέρος του ποστ, με τον τίτλο «Νewt Gingrich gains attention with hot-button topics taxes, character issues», και αξίζει να το διαβάσετε καθώς αποτελεί ένα δείγμα του τι κάνει η εταιρεία Narrative Science αλλά και πώς μπορεί να γράφονται οι εφημερίδες στο εγγύς ή στο λίγο απώτερο μέλλον.
Αυτό που κάνει το κείμενο των 200 λέξεων (όσο ένα τυπικό κείμενο του Deasy, δηλαδή) ενδιαφέρον είναι ότι παρά την πολύ στρωτή γραφή του, δεν έχει γραφτεί από άνθρωπο αλλά από μηχανή· για την ακρίβεια, από ένα σύστημα που κάνει αποδελτίωση των κοινωνικών δικτύων βάσει συγκεκριμένων ερωτήσεων και λέξεων-κλειδιών και στη συνέχεια συντάσσει το πόρισμα της αποδελτίωσης. Μ’ άλλα λόγια, το λογισμικό της Narrative Science ψάχνει στο Ίντερνετ, βρίσκει τι γράφεται για κάποιο θέμα και το παρουσιάζει με τη μορφή ενιαίου κειμένου.
Η Narrative Science δεν είναι, βεβαίως, η πρώτη εταιρεία που αποπειράται κάτι τέτοιο. Από την εμπειρία του γράφοντος, ωστόσο, είναι η πρώτη εταιρεία που το πετυχαίνει σ’ αυτό το βαθμό –το κείμενο θα μπορούσε πραγματικά να είναι γραμμένο από άνθρωπο και παρόλο που δε διεκδικεί βραβεία εμπνευσμένης γραφής (σε τελική ανάλυση πρόκειται για ένα απλό ρεπορτάζ σχετικά με το πώς αξιοποιεί το Twitter ένας από τους υποψήφιους για τις αμερικανικές εκλογές) θα μπορούσε κάλλιστα να καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες μιας εφημερίδας ή ενός site.
Φαίνεται δε ότι αρκετοί συμμερίζονται την παραπάνω άποψη: η Narrative Science κατάφερε πέρσι να αντλήσει από διάφορους επενδυτές έξι εκατομμύρια δολάρια και σήμερα να διαθέτει 30 πελάτες. Και παρόλο που οι περισσότεροι φαίνεται ότι χρησιμοποιούν την τεχνολογία της για χρήση εντός του οργανισμού τους, υπάρχουν και ορισμένες τρανταχτές εξαιρέσεις, όπως αυτή του Forbes που χρησιμοποιεί τις δυνατότητες της Narrative Science για ορισμένα τυποποιημένα reports του.
Σημαίνουν τα ανωτέρω ότι ακόμα περισσότεροι δημοσιογράφοι θα βρεθούμε χωρίς δουλειά; Το ερώτημα (όχι επικεντρωμένο στους δημοσιογράφους) υπάρχει σίγουρα από την εποχή του Νεντ Λουντ, στα τέλη του 18ου αιώνα και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο η τεχνολογία καταφέρνει να «αλώνει», όπως αρέσκονται να λένε πολλοί, όλο και πιο πολλούς χώρους.
Η απάντηση είναι, προφανώς, σύνθετη όμως στην πιο απλή της μορφή μπορεί να συνοψιστεί στο «ας γίνουμε καλύτεροι από τις μηχανές» – δεν υποτίθεται ότι έτσι κι αλλιώς προσπαθούμε να είμαστε καλύτεροι από όλους τους ανταγωνιστές μας;
Σχόλια